Józef Stalin: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowy cytat
m -2, drobne redakcyjne, lit.,
Linia 5:
** Źródła: ''1924'', wyd. Książka i Wiedza, 1953, s. 284.
 
* Samowładztwo bezwstydnie wyciąga ku nam zbroczone krwią ręce i doradza pojednanie! Ogłosiło jakiś „ukaz najwyższy”, w którym obiecuje nam jakąś tam „wolność”…„wolność” (…) Stare łotry! Myślą, że słowami nakarmią miliony głodującego proletariatu Rosji! Spodziewają się, że słowami zaspokoją zubożałe i udręczone wielomilionowe masy chłopskie! Obietnicami chcą zagłuszyć płacz osieroconych rodzin – ofiar wojny! Nikczemni! Tonąc chwytają się słomki!… Tak towarzysze, od podstaw chwieje się tron rządu carskiego! Rząd, który za złupione z nas podatki płaci pensje naszym siepaczom – ministrom, gubernatorom, naczelnikom powiatów i więzień, komisarzom policji, żandarmom i szpiegom: rząd, który żołnierzy wziętych spośród nas – naszych braci i synów – zmusza do przelewania naszej krwi; który na wszelkie sposoby popiera obszarników i przedsiębiorców w ich codziennej walce przeciwko nam; który spętał nam ręce i nogi i zepchnął nas do położenia wyzutych z praw niewolników; który bestialsko zdeptał i sponiewierał to, co mamy najświętszego – naszą godność ludzką – ten właśnie rząd chwieje się teraz i traci grunt pod nogami! Czas już pomścić! Czas pomścić okrytych sławą towarzyszy bestialsko zamordowanych przez siepaczy carskich w Jarosławiu, Dąbrowie, Petersburgu, Moskwie, Batumie, Tyflisie, Złatouście, Tichorieckiej, Michajłowie, Kiszyniowie, Komlu, Jakucku, Gurii, Baku i innych miejscowościach! Nastał czas porachunku za dziesiątki tysięcy niewinnych nieszczęsnych ludzi, którzy zginęli na polach Dalekiego Wschodu! Czas osuszyć łzy ich żon i dzieci. Czas pociągnąć carat do odpowiedzialności za cierpienia i poniżenia, za łańcuchy hańby, w które zakuł nas od wieków! Czas skończyć z rządem carskim i oczyścić szlak wiodący do ustroju socjalistycznego! Czas obalić rząd carski! I my obalimy go!
** Źródło: ''Robotnicy Kaukazu nadszedł czas pomsty!'', styczeń 1905 r., tom I, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1949, s. 94, 95.
 
Linia 22:
** Opis: nagłówek słynnego dekretu wydanego na początku lipca 1941 r. po wycofaniu się wojsk radzieckich z Mińska. Ów dekret nakazywał funkcjonariuszom [[NKWD]] bezwzględne zabijanie dezerterów.
** Źródło: Jurij Boriew, ''Prywatne życie Stalina'', Oficyna Literatów „Rój”, 1989, s. 126.
 
* A ty prokurator lepiej stąd odejdź.
** Opis: do [[Ławrientij Beria|Ławrientija Berii]], po tym jak po raz kolejny wtrącił się do rozmowy Stalina z Gomułką. Cytat pochodzi z notatki sporządzonej przez Andrzeja Werblana z rozmowy z Gomułką w 1981.
** Źródło: „Polityka” nr 10, 6 marca 2010, s. 79.
 
* Bić ich! Co jest z wami? Chcecie być bardziej humanitarni niż Lenin, który rozkazał Dzierżyńskiemu wyrzucić Sawinkowa przez okno? Dzierżyński nie może się z wami równać, ale on nie wzdragał się przed brudną robotą. Wy pracujecie jak kelnerzy w białych rękawiczkach. Jeśli chcecie być czekistami, zdejmijcie rękawiczki.
Linia 47 ⟶ 43:
* Czuje się już znacznie lepiej. Wody w pobliżu Soczi są bardzo dobre i zapobiegają sklerozie, neurozie, ischiasowi, podagrze i reumatyzmowi. Czy nie powinieneś tu przysłać swojej żony?
** Opis: w liście do [[Wiaczesław Mołotow|Mołotowa]].
** Źródło: Simon Sebag Montefiore, ''Stalin. Dwór czerwonego cara'', wyd. Magnum, Warszawa 2008, s. 77, tłum. M. Antosiewicz.
 
