August III Sas: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 8:
* Był August co do ciała wzrostu wielkiego, a przy tym kształtnego, nicht go z panów nie dosięgał wzrostem, tylko jeden Chodkiewicz, starosta żmudzki, lecz jak był wysoki, tak był chudy, gdy przeciwnie August był tuszy do wzrostu proporcjonalnej. Minę miał wspaniałą i zawsze wesołą, wzrok i chód powolny.
** Autor: [[Jędrzej Kitowicz]], ''Pamiętniki czyli historia polska'', wstęp i oprac. P. Matuszewska, Warszawa 1971
 
* Jego postura jest uznana za bardzo przyjemną.
** Autor: [[Jakub Henryk Flemming]]
** Opis: słowa z 1718
** Źródło: [[Ludwik Stomma]], ''Sławnych Polaków choroby'', wyd. Tower Press, Gdańsk 2004, ISBN 83-87342-80-7, s. 65.
 
* Król August III pięćdziesiąt przeszło lat liczy, czerstwy i silny, wspaniałej postawy, głowę wysoko nosi. Brwi wielkie, pierś szeroka, otyły. Chodzi powoli, wyraz twarzy poważny.
** Autor: W. Schemüller, ''Diariusz podróży na sejm grodzieński 1752''. W: ''Cudzoziemcy o Polsce. Relacje i opinie'', wybrał i opracował J. Gintel. T. 2.: wiek XVIII-XIX. Kraków 1971
 
* Sympatycznie pulchny młodzieniec.
** Autor: [[Michał Fryderyk Czartoryski]]
** Źródło: [[Ludwik Stomma]], ''Sławnych Polaków choroby'', wyd. Tower Press, Gdańsk 2004, ISBN 83-87342-80-7, s. 65.
 
* W czasach, gdy w wyższych sferach nie brakowało ludzi otyłych, króla nazywano bryłą mięsa, co świadczy o monstrualnej wręcz tuszy. Przyczyną było zapewne obżarstwo, a poza tym prawdopodobnie niedoczynność tarczycy w ekstremalnej fazie i tzw. obrzęk śluzakowaty, który karykaturalnie zniekształca ciało.
** Autor: [[Jan Niżkiewicz]]
** Źródło: [[Ludwik Stomma]], ''Sławnych Polaków choroby'', wyd. Tower Press, Gdańsk 2004, ISBN 83-87342-80-7, s. 66.
 
* W Zielone Świątki 1759 król przez dwie godziny klęczał bez przerwy na gołej posadzce nabawiając się tak dotkliwej boleści w prawej nodze, że potem przez dwa dni leżał w łóżku i nie pokazywał się publicznie.
** Autor: Jerzy Staszewski
** Źródło: [[Ludwik Stomma]], ''Sławnych Polaków choroby'', wyd. Tower Press, Gdańsk 2004, ISBN 83-87342-80-7, s. 65-66.
 
* Wśród współczesnych mu władców europejskich był August monarchą cieszącym się autentycznym szacunkiem. Zapracował nań sobie zarówno własnym sposobem życia, jak i wiernością zasadom, które znajdując się w opozycji do postępowania jego ojca miały wysoką cenę: był sojusznikiem solidnym i uczciwym, przestrzegającym norm w stosunkach międzynarodowych i w odniesieniu do swych polskich i saskich poddanych. Stał się nawet ich ofiarą w tym sensie, że obstając przy tych zasadach nie był w stanie przeciwstawić się generalnemu naruszeniu wszelkich norm przez Fryderyka II.