Jakub I Stuart: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m format, dr zmiana |
||
Linia 4:
** ''Beati pacifici'' (łac.)
** Opis: dewiza Jakuba I Stuarta
** Źródło: André Maurois, ''Dzieje Anglii'', tłum. Wacław Rogowicz, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1957
* Bóg ma władzę stwarzania i niszczenia, dawania życia i zadawania śmierci (…) Tę samą władzę mają królowie. Tworzą i unicestwiają swoich poddanych, dysponują życiem i śmiercią, kierują wszystkimi sprawami, przed nikim innym nie są odpowiedzialni, jak tylko przed samym Bogiem. Mogą postępować ze swoimi poddanymi jak z figurami szachowymi.
Linia 12:
==O Jakubie I Stuarcie==
* (…) Dość śmiesznej powierzchowności i manier, pozbawiony wszelkiego uczucia dostojeństwa, gadał dużo, ale z trudem, i język plątał mu się w ustach. Bufonada jego przemówień maskowała treść, która zawsze miała pewną subtelność. Powiadano, że osadzając Jakuba Stuarta na tronie Elżbiety Tudor, Anglicy wprowadzili naturę kobiecą na miejsce natury męskiej, i istotnie, spędziwszy dzieciństwo w atmosferze morderstw i spisków, Jakub I Stuart zachował lęk przed uzbrojonymi ludźmi. (…) Nosił strój wywatowany, żeby, żeby zatrzymać ciosy sztyletów, i na widok miecza robiło mu się słabo. Był dość wykształcony, ale miał więcej intelektu niż inteligencji. Jako młodzieniec wcześnie rozwinięty pisywał wiersze, traktaty teologiczne i skomponował dwie książki o treści politycznej: ''Basilikon Doron'' i ''True Law of Free Monarchies'', gdzie ustalał, że królowie są przeznaczeni od Boga do rządzenia, a poddani do posłuchu.
** Źródło: André Maurois, ''Dzieje Anglii'',
* Jakub był średniej postury. Wydawał się dość postawny dzięki noszonym przez siebie szatom, zwykle zbyt dużym i dodatkowo podszytym tak, aby ochronić go przed ewentualnym ciosem sztyletu
** Autor: [[Anthony Weldon]]
** Źródło:
[[Kategoria:Angielscy królowie]]
|