Jacek Woroniecki: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Linia 624:
* Jest rzeczą zdumiewającą, jak bardzo światłość, która bije z postaci i dzieł Woronieckiego, wciąż jeszcze – w pół wieku po jego śmierci – świeci ewangelicznym blaskiem, jak jego dobre czyny skłaniają do oddania chwały Ojcu Niebieskiemu.
** Autor: ks. prof. dr hab. Andrzej Szostek MIC
** Źródło: ''Słowo wstępne'', w: ''Człowiek – moralność – wychowanie. Życie i myśl Jacka Woronieckiego OP'' (praca zbiorowa), Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2000, s. 19.
 
* Obecność wśród nas o. Jacka była wartością przez wielu nie docenianą – tak jak często nie rozumie się, nie widzi i nie wykorzystuje tego wielkiego skarbu, jakim są żyjący wśród nas ludzie sędziwi, te żywe zbiorniki ogromnej nieraz sumy mądrości i doświadczeń. Każde swoje odwiedziny u o. Woronieckiego cenię dziś znacznie bardziej niż wówczas, gdy żył wśród nas na tym świecie.
** Autor: prof. [[Stefan Swieżawski]]
** Źródło: Marek Rembierz, ''Sensus catholicus: uniwersalizm, obiektywizm, realizm'', w: ''Człowiek – moralność – wychowanie. Życie i myśl Jacka Woronieckiego OP'' (praca zbiorowa), Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2000, s. 207.
 
* Ojciec Jacek – jak wszyscy nazywaliśmy go krótko, co wystarczało rozmówcom, bo wtedy był jeden ojciec Jacek w Polsce – zawsze mnie onieśmielał. Czytałem wszystko, co pisał, a zwłaszcza wczytywałem się w jego fundamentalne dzieło ''Wychowanie'' [''Katolicką etykę wychowawczą''], którym najbardziej przysłużył się myśli pedagogicznej w Polsce. Nieraz wyrażałem żal, dlaczego to dzieło nie jest znane czytelnikom zagranicznym.<br />(…) Ojciec Jacek stoi mi przed oczyma głównie jako wykładowca na Tygodniach Społecznych Odrodzenia. W zakresie problemów moralnych, etyki społecznej i wychowania, był dla młodej inteligencji katolickiej wyrocznią w wielu sprawach. Toteż jego artykuły (…) były pochłaniane. Echo ich powtarza się niekiedy po dzień dzień w kulturze katolickiej Polski. Nie zawsze jednak artykuły te były zrozumiane w duchu pogłębionej syntezy mędrca, w jakich były pisane. Toteż powołujący się na te artykuły młodzi inteligenci przesadzali nieraz w ostrym charakteryzowaniu polskiego sentymentalizmu, fideizmu, tradycjonalizmu – z wyraźną skłonnością o ogłaszania wyroków na polski katolicyzm, o czego ojciec Jacek był daleki. Był on ostrożny, umiarkowany, a przede wszystkim wszechstronny.
** Autor: kard. [[Stefan Wyszyński]]
** Opis: ksiądz prymas poproszony o wypowiedź w 25. rocznicę śmierci o. Woronieckiego.
** Źródło: s. Gabriela Wistuba OP, ''Prowadzić ku Zbawcy'', Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2011, s. 6.
 
* Pionier pewnej postaci myślenia i działania, pewnej postaci życia katolickiego u świadomości Kościoła… Był jednym z tych, którzy pomogli nam i nadal pomagają wierzyć we własne siły.
** Autor: [[Jan Paweł II|Karol Wojtyła]]
** Źródło: o. Marcin Andrzej Babraj OP, ''[http://www.kbroszko.dominikanie.pl/pm/pelnia02.html O Autorze]'', w: Jacek Woroniecki OP, ''Pełnia modlitwy'', wyd. W drodze, Poznań 1984, s. 11, 12.
 
* Powołany do wykładów w Angelicum, bolał nad tym, że klimat Wiecznego Miasta nie pozwolił Mu pracować wydajnie na katedrze profesorskiej. Wiele czasu przepędził w łóżku. Byłem wtedy człowiekiem, który starannie przeglądając aktualne nowości wydawnicze Rzymu, przynosił Mu do łóżka wiele książek. Przeglądał je z wprawą kompetentnego redaktora, wypowiadał zwięzły sąd i ułatwiał zorientowanie się w ówczesnej nadprodukcji słowa z zakresu problemów moralno-społecznych ówczesnego życia italskiego.