Ziemia obiecana: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[w:Ziemia obiecana (powieść)|Ziemia obiecana]]''' – powieść autorstwa [[Władysław Reymont|Władysława Reymonta]].

* – Błazen.<br />– Z jakiego punktu? – zapytała Mela, która najpierw się uspokoiła.<br />– Ze wszystkich ludzkich punktów – odpowiedział twardo i podniósł się, oglądając za kapeluszem, w który Fela próbowała wsadzić obydwie nogi.<br />– Uciekasz, Mieciek? – pytała zdumiona jego surowem spojrzeniem.<br />– Muszę iść, bo muszę się wstydzić tego, że jestem człowiekiem.<br />– François, otworzyć wszystkie drzwi, bo obrażone człowieczeństwo wychodzi – wołał drwiąco Bernard (…).

* (…) bo pan dobrze wie, że płotkę zjada duży kiełbik, kiełbika zjada okoń, a okonia zjada szczupak, a szczupaka? Szczupaka zjada człowiek! A człowieka zjadają drudzy ludzie, jedzą go bankructwa, jedzą choroby, jedzą zmartwienia, aż go w końcu zjada śmierć. To wszystko jest w porządku i jest bardzo ładnie na świecie, bo z tego robi się ruch.

** Postać: Dawid Halpern

 

* – Dla mądrych jest zawsze dobry czas.<br />– A kiedyż będzie dla uczciwych? – zapytał ironicznie.<br />– Sza, panie Trawiński, oni mają niebo, po co im dobre czasy.

** Opis: Dawid Halpern w rozmowie z Kazimierzem Trawińskim.

 

* Nic nie szkodzi, bo ja się panu przyznam po cichu, że zaraz skoro tylko zostanę narzeczonym, przejdę na katolicyzm. Mnie jest wszystko jedno, bo i tak moją religią jest miłość.

** Postać: Murray

 

* Nie ma co gadać! Daję sto rubli i cztery sztuki białego towaru, ale proszę pań, niech wyraźnie stoi w pismach, że Szaja Mendelsohn dał na kolonie letnie sto rubli i cztery sztuki towaru. Ja się nie chwalę, ale niech ludzie wiedzą, że ja mam dobre serce…

** Postać: Szaja Mendelsohn

 

* Nie pamiętał, że Müllerowskie gmachy rosły przez lat trzydzieści, że pawilon wznosił się po pawilonie, że lata całe składały się na te potężne, huczące pracą mury; nie, on pragnął mieć odrazu podobną fabrykę.

** Opis: uczucia Karola Borowieckiego.

 

* Niech stoi. Wszyscy stawiają pałace i ja kazałem postawić, mają salony i ja mam salony, mają powozy i konie i ja mam powozy i konie. Kosztuje drogo, niech kosztuje i niech sobie stoi, niech ludzie wiedzą, że Müller może mieć pałace, a woli mieszkać w starym domu.

** Postać: Müller

 

* Niezależność mają tylko nędzarze, bo już nawet i miliarderzy są jej pozbawieni. Człowiek posiadający rubla jest już niewolnikiem tegoż rubla.

** Postać: Kurowski

 

* – Przegrałem własne szczęście!… Trzeba je stwarzać dla drugich – szepnął wolno i mocnym, męskiem spojrzeniem, jakby ramionami niezłomnych postanowień ogarnął miasto uśpione i te obszary nieobjęte, wyłaniające się z mroków nocy.

** Opis: rozmyślania Borowieckiego.

 

* Są miłości cieplarniane, które w zwykłej atmosferze zamierają. Są miłości ameby, które muszą obwinąć się dookoła ukochania i trwają dotąd, dopóki stamtąd czerpią życie. Są miłości – dźwięki, trzeba je wywoływać, aby były, bo same w sobie nie istnieją.

 

* – Straszne jest życie! – szepnęła Anka.<br />– Nie, straszne są tylko nasze wymagania od niego, straszne są tylko nasze marzenia o pięknie, straszne są tylko nasze pożądania dobra i sprawiedliwości, bo nigdy się nie urzeczywistniają i nie pozwalają brać życia takiem, jakiem ono jest. W tem leży źródło wszelkich cierpień.<br />– I nadziei! – dorzuciła Nina (…).

** Opis: rozmowa Anki z Niną i Kazimierzem Trawińskim.

 

* To ja się leczę, ja nic nie robię, tylko sobie chodzę po Łodzi i patrzę jak ona mi rośnie, to jest najlepsze lekarstwo na moją chorobę.

** Postać: Dawid Halpern

 

* Wspomnijcie mnie czasem, jeśli chcecie i pamiętajcie, nie marnujcie życia na robienie pieniędzy, nie róbcie z siebie bydląt pociągowych, nie stawajcie się maszynami, nie znikczemniajcie się pracą nadmierną.

** Postać: Myszkowski

 

{{Wikisource|tytuł=Ziemia obiecana|dopełniacz=Ziemi obiecanej}}