Zygmunt II August: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 11:
** Opis: charakterystyka Zygmunta Augusta ze śpiewnika historycznego z końca XVI wieku.
** Źródło: [[Janusz Tazbir]] w: ''Poczet królów i książąt polskich'', wyd. Czytelnik, Warszawa 1991, s. 335.
* Jest miernego wzrostu, bardzo szczupły i chudy, czarno zarasta, ma brodę rzadką, płeć śniadą, i nie zdaje się być bardzo silnej, ale raczej delikatnej konstytucji, i dlatego nie może wytrzymać wielkich trudów i niewczasów życia, i często cierpi na podagrę.
** Opis: z relacji o stanie Polski złożona papieżowi [[Paweł V|Pawłowi V]] przez nuncjusza jego Juliusza Ruggieri u dworu króla Zygmunta Augusta roku 1568
** Źródło: ''Relacja nuncjuszów apostolskich i innych osób w Polsce od roku 1548 do 1690'', T. 1. Berlin 1864
* Król miał cerę śniadą w typie włoskim, włosy ciemnobrązowe, lekko kędzierzawe; twarz nieco pociągłą z wyrazem zadumy i charakterystycznym układem warg, co nadawało mu wygląd dostojnika-myśliciela. Uderza znaczne podobieństwo Zygmunta Augusta do jego pradziadka Galeazza Marii Sforzy.
** Autor: S. Cynarski, ''Zygmunt August'', Wrocław 1988
* Król umarł przez potomka: tak się Bogu zdało,<br />Aby się ku lepszemu w tej Koronie miało.<br />Nie zostawił potomka, lecz wolność zostawił…
Linia 18 ⟶ 25:
* Ostatni z Jagiellonów fundował ludwisarnie (w Krakowie i Wilnie), interesował się produkcją dział oraz współczesną sztuką wojskową. Był wreszcie założycielem pierwszej polskiej marynarki wojennej na Bałtyku. (…) Czuł się niewątpliwie władcą dziedzicznym, a nie obieralnym. Zygmunt August rządził zręcznie, ale jak autokrata, umiał też w razie potrzeby zdobyć się na surową stanowczość (…).
** Autor: [[Janusz Tazbir]]
* Pan był mądry, rozsądny i wielkimi dary od Boga obdarzony. (...) Był to pan trzeźwy, cichy, była w nim ludzkość wielka; wymowy był takiej, że trudna kto miał z nim w polszczyźnie zrównać; do tego języków kilka umiał, i tak nimi mówił, żeby każdy rzekł, iż się w nich urodził
** Autor: M. Bielski, ''Kronika'' (...) niegdyś w Krakowie drukowana teraz z nowu z doprowadzeniem aż do Augusta III przedrukowana. Warszawa 1764
* Polacy mają takiego króla, jakiego Platon, Arystoteles, Ksenofont oraz cały zastęp filozofów i prawodawców wyobrażali sobie jako władcę doskonałego i jakiego pragnie natura i sam Bóg.
** Autor: [[Wawrzyniec Goślicki]], ''De optimo senatore'' (1568)
* Władca, jeden z najmędrszych, jakich dało nam przeznaczenie.
** Autor: [[Władysław Konopczyński]], ''Dzieje Polski nowożytnej''. T. 1: 1506-1648. Warszawa-Kraków-Łódź-Poznań-Wilno-Zakopane 1936
* Zygmunt August łączył litewski upór dziadka Kazimierza z włoską subtelnością Sforzów; gospodarność matki i babki z Jagiellońskim humanitaryzmem.
| |||