Treblinka (obozy): Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Dreamcatcher25 przeniósł stronę Treblinka (KL) do Treblinka (obozy): W ślad za zmianą nazwy hasła w pl.wiki. Treblinka nie była nigdy nazywana "Konzentrationslager" |
+1 |
||
Linia 7:
* Jak wiedzą ci, którzy stracili choć jedną bliską osobę, w takim wypadku różnicą między zerem a jedynką jest cała nieskończoność. Choć trudniej nam to ogarnąć, właśnie taka różnica istnieje na przykład między liczbą 780 862 a 780 863 – według najnowszych oszacowań tyle właśnie osób zgładzono w Treblince.
** Autor: [[Timothy Snyder]], ''Który zabił więcej?'', „The New York Review of Books”, tłum. „Forum”, 11 kwietnia 2011.
* Odór dotarł do nas na wiele kilometrów przed celem podróży. Droga wiodła wzdłuż torów kolejowych. Gdy zostało piętnaście czy dwadzieścia minut jazdy do Treblinki, zaczęliśmy natykać się na zwłoki leżące obok torów, najpierw dwie-trzy sztuki, potem więcej, a kiedy w końcu dojechaliśmy do stacji kolejowej, leżały ich chyba setki – leżały tak przez wiele dni, w upale […] Tego dnia w Treblince było istne Piekło Dantego. Kiedy wjechałem do obozu i wysiadłem z samochodu na placu, stałem po kolana w pieniądzach. Brodziłem w banknotach, monetach, kamieniach szlachetnych, biżuterii, odzieży. Leżały rozrzucone po całym placu. Fetor był nie do zniesienia. Wszędzie leżały setki, nie, tysiące rozkładających się ciał […] Pośród namiotów i ognisk zobaczyłem grupy Ukraińców i kobiet – były to, jak się później dowiedziałem, prostytutki z całej okolicy – wszyscy pijani, tańczyli, śpiewali i grali na instrumentach.
** Autor: [[Franz Stangl]]
** Opis: Relacja Stangla o jego pierwszej wizycie w obozie w Treblince.
** Źródło: Gita Sereny, ''W stronę ciemności. Rozmowy z komendantem Treblinki'', wyd. Cyklady, Warszawa 2002, s. 135.
* Od wiosny 1943 do Treblinki przyjeżdżało coraz mniej transportów. Niemcy rozpoczęli stopniową likwidację obozu. Dla więźniów stało się jasne, że jako świadkowie zbrodni mogą wkrótce zginąć. Nieliczna obozowa konspiracja, kierowana przez żydowskiego więźnia Galewskiego, od pewnego czasu planowała bunt i ucieczkę. 2 sierpnia 1943 r. dzięki dorobionemu kluczowi więźniowie zaczęli wynosić broń z niemieckiego arsenału i rozprowadzać ją po obozie. Na sygnał rozpoczęła się strzelanina i ucieczka. Większość uciekających zginęła. (…) Wojnę przeżyło 40.
| |||