Inteligencja (społeczeństwo): Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
przen. cytatu |
nowe cytaty |
||
Linia 1:
'''[[w:Inteligencja (społeczeństwo)|Inteligencja]]''' – określenie warstwy społecznej żyjącej z pracy umysłu, wykształconej ostatecznie w XIX wieku głównie ze zubożałej szlachty, ale również ze stanu mieszczańskiego, rzadziej bogatego chłopstwa i podupadłej arystokracji. Tradycyjnie inteligencja obejmowała nauczycieli, lekarzy, artystów, inżynierów i czasami też urzędników, obecnie – osoby zajmujące pozycje zawodowe, wymagające wyższego wykształcenia.
* Ja (...) na wylot znam tę naszą parafialną inteligencję. Każdy wuj na swój strój. Inteligencja nasza jest wielowarstwowa, w żadnym wypadku za nią nie dojdziesz.
** Autor: [[Waldemar Babinicz]]
** Źródło: [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14900 „Życie Literackie” nr 5, 2 lutego 1958, s. 4.]
* Kłopot z klasyką, a szczególnie z klasyką wierszowaną, polega na tym, żeby to dobrze zagrać. Tak, to musi być szczere, ale nie zapominajmy, że Fredro tak jak Czechow pisał sztuki o inteligentach. A inteligent raczej chowa swoje słabości i uczucia, a nie wywala wszystkiego na zewnątrz.
** Autor: [[Jan Englert]]
Linia 14 ⟶ 18:
** Źródło: Maciej Stasiński, [http://wyborcza.pl/magazyn/1,149724,19297101,polska-macocha-nie-matka-rozmowa-z-adrianem-zandbergiem.html ''Polska. Macocha, nie matka. Rozmowa z Adrianem Zandbergiem''], wyborcza.pl, 5 grudnia 2015.
** Zobacz też: [[Jarosław Kaczyński]], [[Wojciech Kuczok]], [[lud]]
* Patriotyzm czy polskość, nawet w tym najdyskretniejszym wymiarze, to wartość nieodwołalnie odchodząca. Czasy się zmieniają. Dorosło pokolenie, które nie przeczytało Trylogii, nie zna Pana Tadeusza, wierzby nad ruczajem nadają się, co najwyżej na landszaft. Dorosło pokolenie poprawniej posługujące się angielskim niż polskim. Nasz kraj się unifikuje. Za 10–20 lat wtopi się w Zachód. Ja zresztą tego nie wartościuję. Z czym innym trudno mi się pogodzić – z końcem inteligencji. Dziś lepiej nie przyznawać się do bycia inteligentem. (…) W rozmowach ze znajomymi, a nawet przyjaciółmi, czuję pogardę dla inteligentów i nadzieję na klasę średnią, która ich zastąpi. A to nonsens. Polskiej inteligencji nic nie zastąpi. Polska bez niej to naród z odrąbanym łbem.
** Autor: [[Eustachy Rylski]]
** Źródło: Grzegorz Józefczuk, [http://lublin.wyborcza.pl/lublin/1,35637,3178011.html ''Spotkanie z Eustachym Rylskim''], wyborcza.pl, 22 lutego 2006.
* Polacy, zwłaszcza inteligencja, mają skłonność do samobiczowania się (zupełnie jak Rosjanie), toteż chętnie przeklinają polską brawurę, niedbalstwo, brak odpowiedzialności itd.
** Autor: [[Maksim Samorukow]], ''Czegoś tu zabrakło'', Slon. ru, tłum. „Forum”, 17 stycznia 2011.
* Polski inteligent jest wyjątkowym konformistą. Owszem, uwielbia mieć własne zdanie, ale pod warunkiem, że jest to zdanie podzielane przez wszystkich innych. Z przejęciem powtarza więc obiegowe banały i nawet nie przyjdzie mu do głowy, aby zadać jakieś pytanie. Uwielbia chodzić w nogę, być w masie, po słusznej stronie i śpiewać w chórze.
** Autor: [[Rafał Ziemkiewicz]], ''Polactwo'', Lublin 2004.
* Rewolucję robią robotnicy, nikt inny. A rewolucja zwycięża, jeśli popiera ją inteligencja. To jest abecadło. Inna sprawa, że ci robotnicy są później nabijani w butelkę (...).
** Autor: [[Jerzy Giedroyc]]
** Opis: w 1975.
** Źródło: Magdalena Grochowska, ''Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu'', Warszawa 2009.
* W nowoczesnym, demokratycznym, kapitalistycznym państwie nie ma już szczególnej roli inteligencji. Nie ma tej potrzeby. Ludzie się definiują przez różne role, zawód, pozycję społeczną, status ekonomiczny, ale nie przez przynależność do inteligencji definiowanej jako klasa z misją moralną i patriotyczną. Jest takie słynne zdanie Bertolta Brechta: „Nieszczęśliwy ten kraj, w którym bohaterowie są potrzebni” – naprawdę lepiej żyć w kraju, który ich nie potrzebuje. Więc tak, żałuję, że praktycznie nie ma już inteligencji, ale rozumiem, że było to nie do uniknięcia.
** Autor: [[Timothy Garton Ash]]
** Źródło: rozmowa Katarzyny Wężyk, [http://wyborcza.pl/magazyn/1,137863,15826445,Lepiej_zyc_w_kraju__ktory_nie_potrzebuje_bohaterow.html ''Lepiej żyć w kraju, który nie potrzebuje bohaterów''], wyborcza.pl, 18 kwietnia 2014.
* Wobec śmiertelnej walki, w której giną najszlachetniejsze jednostki, inteligencja polska odgrywa rolę w togę sędziowską udrapowanego widza. Lecz tajemnicą jej sędziowskiego spokoju – jest jej bierność, bierność wyrażająca prawdziwy, najistotniejszy stan jej ducha.
** Autor: [[Stanisław Brzozowski]], ''Kultura i życie'' (1907)
** Opis: o postawie dużej części polskiej inteligencji podczas [[rewolucja 1905 roku|rewolucji 1905 roku]].
* Zrozumieć duchowe dylematy naszego inteligenta to tyle, co ogarnąć i opisać przestrzeń rozpostartą pomiędzy dziełem kardynała Wyszyńskiego a dziełem Witolda Gombrowicza.
| |||