Cyrus II Wielki: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+2 |
lit., drobne redakcyjne, sortowanie |
||
Linia 3:
==''Wychowanie Cyrusa'' (''Cyropedia'')==
(''Wychowanie Cyrusa'' lub ''Cyropedia'' to dzieło [[Ksenofont]]a będące fabularyzowaną biografią Cyrusa II, jedynie częściowo opartą na faktach. W związku z tym cytowane wypowiedzi Cyrusa są prawdopodobnie wymyślone przez Ksenofonta)
* Ludu Persji! Urodziliście się i zostaliście wychowani w tym samym kraju, co my ["równi”]. Ciała wasze nie są gorsze od naszych i wypada również, by dusze wasze były tak samo dobre. Lecz mimo to w ojczyźnie naszej nie byliście traktowani na równi z nami, wykluczeni nie tyle przez nas, co przez konieczność zaspokajania swoich codziennych potrzeb. Teraz jednak moją główną troską będzie to, aby – jak bogowie przykazali – zapewnić wam byt. Wy zaś, jeśli tylko chcecie, możecie podjąć broń, jaką i my dzierżymy, podjąć takie same ryzyko, jakie i my podejmujemy, a jeśli co z tego wyniknie, szlachetne będzie i dobre, przyznane będą wam takie same jak i nam nagrody.▼
** Opis: w przemowie o zniesieniu pewnych przywilejów elity (zwanej „równymi”) oraz wytrenowaniu i uzbrojeniu ludu, co ma uczynić jego armię bardziej efektywną.▼
** Źródło: Christopher J. Bruell, ''Ksenofont'', tłum.P. Nowak, HFP, Warszawa 2010.▼
* A cóż istnieje sprawiedliwszego, niż się bronić, cóż piękniejszego, niż nieść pomoc przyjaciołom?
** Źródło: Księga pierwsza 5:13, tłum. K. Głombiowski, B. Burliga, A. Marchewka, A. Ryś, ISKŚiO UWr, Wrocław 2014.
** Zobacz też: [[przyjaźń]], [[sprawiedliwość]]
* Co zaś do żołnierzy, którzy uważają, że się ich zaniedbuje, to dobrzy stają się
* Ja natomiast uważam, że władcy nie powinno różnić od poddanych beztroskie życie, lecz właśnie troska o nich i zamiłowanie do ponoszenia trudów.▼
** Źródło: Księga
** Zobacz też: [[władza]]▼
* Żeby jednak natchnąć żołnierzy walecznością, nie ma, moim zdaniem, niczego lepszego jak zdolność wzniecania w ludziach nadziei.▼
** Źródło: Księga pierwsza 6:19, tłum.K. Głombiowski, B. Burliga, A. Marchewka, A. Ryś, ISKŚiO UWr, Wrocław 2014.▼
** Zobacz też: [[walka]], [[nadzieja]]▼
* (…) dla wszystkich najsilniejszym bodźcem do okazywania posłuszeństwa jest pochwała i szacunek dla posłusznego, a nagana i kara dla nieposłusznego.
** Źródło: Księga pierwsza 6:20, tłum. K. Głombiowski, B. Burliga, A. Marchewka, A. Ryś, ISKŚiO UWr, Wrocław 2014.
** Zobacz też: [[pochwała]], [[kara]]
▲* Ja natomiast uważam, że władcy nie powinno różnić od poddanych beztroskie życie, lecz właśnie troska o nich i zamiłowanie do ponoszenia trudów.
▲** Źródło: Księga pierwsza 6:
▲** Zobacz też: [[władza]]
* Jest czymś naturalnym, że żołnierze ufający sobie wzajemnie walczą zgodnie, trwając niewzruszenie na pozycjach, a nieuniknionym, że niedowierzający sobie chcą, każdy jak najszybciej, znaleźć się z dala od pola bitwy.▼
**
** Zobacz też: [[zaufanie]]
* (…) kiedy tłum ludzi jest ufny w swoje siły, okazuje nieugiętą odwagę. Kiedy jednak opanowuje takich ludzi trwoga, to im są liczniejsi, tym większy i bardziej gwałtowny strach ich ogarnia.