* Dla sowieckiego żołnierza ucieczka z pola walki wymaga więcej odwagi niż stanięcie do niej!
Linia 82 ⟶ 78:
* '''Stalin''': Kim jesteście?<br />'''Chruszczow''': Jestem Chruszczow, towarzyszu Stalin.<br />'''Stalin''': Nie, nie jesteście Chruszczow… Taki a taki mówi, że nie.<br />'''Chruszczow''': Jak mogliście w to uwierzyć? Moja matka jeszcze żyje. Sprawdźcie.
** Opis: rozmowa, która odbyła się na plenum partyjnym w 1937 w trakcie tzw. „operacji polskiej” (podczas której rozstrzelano 111 091 osób polskiego pochodzenia, polskich komunistów oraz inne osoby w jakikolwiek sposób związane z Polakami), po tym jak Chruszczow został zadenuncjowany jako „Polak”; Stalin w tym przypadku dał za wygraną, ale nie przestał sprawdzać swojego najbliższego otoczenia.
** Źródło: [[Simon Sebag Montefiore]], ''Stalin. Dwór czerwonego cara'', tłum. M. Antosiewicz, wyd. Magnum, Warszawa 2008.
 
* Kto będzie pamiętał o tej całej hołocie za dziesięć czy dwadzieścia lat? Kto dziś pamięta imiona bojarów, których pozbył się Iwan Groźny? Nikt. Ludzie muszą wiedzieć, że pozbył się wszystkich swoich wrogów. W końcu wszyscy dostali to, na co zasłużyli. (…) Iwan zabił za mało bojarów. Powinien zabić ich wszystkich żeby stworzyć silne państwo.
Linia 109 ⟶ 105:
* Nie przeprowadzać żadnych egzekucji bez należytego procesu! W przeciwnym razie świat powiedziałby, że baliśmy się ich sądzić.
** Opis: podczas rozmowy odbytej w październiku 1944 w Moskwie z [[Winston Churchill|Winstonem Churchillem]] na temat sądzenia zbrodniarzy hitlerowskich. Premier Wielkiej Brytanii nalegał by nazistów sądzić w sześciogodzinnych procesach bez możliwości odwołania do wyższej instancji i natychmiast rozstrzeliwać.
** Źródło: Neal Bascomb, ''Wytropić Eichmanna'', Kraków 2009, cyt. za: Richard Overy ''Interrogations. The Nazi Elite in Allied Hands, 1945'', Nowy Jork 2001, s. 6.
 
* Nie trzeba kupować narodu, wystarczy mieć tych inżynierów dusz i to zupełnie załatwia problem zniewolenia.
Linia 161 ⟶ 157:
** Opis: do swojego syna Wasilija, kiedy skrytykował go za wykorzystywanie nazwiska ojca.
** Źródło: Simon Sebag Montefiore ''Stalin. Dwór czerwonego cara''
 
* Ty prokurator, lepiej byś milczał.
** Opis: do Ławrientija Berii, kiedy wtrącił się do rozmowy Stalina z Gomułką. Cytat pochodzi z notatki sporządzonej przez Andrzeja Werblana z rozmowy z Gomułką w 1981.
** Źródło: „Polityka” nr 10, 6 marca 2010, s. 79
 
* Uciekli do Mandżurii.
Linia 284 ⟶ 276:
 
