Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+kat i niewielkie odstępstwo od szablonu, coby czytelniej było |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 3:
**'''Tłumaczenie:''' Daj, niech ja pomielę (pokręcę żarna), a ty odpoczywaj.<br>Według niektórych językoznawców, ostatnie słowo powinno być odczytane jako "podziwiaj", czyli popatrz, przyjrzyj się, i miało stanowić aluzję do niezdarności jego adresata.
** '''Autor:''' Bogwał (koniec XII wieku), właściciel Brukalic na Śląsku.
** '''Opis:''' Jest to najstarsze znane zdanie zapisane w języku polskim i na ziemiach Śląska. Zamieszczone jest w ''Księdze Henrykowskiej'' spisanej w opactwie cystersów w Henrykowie ok. 1270 roku przez jej opata Piotra. Opisując dzieje klasztoru, księga zachowała powyższe zdanie Bogwała do żony.
** '''Dłuższa treść zapisu:''' ''Bogwali uxor stabat, ad molam molendo. Cui vir suus idem Bogwalus, compassus dixit: Sine, ut ego etiam molam. Hoc est in polonico: Day, ut ia pobrusa, a ti poziwai.''
[[Kategoria:Cytaty]]
[[Kategoria:Śląsk]]
| |||