August III Sas: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 5:
* August III Sas był władcą Saksonii, kraju, od którego w języku polskim pochodzi jedno słowo, ale za to bardzo popularne - "saksy", czyli zarobkowe wyjazdy do pracy. Tak się składa, że August III jako król saski udał się na saksy do Polski. (...) Przebywając na obczyźnie, czyli w Polsce, August III Sas prowadził życie jak na zagranicznej delegacji, a więc "jadł, pił i popuszczał pasa", ale nie stronił też od wszelkich innych rozrywek. Ponieważ nie miał gdzie chodzić w Warszawie do teatru, to go sobie zbudował. Na swą koronację w Krakowie August III Sas zamówił kantatę u samego Jana Sebastiana Bacha. Były to jego najlepsze organy, ponieważ organy państwowe nawet nie umywały się do tych muzycznych. Tak że najlepszy w jego panowaniu okazał się akompaniament.
** Autor: [[Michał Ogórek]], ''Poczet królów polskich'', Agencja Wydawnicza Grobla IV, Gdańsk 2007, ISBN 978-83-922749-4-0, s. 81.
* Był August co do ciała wzrostu wielkiego, a przy tym kształtnego, nicht go z panów nie dosięgał wzrostem, tylko jeden Chodkiewicz, starosta żmudzki, lecz jak był wysoki, tak był chudy, gdy przeciwnie August był tuszy do wzrostu proporcjonalnej. Minę miał wspaniałą i zawsze wesołą, wzrok i chód powolny.
** Autor: [[Jędrzej Kitowicz]], ''Pamiętniki czyli historia polska'', wstęp i oprac. P. Matuszewska, Warszawa 1971
* Król August III pięćdziesiąt przeszło lat liczy, czerstwy i silny, wspaniałej postawy, głowę wysoko nosi. Brwi wielkie, pierś szeroka, otyły. Chodzi powoli, wyraz twarzy poważny.
** Autor: W. Schemüller, ''Diariusz podróży na sejm grodzieński 1752''. W: ''Cudzoziemcy o Polsce. Relacje i opinie'', wybrał i opracował J. Gintel. T. 2.: wiek XVIII-XIX. Kraków 1971
* Wśród współczesnych mu władców europejskich był August monarchą cieszącym się autentycznym szacunkiem. Zapracował nań sobie zarówno własnym sposobem życia, jak i wiernością zasadom, które znajdując się w opozycji do postępowania jego ojca miały wysoką cenę: był sojusznikiem solidnym i uczciwym, przestrzegającym norm w stosunkach międzynarodowych i w odniesieniu do swych polskich i saskich poddanych. Stał się nawet ich ofiarą w tym sensie, że obstając przy tych zasadach nie był w stanie przeciwstawić się generalnemu naruszeniu wszelkich norm przez Fryderyka II.
** Autor: J. Staszewski, ''August III Sas'', Wrocław 1989
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)]]
| |||