* Stalin jest naprawdę zwycięskim wodzem narodu rosyjskiego. Dowiódł w rozmiarach dotąd niespotykanych, że największa brednia i najnikczemniejsze okrucieństwo może być narzucone ludziom, że słowo płynące z autorytatywnego źródła najwyższej władzy musi być powtórzone tylko parę razy, aby stało się jedyną obowiązującą prawdą. Jednostki inteligenckie się nie liczą. Masa okazała się posłuszna i karna. Teza polityczna, oparta na absolutnej pogardzie dla rodzaju człowieczego, została przez Stalina potwierdzona olbrzymim eksperymentem dokonanym w laboratorium sowieckim. To, co nazywamy polityką, doczekało się w Sowietach koszmarnej i groteskowej karykatury. Wydawać by się mogło, że ten obraz przerazi ludzi, że ta zbyt daleko posunięta gra obróci się przeciw głównemu reżyserowi. Ale troglodyta uzbrojony w karabin maszynowy i latający samolotem zachował psychikę jaskiniowca. Na cześć Stalina wznoszą w Sowietach okrzyki i posągi. Jakieś pismo sowieckie opisuje z dumą, ile zużyto marmuru i brązu na wzniesienie w prowincjonalnym mieście posągu bożka sowieckiego. Posąg ten stanął na miejscu dawnej świątyni chrześcijańskiej.
** Autor: [[Antoni Słonimski]], [http://wyborcza.pl/magazyn/1,124059,20635742,slonimski-ciagle-pisze-o-nas-czyli-czy-chcemy-wychowac-pokolenie.html ''Stalin dobry i mądry'', 20 marca 1938], w: ''Kroniki tygodniowe 1936-19391936–1939'', LTW, Warszawa 2004.
 
* Stalin w przeciwieństwie do Hitlera nie był wariatem – był pozbawionym ludzkich uczuć psychopatą, niezwykle logicznym, przebiegłym i dalekowzrocznym.
Linia 293 ⟶ 285:
** Źródło: [[Simon Sebag Montefiore]], ''Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa'', tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 204.
 
* Stalin był sowieckim dyktatorem, który podczas II wojny światowej pokonał hitlerowskie Niemcy, poszerzył zasięg rosyjskiego imperium na niespotykaną dotąd skalę, doprowadził do uprzemysłowienia ZSRR oraz uczynił zeń supermocarstwo nuklearne. W okresie trwających 30 lat rządów terroru StaklinaStalina ponad 25 mln niewinnych obywateli jego własnego kraju poniosło śmierć, zaś 18 mln zostało zesłanych do obozów pracy przymusowej.
** Autor: [[Simon Sebag Montefiore]], ''Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa'', tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 204.
 
* Stalin nigdy nie złamał danego mi słowa. Zgodziliśmy się, co do Bałkanów. Powiedziałem mu, że może zatrzymać Rumunię i Bułgarię, a on oddał mi Grecję. Podpisał to i dotrzymał obietnicy. Dzięki temu Grecja została ocalona.
Linia 304 ⟶ 296:
** Autor: [[Aleksander Awdiejew]], minister kultury Rosji
** Opis: zapytany w wywiadzie dla radia „Echo Moskwy” o pomysł mera Moskwy Jurija Łużkowa wywieszenia w dniu 9 maja 2010, w 65 rocznicę zwycięstwa nad Niemcami, plakatów ze Stalinem
** Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 27/28 marca 2010, s. 9.
 
* To był miły, szlachetny i wielkoduszny człowiek, geniusz.
Linia 313 ⟶ 305:
** Autor: [[Swietłana Alliłujewa]]
** Opis: o agonii Stalina.
** Źródło: [[Simon Sebag Montefiore]], ''Stalin. Dwór czerwonego cara'', tłum. M. Antosiewicz, wyd. Magnum, Warszawa 2008.
 
* Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina, Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
** Autor: [[Paul Johnson]], ''Bohaterowie'', wyd. Świat Książki, Warszawa, 2009, s. 312, tłum. Anna i Jacek Maziarscy
** Zobacz też: [[Benito Mussolini]], [[Mustafa Kemal Atatürk]], [[Napoleon Bonaparte]]
Linia 389 ⟶ 381:
 
 
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Stalin, Józef}}
[[Kategoria:Józef Stalin|!]]