Benedykt Cotruglio: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
kat.
strony
Linia 5:
<small>(tłum. Piotr Wróbel i Jacek Bonarek)</small>
* A zatem posiadając naturalną zdolność, jak rzekliśmy, ów chłopiec, który winien być wprowadzony w sztukę kupiecką, musi spełniać jeszcze jeden warunek to jest taki, że będzie zrodzony z kupca. Gdyż jak widzimy, z mocy naturalnego nasienia wielkie jest podobieństwo ojca do syna z oblicza i postaci, tak i również wiele przejmuje się w duchu, jak mówi [[Cecco d'Ascoli]] : ''Oblicze ukazuje istotę serca''. I jeśli wygląd zdradza wnętrze, a wygląd pochodzi z mocy nasienia ojca, w następstwie nie można wątpić, że wewnętrzne cnoty są podobne do ojcowskich. I pomijając niezliczone inne dowody, z całą pewnością sam na sobie samym odczułem i widziałem ojcowskie oblicze, nie tylko w skłonności do praktycznego działania, lecz także w losie, który tak bardzo z jego się zgadzał, że jest to trudne do opowiedzenia.
** Źródło: Księga I, Rozdział III - ''O przymiotach osoby kupca'', s. 47
* Kupiec musi także, (...), badać handlowe interesy i szukać, i znaleźć, gdyż dowód na bystry umysł zawiera się w znajdywaniu, (...) Poszukiwać trzeba interesów zdatnych i odpowiednich do warunków miejsca i osoby, i twoich możliwości, i do interesów, które zręcznie można urzeczywistnić. I tacy osiągną świetną pozycję, nie jak ci liczni, którzy mają intelekt i rozum, lecz ten wzlata bez żadnej stałości.(...) nie należy badać w nieskończoność, ponieważ to szkodzi.
** Źródło: Księga I, Rozdział X - ''Ogólne zasady i porządek wymiany handlowej'', s. 68
** Zobacz też: [[handel]]
* Wszyscy ci, którzy chcą się szybko wzbogacić, są wielkimi ryzykantami. A ja Ci powiadam, że jeżeli chcesz być bogaty, to żyj długo i powoli zarabiaj. Wszystko inne to tylko słowa.
** Źródło: Księga I, Rozdział X - ''Ogólne zasady i porządek wymiany handlowej'', s. 69
* Kupiec musi również badać i wprawnie próbować, do jakiego rodzaju towaru ma lepszą rękę, ponieważ niektórzy są zręczni i odpowiedni do handlu kruszcami, niektórzy różnymi artykułami żywnościowymi, niektórzy niewolnikami, inni drobnymi towarami, jakimi są wełna, bawełna, pieprz i tym podobne, itd., niektórzy wyrobami, niektórzy suknem i rękodziełami, niektórzy bydłem, jedni do wysyłania na wschód, jedni na zachód, inni na północ, jedni wysyłając towar, inni jadąc osobiście, i tak jednemu pasuje jedno, a drugiemu co innego. I tak to przebiega, jak ukazuje ci to nauka rachunku Ptolemeusza w Astrologii, ponieważ do wszystkiego dochodzi się od narodzin i początków.
** Źródło: Księga I, Rozdział X - ''Ogólne zasady i porządek wymiany handlowej'', s. 69
** Zobacz też: [[Klaudiusz Ptolemeusz]], [[Astrologia]]
* Weksel jest wyrafinowanym wynalazkiem i jest jakby częścią i ozdobą wszystkich spraw kupieckich.
** Źródło: Księga I, Rozdział XI - ''O wekslach'', s. 71
*Powiadam, że weksel jest korzystny i użyteczny dla ludzi, którzy chcą się przenieść z miejsca na miejsce i potrzebują waluty tej ziemi, do której się udają, a mogą dać w zamian walutę kraju, skąd przychodzą. Są to prałaci, rycerze, uczniowie, żołnierze i podobni ludzie, którzy nie mogą przewieźć waluty ze swojego królestwa Sycylijskiego do Flandrii, do Brugii itd. Chcą oni jednak otrzymać weksel, dając swój pieniądz, a przyjmując następnie równowartość. Inaczej bowiem najczęściej byłoby niemożliwe przejąć pieniądze. Jeśli więc ta wymiana jest tak wzorowa, korzystna i potrzebna, i to nie tylko dla kupców i handlu, ale i dla panów, duchownych, rycerzy i podróżników wszelkiego rodzaju, powiemy, że jest to najważniejszy żywioł na kuli ziemskiej i na pewno najkorzystniejszy wynalazek dla tego, kto go pierwszy wynalazł. I z powodu wielkiej tradycji, korzyści, sposobu i porządku, jakie w tym posiadają Florentyńczycy bardziej niż inne nacje, nie wątpimy, że oni byli jego pierwszymi wynalazcami.