** Źródło: Księga piąta 2:33, tłum. K. Głombiowski, B. Burliga, A. Marchewka, A. Ryś, ISKŚiO UWr, Wrocław 2014.
** Zobacz też: [[tłum]]
* Któż więc jest tak mężny, któż tak silny, żeby mógł prowadzić wojnę, równocześnie walcząc z głodem i zimnem.▼
* Sądzę, że nic w tym dziwnego, że będąc ludźmi popełniamy błędy.▼
**
** Zobacz też: [[
▲* Ludu Persji! Urodziliście się i zostaliście wychowani w tym samym kraju, co my ["równi”]. Ciała wasze nie są gorsze od naszych i wypada również, by dusze wasze były tak samo dobre. Lecz mimo to w ojczyźnie naszej nie byliście traktowani na równi z nami, wykluczeni nie tyle przez nas, co przez konieczność zaspokajania swoich codziennych potrzeb. Teraz jednak moją główną troską będzie to, aby – jak bogowie przykazali – zapewnić wam byt. Wy zaś, jeśli tylko chcecie, możecie podjąć broń, jaką i my dzierżymy, podjąć takie same ryzyko, jakie i my podejmujemy, a jeśli co z tego wyniknie, szlachetne będzie i dobre, przyznane będą wam takie same jak i nam nagrody.
▲* Co zaś do żołnierzy, którzy uważają, że się ich zaniedbuje, to dobrzy stają się o wiele mniej odważni, a źli o wiele bardziej bezczelni.
▲** Opis: w przemowie o zniesieniu pewnych przywilejów elity (zwanej „równymi”) oraz wytrenowaniu i uzbrojeniu ludu, co ma uczynić jego armię bardziej efektywną.
** Żródło: Księga piąta 5:41, tłum.K. Głombiowski, B. Burliga, A. Marchewka, A. Ryś, ISKŚiO UWr, Wrocław 2014.▼
▲** Źródło: Christopher J. Bruell, ''Ksenofont'', tłum. P. Nowak, HFP, Warszawa 2010.
* Nie wystarczy oto raz stać się dzielnym mężem, żeby nim już pozostać bez ustawicznego zabiegania o dzielność.▼
▲**
* Oto kiedy trzeba walczyć, ten, który pokona najwięcej wrogów, uchodzi za najodważniejszego, tak też kiedy trzeba przekonywać, ten, który sprawi, że największa liczba słuchaczy będzie myśleć tak samo jak my, ten przecież słusznie uznany jest za najbardziej wymownego i skutecznego.
**
** Zobacz też: [[retoryka]]
▲* Sądzę, że nic w tym dziwnego, że będąc ludźmi popełniamy błędy.
▲* Któż więc jest tak mężny, któż tak silny, żeby mógł prowadzić wojnę, równocześnie walcząc z głodem i zimnem.
**
** Zobacz też: [[
▲* Żeby jednak natchnąć żołnierzy walecznością, nie ma, moim zdaniem, niczego lepszego jak zdolność wzniecania w ludziach nadziei.
▲* Jest czymś naturalnym, że żołnierze ufający sobie wzajemnie walczą zgodnie, trwając niewzruszenie na pozycjach, a nieuniknionym, że niedowierzający sobie chcą, każdy jak najszybciej, znaleźć się z dala od pola bitwy.
**
** Zobacz też: [[
▲* Nie wystarczy oto raz stać się dzielnym mężem, żeby nim już pozostać bez ustawicznego zabiegania o dzielność.
▲** Żródło: Księga szósta 5:75, tłum.K. Głombiowski, B. Burliga, A. Marchewka, A. Ryś, ISKŚiO UWr, Wrocław 2014.
▲** Zobacz też: [[odwaga]], [[praca nad sobą]]
{{SORTUJ:Cyrus II Wielki}}
| |||