Wikicytaty

Aleksander II Romanow: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
uzupełnienie za http://wyborcza.pl/1,75968,20229763,zadnych-mrzonek.html
m format, dr zmiana
Linia 1:
[[Plik:Alexander II by E.Botman (1856, Russian museum).jpg|mały|<center>Aleksander II Romanow</center>]]
'''[[w:Aleksander II Romanow|Aleksander II Romanow]]''' (1818–1881) – cesarz Imperium Rosyjskiego od 1855 do śmierci w samobójczym zamachu bombowym polskiego rewolucjonisty [[Ignacy Hryniewiecki|Ignacego Hryniewieckiego]].
* Lepiej, żeby przeprowadzono je odgórnie niż oddolnie.
** Opis: o konieczności przeprowadzenia reform wewnętrznych.
** Źródło: dr Wioletta Zielecka, ''Dramatyczna epopeja carów'' w: ''Romanowowie'' (tom 3. z serii ''Dynastie Europy''), Biblioteka Gazety Wyborczej, ISBN 978-83-268-0083-29788326800832, 2010, s. 15.
 
* Nic mi nie jest, dzięki Bogu...Bogu…
** Opis: po zamachu bombowym dokonanym przez [[Nikołaj Rysakow|Nikołaja Rysakowa]] (chwilę po tych słowach następną bombę rzucił [[Ignacy Hryniewiecki]]).
** Źródło: Isabelle Bricard, ''Leksykon śmierci wielkich ludzi'', Wydawnictwotłum. „KsiążkaAnita i Wiedza”,Krzysztof Warszawa 1998Staroniowie, ISBNWydawnictwo 83Książka majai 12971–3Wiedza, tłum.Warszawa Anita1998, iISBN Krzysztof Staroniowie8305129713, s. 19.
 
* Nie zamierzam niczego zmieniać. To, co uczynił mój ojciec, było słuszne (...…). Szczęście Polski zależy od jej całkowitego złączenia się z ludem mojego cesarstwa. Żadnych złudzeń, panowie, żadnych złudzeń!
** Opis: w maju 1856 do witających go Polaków. W oryginale przemówił po francusku: Point de reveries, messieurs!
** Źródło: Paweł Wieczorkiewicz, ''Aleksander II'' [w:] Andrzej Szwarc, Marek Urbański, Paweł Wieczorkiewicz, ''100 postaci, które tworzyły historię Polski'', wyd. Świat Książki, Grupa Wydawnicza Bertelsmann Media, Warszawa 2000, ISBN 837311288X, s. 306, 307.
Linia 15:
 
* Rozchodzą się pogłoski, że chcę dać wolność chłopom; nie jest to słuszne i możecie wszędzie tak mówić. Niemniej jednak, na nieszczęście, wrogość między chłopami a ich panami jest faktem, i z tej wrogości zrodziły się już niejednokrotnie wypadki nieposłuszeństwa wobec właścicieli ziemskich. Osobiście jestem przekonany, że wcześniej czy później będziemy to musieli wziąć pod uwagę. Sądzę, że zgadzacie się ze mną; lepiej wobec tego, żeby to nastąpiło od góry, nie zaś od dołu.
** Opis: wypowiedziane w Moskwie na spotkaniu z marszałkiem szlachty po niespełna dwu tygodniach od podpisania paryskiego traktatu pokojowego kończącego wojnę krymską.
** Źródło: Władysław Andrzej Serczyk, ''Poczet władców Rosji (Romanowowie)'', Wydawnictwo Puls, Londyn 1992, ISBN 0 907587 83 60907587836, s. 199.
 
* Sprawa wyzwolenia chłopów, która znalazła się na porządku dziennym w Radzie Państwa, jest według mnie pod względem ważności jej dla Rosji kwestią, od której zależeć będzie siła i potęga państwa. Jestem przekonany, że wszyscy Panowiepanowie podzielacie moje zdanie o konieczności uczynienia tego kroku i korzyściach z niego wynikających. Jestem także przekonany, że sprawy tej nie wolno odkładać na potem i dlatego żądam, aby Rada Państwa ukończyła nad nią pracę w pierwszej połowie lutego, a dekrety mogły być ogłoszone na początku prac polowych. Czynię za to Panapana Przewodniczącegoprzewodniczącego osobiście odpowiedzialnym. Powtarzam: moją wolą jest zakończenie tej sprawy teraz. Już cztery lata ciągną się związane z nią prace, budząc rozliczne obawy oraz oczekiwania, zarówno wśród właścicieli ziemskich jak i chłopów. (...…) Gotów jestem przyjąć wasze uwagi, jednak proszę nie zapominać, że myślą przewodnią całości winna być poprawa bytu chłopów, i to nie w słowach czy na papierze, lecz naprawdę.
** Opis: podczas wystąpienia na forum Rady Państwa w 1861.
** Źródło: Władysław Andrzej Serczyk, ''Poczet władców Rosji (Romanowowie)'', Wydawnictwoop. Pulscit, Londyn 1992, ISBN 0 907587 83 6, s. 201–202.
 
* Zanieście mnie do pałacu...pałacu… Tam umrzeć.
** Opis: po zamachu bombowym Hryniewieckiego, gdy odniósł śmiertelne rany.
** Źródło: Isabelle Bricard, ''Leksykon śmierci wielkich ludzi'', Wydawnictwoop. „Książka i Wiedza”, Warszawa 1998, ISBN 83 maja 12971–3, tłumcit. Anita i Krzysztof Staroniowie, s. 19.
 
==O Aleksandrze II Romanowie==
* Mogłem zajrzeć w głąb jego rozdwojonej duszy – poznałem w nim urodzonego despotę, którego okrucieństwo było tylko częściowo złagodzone europejskim wychowaniem. Zrozumiałem tego człowieka, który posiadł męstwo żołnierza, ale pozbawiony był cywilnej odwagi męża stanu, człowieka gwałtownych namiętności, ale słabej woli.
** Autor: [[Piotr Kropotkin]]
** Źródło: Władysław Andrzej Serczyk, ''Poczet władców Rosji (Romanowowie)'', Wydawnictwoop. Puls, Londyn 1992, ISBN 0 907587 83 6cit., s. 196–197.
 
 
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/wiki/Aleksander_II_Romanow”