Haiti: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m format, dr zmiana
przen. cytatu, drobne redakcyjne, sortowanie
Linia 15:
 
* Haiti, kraj biedy, beznadziei i przemocy, oddalony zaledwie o dwie godziny lotu od amerykańskiej Florydy, zdaje się być zapomniany przez świat. Był areną kolejnych katastrof naturalnych, dynastii bestialskich dyktatorów i zależności od szeroko pojętego Zachodu. Być może dlatego też nikogo nie dziwi występujący tu wysoki wskaźnik przestępczości.
** Autor: Tomasz Rudzikowski, [http://www.psz.pl/168-archiwum/haiti-wyspa-przekleta ''Haiti. Wyspa przeklęta''], Portal Spraw Zagranicznych, 19 stycznia 2012.
 
* Jedność czyni siłę.
Linia 27:
* Przyjechawszy do Haiti, można się poczuć jak w średniowiecznej Europie.
** Źródło: David Hawkes, esej pt. ''Tyranny and Enlightenment in Haiti and Britain'', 1997, cyt. za: Shelley Klein, ''Najgroźniejsi dyktatorzy w historii'', op. cit., s. 109
 
* W sercu Karaibów leży mała tropikalna wyspa, pełna palm, egzotycznych kwiatów, soczystych owoców. Zielone tereny górzyste przechodzą w żyzne pastwiska oddzielone od morza pasem białych, piaszczystych plaż. Ta wysepka wygląda w istocie rzeczy jak każdy inny tropikalny raj, na który można natknąć się, żeglując po lazurowych wodach Morza Karaibskiego. Ale różni się ona od pozostałych jedną, podstawową cechą. Dokładnie się jej przyjrzawszy, nie zauważywszy żadnych wielopiętrowych hoteli, plaż pełnych turystów czy restauracji kuszących miejscową, egzotyczną kuchnią. Jest to Haiti, kraj od lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych padł ofiarą jednego z najokrutniejszych reżimów w dziejach świata; sprawcą tego reżimu był Francois „Papa Doc” Duvalier.
** Autor: Shelley Klein, ''Najgroźniejsi dyktatorzy w historii', op. cit., s. 103.
 
* Wojskowa junta kontynuowała brutalną i dziką tradycję, przemieniając Haiti z najuboższego kraju na półkuli zachodniej w kraj najuboższy i rządzony w najokrutniejszy sposób, o największej liczbie chorych na AIDS. Większość mieszkańców nie ma dostępu do czystej wody, nie może też liczyć na właściwą obsługę medyczną. Niemal wszyscy Haitańczycy uprawiają zaledwie tyle płodów rolnych, by nie umrzeć z głodu.
** Źródło: ''Przewodnik po świecie. Ilustrowana encyklopedia geograficzna'', wyd. Przegląd, Warszawa 1998, s. 252.
 
* Zdesperowany Kolumb, chcąc spłacić dywidendy tym wszystkim, którzy zainwestowali w jego wyprawę, musiał więc spełnić obietnicę wypełnienia statków złotem. (…) Na Haiti, gdzie wedle jego wyobrażeń miały istnieć rozległe pola złotonośne, rozkazał wszystkim Indianom powyżej czternastego roku życia zbierać co trzy miesiące określoną ilość złota. Ci, którzy dostarczyli cenny kruszec, otrzymywali miedziane odznaki, zawieszane na szyi, zaś tym, którzy oznak nie mieli, odcinano dłonie, po czym pozostawiano ich samym sobie, aby wykrwawili się na śmierć. W okolicy jednak, oprócz niewielkich ilości złotego piasku zbieranego w strumieniach, nie było złota, wobec czego zadanie powierzone Indianom okazało się niewykonalne. Zaczęli więc uciekać, lecz zbiegów tropiono przy pomocy psów i zabijano. Choć najeźdźcy dysponowali zbrojami, muszkietami, mieczami i końmi, Arawakowie próbowali stawiać im opór. Schwytanych jeńców Hiszpanie wieszali lub palili żywcem. Arawakowie zaczęli masowo popełniać samobójstwa przy użyciu trucizny sporządzanej z manioku, zabijano też niemowlęta, aby ocalić je przed Hiszpanami. W ciągu dwóch lat, w rezultacie morderstw, okaleczeń i samobójstw, wyginęła połowa z dwustupięćdziesięciotysięcznej populacji rdzennych mieszkańców Haiti. Kiedy stało się jasne, że na wyspie nie ma już więcej złota, zmuszono Indian do niewolniczej harówki na ogromnych latyfundiach, nazwanych później ''encomiendas'', gdzie pracowali w morderczym tempie i umierali tysiącami. W roku 1515 na Haiti żyło już tylko piętnaście tysięcy Indian. W roku 1550 było ich zaledwie pięciuset. Według raportu z 1650 roku, na wyspie nie ocalał nikt spośród Arawaków lub ich potomków.
* W sercu Karaibów leży mała tropikalna wyspa, pełna palm, egzotycznych kwiatów, soczystych owoców. Zielone tereny górzyste przechodzą w żyzne pastwiska oddzielone od morza pasem białych, piaszczystych plaż. Ta wysepka wygląda w istocie rzeczy jak każdy inny tropikalny raj, na który można natknąć się, żeglując po lazurowych wodach Morza Karaibskiego. Ale różni się ona od pozostałych jedną, podstawową cechą. Dokładnie się jej przyjrzawszy, nie zauważywszy żadnych wielopiętrowych hoteli, plaż pełnych turystów czy restauracji kuszących miejscową, egzotyczną kuchnią. Jest to Haiti, kraj od lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych padł ofiarą jednego z najokrutniejszych reżimów w dziejach świata; sprawcą tego reżimu był Francois „Papa Doc” Duvalier.
** Autor: [[Howard Zinn]], ''Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś'', tłum. Andrzej Wojtasik, wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 31.
** Autor: Shelley Klein, ''Najgroźniejsi dyktatorzy w historii', op. cit., s. 103.
** Zobacz też: [[Arawakowie]], [[Krzysztof Kolumb]]
 
{{wikisłownik|Haiti}}