Konstanty Pawłowicz Romanow: Różnice pomiędzy wersjami

* Dobrze, dobrze dzieci...dzieci…

** Opis: wykrzykiwane z aprobatą podczas obserwowania szarży polskiej jazdy w bitwie o OlszynkeOlszynkę Grochowską.

** Źródło: Jacek Konik, ''Wielki książę Konstanty'' w: ''Romanowowie'' (tom 3. z serii ''Dynastie Europy''), Biblioteka Gazety Wyborczej, ISBN 978-83-268-0083-29788326800832, 2010, s. 39.

* Ja się do niczego nie mieszam, niech to Polacy załatwią, to ich sprawa...sprawa…

** Źródło: Jacek Konik, ''Wielki książę Konstanty'' w: ''Romanowowie'' (tom 3. z serii ''Dynastie Europy''), Bibliotekaop. Gazety Wyborczej, ISBN 978-83-268-0083-2, 2010cit., s. 39.

** Opis: gdy w początkach powstania listopadowego jeden ze spiskowców trzykrotnie próbował strzelać do Konstantego, a ten nie uciekał, tylko krzyczał powyższe słowa.

** Źródło: Jacek Konik, ''Wielki książę Konstanty'' w: ''Romanowowie'' (tom 3. z serii ''Dynastie Europy''), Bibliotekaop. Gazety Wyborczej, ISBN 978-83-268-0083-2, 2010cit., s. 39.

** Opis: słowa wypowiedziane do elit polskiego społeczeństwa przed wizytą cara Aleksandra I w Warszawie w 1815.

==Cytaty oO Konstantym Pawłowiczu==

* Gdy Władysław Zamoyski przekazał Konstantemu słowa generała Potockiego, wielki książę odpowiedział: „Żaden Rosjanin nie wmiesza się w tę sprawę. Polacy ją zaczęli, niech się sami między sobą rozprawią...”rozprawią…” Ten motyw: sami załatwcie tę sprawę – dominował później we wszystkich wypowiedziach Konstantego w czasie pertraktacji z przedstawicielami strony polskiej.

** Źródło: [[Jerzy Łojek]], ''Szanse powstania listopadowego. Rozważania historyczne'', s. 6. Instytut Wydawniczy PAXPax, wyd. 3, Warszawa 1986, s. 16. ISBN 83-211-0776-1

* Konstanty uchylił się od walki, nie wyobrażając sobie możliwości zwrócenia wojsk rosyjskich przeciwko „swojej” polskiej armii. Być może przeważyły wówczas w duszy wielkiego księcia motywy szlachetniejsze, być może zawahał się przed wydaniem rozkazu, wskutek którego Polacy i Rosjanie znowu stanęliby naprzeciw siebie do śmiertelnej walki. (...…) z powodu tego (...…) odruchu Konstanty w noc 29 listopada zaważył na losach Polski ciężej i tragiczniej niż przez cały okres swej piętnastoletniej tyranii w Królestwie Polskim.

** Źródło: [[Jerzy Łojek]], ''Szanse powstania listopadowego. Rozważania historyczne'', s. 6. Instytut Wydawniczy PAXPax, wyd. 3, Warszawa 1986, s. 18. ISBN 83-211-0776-1

* Kostuś kochany, troskami znękany</br> />– daj folgę kłopotom, rom tom tom!...… rom tom tom!</br />...… rom tom tom tom, rom tom tom tom!... …</br />Po bruku burczałeś, marsowo patrzałeś</br> />– uciekłeś bez huku, a kuku!...… kuku!</br />...… a kukuku, a kukuku!...…

** Źródło: Jacek Konik, ''Wielki książę Konstanty'' w: ''Romanowowie'' (tom 3. z serii ''Dynastie Europy''), Biblioteka Gazety Wyborczej, ISBN 978-83-268-0083-29788326800832, 2010, s. 36.

** Źródło: [[Jerzy Łojek]], ''Szanse powstania listopadowego. Rozważania historyczne'', s. 6. Instytut Wydawniczy PAXPax, wyd. 3, Warszawa 1986, s. 9. ISBN 83-211-0776-1

{{DEFAULTSORTSORTUJ:Romanow, Konstanty Pawłowicz}}