** Źródło: Księga I, Rozdział XI - ''O wekslach'', s. 73-74
* Co do religijnych [dziwactw], to widzimy ich przykłady w ostatnich czynach Rzymian. Owi, chociaż we wszystkich swych czynach byli energiczni, znakomici, sławni, najbardziej skłonni do rozmyślań, najroztropniejsi i najświatlejsi, jednak co się tyczy religii, to okazali się nierozsądni, ciemni, głupkowaci i niezdarni, pokazujący swych bogów jak śmiertelników, kłamców i cudzołożników, nikczemnych grzeszników, nieprzyjaciół Boga, wymyślających zadziwiające i różnorakie oszustwa. I tak Ci, którzy chcieli cnoty albo szczęścia, wzywali cudzołożnika Jowisza i wielu innych dziecinnych bogów, których wszystkich nie wspomnę, gdyż umieli [Rzymianie] do każdej drobnostki stworzyć osobnego boga. Ich czcili i wznosili im ołtarze, i przynosili ofiary. Po tym, jak prześwietni Rzymianie popadli w taki występek, fałsz i ułomność, po różnorodnych ofiarach i panowaniu różnych wierzeń i osądów, [zostali] oświeceni wiarą katolicką z prawdziwego Ducha Świętego, który został zesłany pod postacią ognia apostołom po Wniebowstąpieniu. A my, postępując za nakazem i przykładem Syna Bożego, Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa, na pamiątkę Wieczerzy Pańskiej odprawiamy Przenajświętszą Mszę, podczas której święci się prawdziwe ciało Chrystusa. Owej mszy każdego dnia powinien wysłuchać w całości każdy pobożny chrześcijanin i na koniec otrzymać błogosławieństwo kapłana. (...) A wszyscy ci, którzy opuszczą obowiązek i pójdą oglądać rzeczy próżne winni zostać wykluczeni [ze wspólnoty] (''De cons. D I, Qui die''), z szacunku dla tego sakramentu, który od początku rodzaju ludzkiego przez pewne znaki i święte tajemnice zgodnie z czasem został zapowiedziany.
** Źródło: Księga II, Rozdział I - ''O mszy'', s. 92-93
* (...) żaden stan nie zna się lepiej na sprawach światowych, monarchii i zarządzaniu pieniędzmi, od których zależą wszystkie światowe państwa, niż jest do tego odpowiedni, potrafi pomóc i doradzić dobry i uczony kupiec.
** Źródło: Księga III, Rozdział I - ''O godności i zawodzie kupca'', s. 118
* Bowiem nie należy skupiać się jedynie na gromadzeniu pieniędzy, ale trzeba uważać na kierowanie rodziną i mieć posiadłości i domy, ponieważ nie zna się odmian [[los]]u, które mogą się przydarzyć. (...) I dlatego kupca, który posiada jedynie pieniądze, nazywam igraszką losu, bowiem wydawszy do końca owe pieniądze, co często widzimy, musi chwycić za łopatę. Dlatego kupiec, który ustawicznie zarabia, musi pewną część swego dochodu wyjąć i ulokować w nieruchomościach, ponieważ każdy rozumny człowiek robi wszystko z pewnym celem. Natomiast jeśli twoim celem jest jedynie ciągłe zbieranie grosza do grosza i gdybyś nawet żył tysiąc lat, nie zaprzestaniesz zbierać w nieskończoność, bez innego celu, to uznam Cię za zwierzę i bezrozumnego głupca, a nie człowieka.
** Źródło: Księga IV, Wstęp, s.141-142
* (...)i również warto czasem odejść od gry przy dobrym wyniku i nie czekać na zdobycie wszystkiego, gdyż później będziesz chciał [odejść], a nie będziesz mógł. Dlatego zakończ, a nie wyczekuj końca, gdyż możesz doczekać się biedy.
** Źródło: Księga IV, Wstęp, s. 142
 
 
 
{{DEFAULTSORT:Cotruglio, Benedykt}}