Dawid Jung: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Cytaty z rozmowy - Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014
m drobne redakcyjne, kat.
Linia 5:
** Źródło: ''Krzew bzu udziela lekcji milczenia''
 
== Historia pewnej dykcji poetyckiej (2014) ==
 
* Nasz od wielu lat trawiony nihilizm prędzej czy później odbije się nam czkawką, a wtedy nieprzygotowani, przegramy. I tutaj, w co przynajmniej jeszcze wierzę, powinna zaczynać się rola poety – mówić prawdę o świecie widzianym nie z perspektywy spikerów, ale marginaliów, resztek mądrości, czułości i wiary. Bez nich nie ma poezji.
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 65-6665–66
 
* Jeśli przyjąć, że poezja jeszcze czegoś uczy, że pragniemy w niej nadal poszukiwać nas samych, winniśmy współczesności dać szansę. Zanim całkowicie, jako społeczeństwa, pozbędziemy się empatii zbiorowej i indywidualnej. Naturalnie zjawiska te już od dawna definiuje psychologia czy socjologia, niemniej jednak poeci dzisiaj muszą być w jakiejś części również naukowcami, powinni być interdyscyplinarni i rozwijać się wielokierunkowo jak polihistorzy.
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 66
 
* Każde pisarstwo, nawet gdybyśmy temu zaprzeczali, determinuje nasza seksualność.
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 66
 
* Jesteśmy Rzeczpospolitą zmarnowanych poetów. Mamy najdłuższe w tej dziedzinie tradycje na świecie. Chyba tylko niepiśmienne plemiona znad Amazonki są nam jeszcze w stanie dorównać. Nasza obecna sytuacja historycznoliteracka trochę przypomina najgorsze połączenie chorób – Alzheimera i biegunki. Niby biegniemy, ale nie wiemy dokąd.
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 68
 
Linia 27 ⟶ 26:
* Póki poeci czytają poetów, póty jest nadzieja.
** Źródło: D. Jung, Historia pewnej dykcji poetyckiej [w]: Beata Patrycja Klary, Rozmowy z piórami, cz. 2, Toruń 2014, s. 79
== Poemat o mówieniu prawdy (2014) ==
* tutaj ziemia ma zapach osocza, jest chora.<br />jej mieszkańcy hibernują głęboko.<br />
** Źródło: [cz. 10]
 
* kiedyś i mnie poniosą<br /> pijani grabarze a emeryci w komżach zaintonują gloria.<br />
** Źródło: [cz. 13]
 
* ''język złożony''<br /> ''obala trony'' <br /> ''języki proste''<br /> ''porosną ostem''<br />
** Źródło: [kantyczka Świnki Adama], cz. 14
 
* less a ił - między nimi rozstrzygać będą <br />
** Źródło: [Hamlet nagrywa się na mp3], cz. 16
 
* tu leży twa duma i uśpiony szał,<br /> nie ważne kim byłeś, kto salut ci słał.<br />
** Źródło: [piosenka Charona], cz. 24
 
* kto poddaje się miłości,<br /> kapituluje jako zwycięzca.
** Źródło: cz. 26
 
* nigdy więcej miłości<br /> (której nie potrafimy wypowiedzieć ani odróżnić <br /> od głodu własnych ciał) nie pomyl <br /> z cierpliwością.
** Źródło: [z mostu na Tybrze], cz. 27
 
* twoje ciało, ampułka po zużytym leku, sprzączka<br /> zamykana na noc. a w środku prośba o sen, o piękno,<br /> które się nie starzeje.
** Źródło: [tren na odejście], cz. 31
 
* nie było mnie w Tobie, Heloizo, nigdy, naprawdę. zawsze<br /> odgradzała mnie od Ciebie miłość, której chciałaś się nauczyć,<br />abyś mogła dzielić się ze mną czymś więcej niż tylko piersiami,<br />które, poeta ma rację, zostaną dla nikogo.
** Źródło: [piosenka dla Heloizy], cz. 32
 
* Troja upadnie, Ulissesie,<br /> jak ginie, czego kochać nas nie nauczono.
** Źródło: cz. 33
 
Linia 137 ⟶ 136:
 
 
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Jung, Dawid}}
[[Kategoria:Polscy działacze społecznikulturalni]]
[[Kategoria:Polscy historycy literatury]]
[[Kategoria:Polscy krytycy literaccy]]