Federico García Lorca: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Bot: removing existed iw links in Wikidata |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 3:
{{Wikisource|Federico García Lorca|Federico Garcíi Lorki}}
'''[[w:Federico García Lorca|Federico García Lorca]]''' (1898–1936) – hiszpański poeta i dramatopisarz.
* I<br />Domokrążny przekupień ogrodów<br />zielnik swój niesie, <br />z księgą zapachu krąży.<br /><br />Nocą przychodzą do jej gałęzi<br />duszyczki starych ptaków.<br /><br />Śpiewają w tym zdławionym lesie,<br />któremu trzeba źródeł płaczu.<br /><br />Jak małe noski dzieci<br /><br/ >splaszczone na matowych szybach,<br />tak kwiaty owej księgi<br />u szyby lat, której nie widać.<br /><br />Oto przekupień ogrodów<br />zagląda z płaczem do księgi<br />i omdlewają nad zielnikiem<br />żywych kolorów przybłędy.<br /><br />II<br />Oto przekupień czasu<br />przynosi zielnik snów.<br /><br />Ja<br />Gdzie zielnik twój, gdzie księga?<br /><br />Przekupień<br /><br />Trzymasz ją w swoich rękach.<br /><br />Ja<br />Mam wolnych dziesięć palców<br /><br />Przekupień<br />Sny w twoich włosach tańczą.<br /><br />Ja<br />Ile minęło już stuleci?<br /><br />Przekupień<br />Godzinę tylko ma mój zielnik.<br /><br />Ja<br />Czy idę w zmierzch, czy do świtania?<br /><br />Przekupień<br /> Przeszłość jest nie do zamieszkania.<br /><br />Ja<br />O gorzkie owoców ogrody!<br /><br />Przekupień<br />Gorszy jest zielnik księżycowy.<br /><br />III<br />Przyjaciel przyniósł mi po ciemku<br />w tajemnicy zielnik dźwięków<br /><br />(Pst…Niech będzie cisza! Oto noc z nieba zwisa!)<br /><br />W świetle portu zagubionego <br />wracają echa wszystkich wieków<br /><br />(Pst…Niech cisza wytrwa jeszcze!<br />Oto noc chwieje się na wietrze!)<br /><br />Pst…Dajcie ciszy więcej!<br />Gniew stary palce mi wykręca.
** Źródło - wiersz -Książka z tomu Zielnik
* Ani ty, ani ja<br />nie jesteśmy gotowi<br />aby się spotkać.<br />Ty… przecież wiesz…<br />Kocham go bardzo!<br />Idź dalej swoją drogą.<br />Na dłoniach<br />mam dziury<br />po gwoździach.<br />Czyż nie widzisz,<br />że krwawię?
** Źródło: wiersz ''[[s:Spotkanie (Lorca)|Spotkanie]]''
* A jeśli miłość nas oszuka? <br /> Kto życiu ma otuchy dodać, <br /> Kiedy ciemności nas pochyloną, <br /> By nas pogrążyć w wiedzy Dobra, <br /> Co może nie istnieje wcale, <br /> i Zła, co skrada się po schodach?
**Źródło: wiersz - ''Pieśń jesienna'' z tomu Księga wierszy
* Aleją<br />Śmierć kroczy.<br />Zwiędłymi kwiatami pomarańczy<br />głowa jej koronowana.<br />Śpiewa i śpiewa<br />pieśń,<br />zawodzi jej gitara biała.
Linia 12 ⟶ 20:
** Źródło: ''Lament''
** Zobacz też: [[anioł]], [[pies]], [[skrzypce]]
* Bez żadnego powiewu <br /> usłuchaj mnie! <br /> Serce, obracaj się. <br /> Serce, obracaj się.
** Źródło: wiersz - ''Chorągiewka'' z tomu Księga wierszy
* Chrystus<br />miał lustro<br />w dłoniach obu.<br />Pomnażał<br />własne odbicie.<br />Wyświetlał serce<br />w czarnych spojrzeniach<br />Wierzę!
** Źródło: wiersz - ''Symbol'' z cyklu Suita luster
* Dzisiaj odczuwam w mym sercu<br />gwiazd lekkie drżenie, lecz droga<br />zatraca się w duszy mgieł,<br />gubi się w gęstych obłokach.
Linia 25 ⟶ 39:
* Krzyż.<br />(Koniec drogi.)<br /><br />Odbijający się w kanale życia<br />(Wielokropek.)
** Źródło: wiersz ''[[s:Krzyż|Krzyż]]''
* Kiedy wschodzi księżyc, <br /> morze kryje ziemię <br /> i serce jest wyspą <br /> wśród nieskończoności.
** Źródło: wiersz - ''Księżyc wschodzący'', z tomu Pieśni (1921-1924)
* Kiedy na czole topól <br /> Marszczy się wiatr Południa. <br /> Gdy nasze serca oddadzą <br /> Żniwo swych westchnień.
** Źródło: wiersz - ''Dwa wieczorne księżyce'', z tomu Pieśni (1921-1924)
* Lament zaczyna<br />gitara.<br />Pęka jutrzenki<br />czara.<br />Nie oczekuj od niej<br />milczenia –<br />jest<br />nie do uciszenia.
Linia 43 ⟶ 63:
* Setki kochanków<br />śpi snem wiecznym<br />w ziemi suchej, ziemi ciepłej.<br />(…)<br />Setki kochanków<br />śpi snem wiecznym,<br />ostatecznym.
** Źródło: wiersz ''[[s:De profundis|De profundis]]''
* Za każdym luster<br />jest zmarła gwiazda<br />i tęcza maleńka<br />uśpiona.<br /><br />Za każdym lustrem<br />jest wieczny spokój<br />i gniazdo dalekich uciszeń,<br />do których dotrzeć się n ie da.<br />(…)<br />Lustro<br />to matka-rosa,<br />księga, która zasusza<br />zachody słońc i echo kształtu
** Źródło: wiersz - ''Kaprys'' z cyklu Suita luster
* Żaden poeta nie wie, czym jest poezja.
| |||