Kot: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Anulowanie wersji 447167, dr zmiana
Linia 49:
 
* To cecha charakterystyczna kotów syjamskich. Jeśli zaświeci im się w oczy, zmieniają kolor na rubinowo-czerwone. Normalnie są niebieskie – tak niebieskie, jak na tym van Goghu. Sam pan to zobaczy, kiedy kot zdecyduje się uhonorować nas swoją obecnością.
** Autor: [[Lilian Jackson Braun]], ''Kot, który czytał wspak'', tłum. tłum. Barbara Ogonowska-Antonsson
** Zobacz też: [[oczy]]
 
Linia 55:
* A gdyby, przypadkiem, ociężały koń przechodził obok<br />''Le Chat''<br />Tylko poruszy uchem<br />Z eleganckim<br />Lekceważeniem
** Autor: [[Nina Kuntz]]
** Źródło: Jake Page, ''Jak koty widzą świat i ludzi?'', tłum. Maja Kittel, wyd. Bellona, Warszawa 2010, tłum. Maja Kittel, s. 15.
 
* A przecież kot, proszę pana,<br />To postać powszechnie znana,<br />To pożyteczna istota,<br />A pan wciąż pomija kota!<br />Jakiż pan przykład daje?<br />Cóż to za obyczaje?<br />Żądam teraz niezłomnie:<br />Proszę w domu siąść na kanapie<br />I wiersz napisać o mnie,<br />A jak nie – to panu oczy wydrapię!
Linia 85:
** Autor: [[Józef Baka]], ''Uwagi o śmierci niechybnej'' (1766)
 
* Żeby człowiek nie myślał, że jest doskonały<br />i żeby nie miał złudzeń, że się z Bogiem zbratał,<br />że wszystkie mu zwierzęta będą się kłaniały<br />i uznają, że właśnie on jest panem świata –<br />żeby więc człowiek nie wpadł w samouwielbienie,<br />by poznał jak ułomna jest z niego istota,<br />Bóg dał mu przykazania, rozum i sumienie,<br />a gdy to nie pomogło, wtedy stworzył KOTA.
** Autor: [[Franciszek Jan Klimek]]
 
Linia 120:
* Kot w butach.
** Autor: [[anonim]]
** Źródło: tytuły wielu bajek, np. Ludwig Tieck, ''Kot w butach. Bajka dla dzieci w trzech aktach z intermediami, prologiem i epilogiem'' (1797), Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2007, tłum. Leszek Libera.
 
* [[Kupić kota w worku]].
Linia 162:
 
==Inne==
* Miau.
** Autor: Kot
 
* [[Ala ma kota]].
** Autor: [[Marian Falski]], ''Elementarz''
 
* Gdy obcujemy z żywym kotem, odkrywamy w sobie nagle potrzebę, by go obserwować i opisywać. Dostrzegamy, że kot opisany słowami jest znacznie ciekawszy od swego wizerunku, ponieważ w grę wkracza człowiek. Człowiek, który opisuje kota, towarzyszy mu w każdej sytuacji. (...) Ale koty potrafią nawet w najmniej wykształconych ludziach na chwilę obudzić pisarza. Miłośnicy kotów aż kipią od obserwacji, doświadczeń, przeżyć, komentarzy i pytań do Pana Boga – i co z tym zrobić? (...) Przede wszystkim pragną podzielić się swym odkryciem, że każdy kot jest jedyny w swoim rodzaju, że każdy „ma – cytuję – swój wyznaczony los i swoją niepowtarzalną osobowość”. Zawsze w tego typu wiadomościach kryje się zdumienie: tak jak my, ludzie.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'', (tłum. K. Wierzbicka), Wiedza i Życie, Warszawa 2000
 
* Gdyby koty nie istniały, nikt nie potrafiłby ich wymyślić, choć musiałyby zostać wymyślone.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'', s. 111
 
* Gdyby można było skrzyżować człowieka z kotem, skorzystałby na tym człowiek, a stracił kot.
Linia 192 ⟶ 189:
 
* Koty, którym się ofiarowało serce, przez całe życie pozostają małymi dziećmi.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'', s. 119
 
* Koty nie są zwierzętami stadnymi, lecz (...) tolerują się z wręcz lwią wielkodusznością. Paląca zazdrość pojawia się zaś natychmiast, gdy w grę wchodzą ukochani ludzie. (...) Kot, który był pierwszy, nie życzy sobie najmniejszego podziału uczuć. To on jest słońcem, wokół którego wszystko się kręci, i nie zrezygnuje z tego nigdy, nigdy, nigdy, nie i nigdy!
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia''
 
Linia 210 ⟶ 207:
 
* Na korzyść tak odległych od nas w czasie Egipcjan przemawia fakt, że miłujący wolność kot postanowił dać im się udomowić.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'', s. 112
 
* Nawet najmniejszy kotek to żywe arcydzieło.
Linia 218 ⟶ 215:
* Nieważne, czy kot jest czarny, czy biały. Ważne, aby łowił myszy.
** Autor: [[Deng Xiaoping]]
** Źródło: Edward Kajdański, ''Chiny. Leksykon'', Książka i wiedza, Warszawa 2005.
 
* Nocą telefony na dyrektorskich biurkach wyglądają jak wielkie, skryte i egoistyczne koty.
Linia 230 ⟶ 227:
 
* Pan Bóg, jak wiadomo, tworzył świat przez bodajże tydzień, a potem spojrzał na swoje dzieło i powiedział: „Ooo kurwa!”. A później dodał: „A, mam jeszcze chwilę, teraz zrobię coś naprawdę ładnego. Coś mnie godnego, coś zaprawdę w boskim wymiarze. Coś takiego, co jest autentyczną kwintesencją piękna i nie ma wad”. I zrobił kota.
** Autor: [[Andrzej Sapkowski]], ''Historia i fantastyka'', SuperNOWA – Niezależna Oficyna Wydawnicza NOWA, Warszawa 2005.
 
* Pies je. Kot jada.
Linia 239 ⟶ 236:
** ''Dogs look up to us. Cats look down on us. Pigs treat us as equals.'' (ang.)
** Autor: [[Winston Churchill]]
** Źródło: ''The Spartacus Factor'', red. John Schuler, wyd. John C. Schuler, 2005, s. 84.
** Zobacz też: [[świnia]]
 
Linia 253 ⟶ 250:
 
* Szczytem szczęścia dla kota jest uwaga, rozmowa, pieszczoty i miłość ze strony człowieka; a dla ludzi nic nie może być pochlebniejszego niż przywiązanie istoty tak dalece niezależnej.
** Autor: Eugen Skasa-Weiss, ''Sztuka mruczenia'', s. 13
 
* Ten, kto spróbuje nieść kota za ogon, nauczy się czegoś, czego nie nauczy się w żaden inny sposób.
Linia 274 ⟶ 271:
 
* Zagłaskać kota na śmierć.
** Autor: [[Hamilton]], ''Ciotka Mela, czyli jak zagłaskać kota na śmierć'' (1966), Wydawn. Artystyczne i Filmowe, 1984
 
==Zobacz też==