Pius XII: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
dodatek |
m format |
||
Linia 6:
* Obowiązek tłumienia błędu moralnego i religijnego nie może być przeto ostatecznym kryterium postępowania, lecz musi być podporządkowany wyższym i bardziej ogólnym normom, które w pewnych okolicznościach pozwalają na tolerowanie błędu, a nawet wydają się wskazywać na tolerancję jako na lepszy sposób uzyskiwania większego dobra (…). Po pierwsze: to, co jest niezgodne z prawdą lub normą moralną, obiektywnie nie ma prawa istnieć, być rozpowszechniane, ani powoływane do życia. Po drugie: zaniechanie działań zmierzających do powstrzymywania tego, przy pomocy praw cywilnych lub środków przymusu, może być jednak usprawiedliwione w interesie wyższego i bardziej ogólnego dobra.
* Przede wszystkim trzeba jasno stwierdzić, żadna ludzka władza, żadne państwo czy wspólnota państw, jakikolwiek byłby ich religijny charakter, nie może wydać pozytywnego nakazu, czy też pozytywnego upoważnienia do nauczania lub czynienia tego, co byłoby wbrew religijnej prawdzie lub dobru moralnemu.
==Encyklika ''Mystici Corporis Christi'' o Mistycznym Ciele Chrystusa i Kościele==
<small>(29 czerwca 1943)</small>
* Jeśliby ktokolwiek z niewierzących był zmuszony do wejścia do Kościoła, do przystąpienia do ołtarza, do przyjmowania sakramentów, ten bez żadnej wątpliwości nie został prawdziwym chrześcijaninem, albowiem wiara, bez której „niepodobna jest podobać się Bogu” (Hbr 11,6), winna być zupełnie wolną „uległością intelektu i woli”. Gdyby więc wbrew zasadom stale głoszonym przez Stolicę Apostolską zdarzył się fakt przymuszenia do przyjęcia wiary katolickiej kogoś, kto tego nie chce, My z obowiązku Naszego sumienia, zmuszeni bylibyśmy to potępić.
Linia 15 ⟶ 16:
==Encyklika ''Sacra Virginitas'' o świętym dziewictwie==
<small>(29 marca 1954)</small>
* Już Boski Zbawiciel obwieścił tę prawdę, powtórzoną przez Apostoła narodów; że dziewictwo i celibat niepomiernie wyżej stoją nad małżeństwo. Prawdę tę ustawicznie i jednomyślnie wyjaśniana przez Ojców i Doktorów Kościoła na św. Soborze Trydenckim uroczyście ogłoszono jako dogmat wiary.
==Encyklika ''Summi Pontificatus'' o solidarności ludzkiej i państwie totalitarnym==
<small>(20 października 1939)</small>
* Czcigodni Bracia! Godzina, w której dajemy wam pierwszą Naszą encyklikę, przedstawia się Nam z wielu powodów prawdziwie godziną ciemności. W niej duch przemocy i niezgody wylewa na ludzkość, z czary pełnej krwi, niezliczone klęski i niewypowiedziane cierpienia. Czyż potrzebujemy was zatem zapewniać, że Nasze ojcowskie serce obejmuje miłością pełną współczucia wszystkie Nasze dzieci, a zwłaszcza te, które spotkała krzywda i prześladowania? Narody pogrążone w odmętach wojny są może dopiero u początków boleści, a oto już tysiące rodzin zostały dotknięte przez śmierć, zniszczenie, łzy i nędzę.
** Źródło: 79
Linia 27 ⟶ 30:
==''Moral problems in fashion design''==
<small>(1957 r.)</small>
* Dobro naszej duszy przewyższa dobro ciała i musimy przedkładać nad wygodę naszego ciała dobro duszy naszego bliźniego. Stąd też, czy nie widzicie, iż istnieje granica, której żadna forma mody nie może sobie pozwolić na przekroczenie, granica poza którą moda staje się źródłem upadku dla duszy niewiasty i dla dusz innych osób? Masz obowiązek to odrzucić.
** Zobacz też: [[moda]], [[ubranie]]
Linia 43 ⟶ 47:
* Dekret Soboru Trydenckiego nie zabrania również, aby dla potrzeb i pożytku wiernych dokonywać tłumaczeń na języki nowożytne, celem ułatwienia zrozumienia Słowa Bożego. Czynić to można nawet z tekstów pierwotnych, jak tego – z uznaniem podkreślamy – dokonano już w różnych krajach za zezwoleniem Kościoła.
** Źródło: encyklika ''Divino afflante Spiritu'', tłum.
* Do Szanownego Pana Adolfa Hitlera, Führera i Kanclerza Rzeszy Niemieckiej! Rozpoczynając nasz pontyfikat, pragniemy zapewnić Pana, iż nadal z oddaniem będziemy służyć duchowemu dobru narodu niemieckiego, którego przywództwo Panu powierzono (…) W ciągu naszego długoletniego pobytu w Niemczech staraliśmy się z całych sił ustanowić harmonijne stosunki pomiędzy Kościołem a państwem. Teraz, gdy nasze duszpasterskie obowiązki zwiększyły nasze możliwości, o ileż żarliwiej modlić się będziemy w tej intencji. Niechaj pomyślność narodu niemieckiego i jego postęp we wszystkich dziedzinach ziści się z Bożą pomocą!
