Wilhelm Zdobywca: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
nowy cytat
Linia 1:
[[Plik:British - William the Conqueror - Google Art Project.jpg|mały|<center>Wilhelm Zdobywca</center>]]
'''[[w:Wilhelm Zdobywca|Wilhelm I Zdobywca (Bękart)]]''' (1028?–1087franc. '''Guillaume le Conquérant''', zwany także '''Wilhelmem Bękartem'''; ok. 1028–1087) – książę Normandii od 1035 i król Anglii od 1066 (na obu tronach zasiadał do swej śmierci).
* Jestem splamiony morzem krwi, którą przelałem.
** Opis: na łożu śmierci.
** Źródło: Nigel Blundell, Susan Blackhall, ''Upadek domu Windsorów'', Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, tłum. Grażyna Jagielska, s. 29.
 
Linia 15:
** Źródło: Isabelle Bricard, ''Leksykon śmierci wielkich ludzi'', tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 445.
 
* Oto francuski bękart ląduje wraz z bandą uzbrojonych zbirów i wbrew woli mieszkańców ogłasza się królem Anglii. Mówiąc wprost, jest to zupełnie zwyczajny, drobny łajdak. Z całą pewnością nie ma w nim nic boskiego.
* Wilhelm, człowiek potężny, uparty, gwałtowny i przebiegły, nosił przydomek Bękarta. Jego narodziny były owocem romansu księcia Roberta z Alettą, córką wiejskiego garbarza z Falaise. Robert nie miał potomka z prawego łoża, nadał więc szlachectwo Wilhelmowi. (...) Panowanie Wilhelma wyróżniało się wyjątkowym okrucieństwem. Był bezwzględny i brutalny w tłumieniu buntów. Wydziedziczał szlachtę anglosaską, a odebraną ziemię oddawał w nagrodę swoim normandzkim sprzymierzeńcom. Kiedy szlachta stanęła do walki, zakazał uprawy pól. Jego najbardziej widowiskowym posunięciem było przekształcenie w ugór całego Yorkshire. Odnotowuje to ''Domesday Book'', księga rejestrowa wszelkiej własności w Anglii za Wilhelma Zdobywcy. Nieużytki te potem sobie przywłaszczył.
** Autor: [[Thomas Paine]], ''Zdrowy rozsądek'' (1776)
** Opis: odrzucając ideę władzy królewskiej i deprecjonując pochodzenie brytyjskiej monarchii.
 
* Wilhelm, człowiek potężny, uparty, gwałtowny i przebiegły, nosił przydomek Bękarta. Jego narodziny były owocem romansu księcia Roberta z Alettą, córką wiejskiego garbarza z Falaise. Robert nie miał potomka z prawego łoża, nadał więc szlachectwo Wilhelmowi. (...) Panowanie Wilhelma wyróżniało się wyjątkowym okrucieństwem. Był bezwzględny i brutalny w tłumieniu buntów. Wydziedziczał szlachtę anglosaską, a odebraną ziemię oddawał w nagrodę swoim normandzkim sprzymierzeńcom. Kiedy szlachta stanęła do walki, zakazał uprawy pól. Jego najbardziej widowiskowym posunięciem było przekształcenie w ugór całego Yorkshire. Odnotowuje to ''Domesday Book'', księga rejestrowa wszelkiej własności w Anglii za Wilhelma Zdobywcy. Nieużytki te potem sobie przywłaszczył.
** Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, ''Upadek domu Windsorów'', Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 83-85763-058, tłum. Grażyna Jagielska, s. 28.