Praca: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowy cytat
nowy cytat
Linia 3:
** Autor: [[Paul Holbach]]
** Zobacz też: [[szczęście]]
 
* Antyczni Grecy zrozumieli lepiej niż nasi współcześni politycy rozróżnienie między pracą w sensie ''labour'' a pracą w sensie ''work'', a także pomiędzy zabawą (''play'') a wypoczynkiem (''leisure'') lub tym, co zwali ''schole''. Ci, którzy wykonywali jakąś pracę najemną, nie byli obywatelami. Obywatele nie pracowali, oni pozwalali sobie na ''praxis'' – wraz z rodziną i przyjaciółmi oddawali się zajęciom wewnątrz domu i wokół niego. Była to działalność „reprodukcyjna”, zajęcia wykonywane dla siebie, dla wzmocnienia osobistych relacji lub po to, by włączyć się w życie publiczne społeczności. Ich społeczeństwo wedle naszych standardów było niesprawiedliwe, zwłaszcza pod względem traktowania kobiet, lecz już wtedy zrozumieli oni, dlaczego niedorzeczne jest ocenianie wszystkiego w kategoriach pracy najemnej.
** Autor: [[Guy Standing]], ''Prekariat. Nowa niebezpieczna klasa'', tłum. Krzysztof Czarnecki, Paweł Kaczmarski, Mateusz Karolak, PWN, Warszawa 2014, s. 54.
 
* Bez pracy nawet miodu nie jedzą.
Linia 10 ⟶ 13:
* Bez pracy nie ma kołaczy.
** Opis: [[przysłowia polskie|przysłowie polskie]]
** Źródło: [[Samuel Adalberg]], [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/doccontent?id=18873 ''Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich''], wyd. Druk. E. Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 429.
 
* Chociaż tylko część dziennej pracy robotnika jest opłacona, podczas gdy druga część pozostaje nieopłacona i chociaż ta nieopłacona lub dodatkowa praca tworzy właśnie fundusz, z którego powstaje wartość dodatkowa lub zysk, wydaje się, jak gdyby cała praca była pracą opłaconą. To fałszywe złudzenie odróżnia pracę najemną od innych historycznych form pracy.
Linia 99 ⟶ 102:
** Autor: [[Stanisław Brzozowski]], ''Legenda Młodej Polski''
 
* Może to zabrzmi nieco ekscentrycznie w naszych bardzo pragmatycznych czasach, ale starałam się zawsze tak ustawić moją pracę, żeby miała jakiś rodzaj sensu, żeby mnie budowała, i żeby przynosiła choćby odrobinę dobra dla innych. Nic wielkiego, ale wtedy rzeczywiście praca staje się praktyką. (...) Właściwie nie umiem już robić nic jak tylko pisać, i to jest wyjątkowa praca, właściwie ukochane hobby, które stało się pracą. Najlepsza z możliwości.
** Autorka: [[Olga Tokarczuk]]
** Źródło: rozmowa Tomasza Stawiszyńskiego, ''Tropem herezji'', „Tygodnik Powszechny”, 19 października 2014.
Linia 187 ⟶ 190:
** Autor: [[Adrianna Biedrzyńska]], cyt. za: Witold Filler, Lech Piotrowski, ''Poczet aktorów polskich. Od Solskiego do Lindy'', Warszawa 1998, ISBN 8387571547, tu hasło: ''Adrianna Biedrzyńska'', s. 23.
 
* Według unijnej agencji Eurofound w roku 2010 Polacy znaleźli się wśród najbardziej zapracowanych narodów kontynentu. Przeciętny Europejczyk przepracował tygodniowo 37 godzin. Przeciętny Polak – 41Polak–41 (licząc razem z zatrudnionymi na niepełny etat!). Najmniej pracują Duńczycy – 34Duńczycy–34 godziny. Niemcy, którzy tak lubią zarzucać wszystkim lenistwo, tylko 36 godzin.
** Autor: [[Wojciech Orliński]], ''Prawo do majówki. Święto Pracy wczoraj i dziś'', „Gazeta Wyborcza”, 30 kwietnia-1 maja 2013.