Linia 77 ⟶ 81:
** Zobacz też: [[kara śmierci]]
* Jest zapewne rzeczą mądrą i godną pochwały powracać duszą i myślą do źródeł liturgii świętej, badanie bowiem przeszłości niemało przyczynia się do głębszego i dokładniejszego poznania znaczenia świąt i treści formuł w liturgii używanych, oraz symboliki świętych obrzędów. Natomiast nie jest rzeczą ani mądrą, ani godną pochwały wracać we wszystkim i za wszelką cenę do starożytności. I tak, by użyć przykładu, błądzą ci, którzy chcą ołtarzom przywrócić pierwotny kształt stołu; którzy chcą wykluczyć czarny kolor z szat kościelnych; którzy nie dopuszczają w kościele posągów i świętych obrazów; którzy wymagają, aby wizerunek Zbawiciela przybitego na krzyżu był tak wyrzeźbiony, iżby na Jego ciele nie było znać okrutnych mąk, które poniósł; którzy wreszcie ganią i odrzucają wszelką muzykę polifoniczną, choćby nawet przystosowaną do przepisów wydanych przez Stolicę Apostolską.
** Źródło: encyklika [http://www.nonpossumus.pl/encykliki/Pius_XII/mediator_dei/I.php ''Mediator Dei''], 24.
Linia 91 ⟶ 95:
* Rozszerzenie zatem koncepcji kosmicznej, które słusznie obaliło starożytną ideę geo – i antropocentryzmu, i że tak powiem, zmniejszyło naszą planetę do rozmiaru pyłu astralnego, a człowieka do rozmiaru atomu tego pyłu, spychając ich na margines wszechświata, nie stanowi przeszkody – jak stwierdzili niektórzy, rozprawiając o tajemnicy Wcielenia – ani dla miłości, ani dla wszechmocy Tego, który jest czystym duchem i jako taki nieskończenie przewyższa materię, niezależnie od jej wymiarów kosmicznych w postaci przestrzeni, czasu, masy i energii.
** Źródło: [http://www.vatican.va/holy_father/pius_xii/speeches/1952/documents/hf_p-xii_spe_19520907_la-presence_it.html
** Zobacz też: [[wszechświat]]
Linia 97 ⟶ 101:
* Eugenio Pacelli nie był potworem. jego przypadek jest o wiele bardziej skomplikowany i tragiczny. Historia życia Piusa XII to zgubne połączenie pozostających w sprzeczności wysokich aspiracji duchowych i wybujałej ambicji zdobycia potęgi i władzy. Nie jest on uosobieniem zła, ale zgubnej moralnej skazy – oddzielenia władzy od chrześcijańskiej miłości bliźniego. Konsekwencją tego oddzielenia było milczące przyzwolenie na tyranię, a zatem na przemoc.
** Autor: [[John Cornwell]]
* To możliwe, ale [Pius XII] na pewno nie jest moim przyjacielem.▼
** Autor: Adolf Hitler▼
** Opis: Odpowiedź Hitlera na stwierdzenie Hansa Franka, że Pius XII zawsze był przyjacielem Niemiec▼
** Źródło: Mark Rebling, Kościół Szpiegów, Wydawnictwo literackie, str. 103▼
* Gdy nasz naród doznawał strasznego męczeństwa, głos papieża podniósł się w obronie ofiar. Nasze czasy stały się bogatsze dzięki temu głosowi, mówiącemu donośnie o wielkich prawdach moralnych ponad zgiełkiem toczącego się konfliktu. Opłakujemy wielkiego sługę pokoju.
Linia 119 ⟶ 118:
* Rzymski bożek.
** Autor: kard. [[Yves Congar]]
▲* To możliwe, ale [Pius XII] na pewno nie jest moim przyjacielem.
▲** Autor: [[Adolf Hitler]]
▲** Opis:
▲** Źródło: Mark Rebling, ''Kościół
* Tylko papieska dyplomacja gwarantowała (zdaniem Pacellego) sukces. System konkordatów doprowadził jego i Watykan do wzgardzenia demokracją i ustrojem parlamentarnym (…) Erę trwałego porządku, erę pokoju i spokoju miały zapewnić nienaruszalne rządy, nienaruszalna centralizacja i nienaruszalne traktaty.
Linia 131 ⟶ 135:
** Autor: [[Jan Zieja]]
** Opis: w oświadczeniu wydanym w marcu 1948 w reakcji na list Piusa XII do biskupów niemieckich, który m.in. kwestionował zachodnią granicę Polski.
** Źródło: [http://wyborcza.pl/1,76842,10263125,Zieja__Stoje_na_rynku_nienajety.html?as=18&startsz=x Magdalena Grochowska, ''Zieja. Stoję na rynku nienajęty'', Wyborcza.pl, 12 września 2011]
| |||