** Opis: Mikołaj Rej, który jako pierwszy pisał wyłącznie w języku ojczystym („nie potrafił posługiwać się wytworną, klasyczną łaciną, ale wzorzec stylu cyceroniańskiego odrzucił dlatego, że był on synonimem uczoności”<ref>[http://www.staropolska.pl/reklama/Rej_BN.html staropolska.pl]</ref>), głosił powyższe słowa, dla podkreślenia konieczności zerwania z panującą nadal w okresie [[renesans (epoka)|renesansu]] modą pisania po [[łacina|łacinie]].
** Tradycyjne znaczenieZnaczenie: W cytacie tym wyraz „gęsi” bywa często fałszywie rozumiany jako [[rzeczownik]] oznaczający odnośny gatunek [[ptak|ptactwa]] domowego, przez co powstaje wrażenie, jakoby Rej twierdził, iż [[Polacy]] nie są [[gęś]]mi. Tymczasem jest to przymiotnik odnoszący się do rzeczownika „język”. Rej mówi, że Polacy mają [[język polski|swój język]] i w związku z tym nie muszą się posługiwać językiem „gęsim”, czyli łaciną, bo dźwięk tego języka kojarzył mu się właśnie z gęganiem.
** Nowsze znaczenie: Okazuje się jednak, że nie tylko powszechne, ale i naukowe rozumienie słynnego zdania Mikołaja Reja może być błędne. Trudno bowiem znaleźć jakiekolwiek dowody przemawiające za naukową hipotezą dotyczącą łaciny. Zwraca się uwagę, że słowo ''Gęsi'' napisane jest u Reja wielką literą. Ponadto po czesku ''gęś'' to ''hus'', co prowadzi do czeskiego reformatora religijnego z XV wieku, Jana Husa. Hus był też twórcą literackiego języka czeskiego. Czeski w czasach Reja wyprzedzał polszczyznę i był tak modny, jak dziś angielski. W zdaniu Reja może zatem chodzić o to, że ''Polacy nie Gęsi'' = ''Polacy nie Czesi''<ref>[http://blog.dobryslownik.pl/polacy-nie-gesi-o-co-naprawde-chodzi-w-tym-slynnym-zdaniu/ blog językowy Dobryslownik.pl]</ref>.
