Stanisław August Poniatowski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m format, dr zmiana
Linia 4:
 
* Gdyby nawet wszyscy tego najmocniej pragnęli, dojście sejmu jest nieprawdopodobieństwem z powodu wytężonej uwagi mocarstw ościennych.
** Źródło: ''Pamiętniki'', cyt. za: Jarema Maciszewski, ''Szlachta polska i jej państwo'', Warszawa 1986, strs. 278.
** Zobacz też: [[liberum veto]]
 
* Mimo, iż jeszcze nie wydobrzała po wydaniu na świat syna, ta dwudziestopięcioletnia kobieta była niezwykłą pięknością. Jej blada twarz, którą okalały czarne włosy, pałała nadzwyczajną żądzą. Miała wąską kibić, która pasowała do jej wysokiego wzrostu. Jej kołyszący chód dodawał jej wyjątkowej dostojności. W rozmowie zachwycała swoim dowcipem i umiała niemal natychmiast przejść na poważne tematy. Wiedziała, jak zdobyć mężczyznę.
** Opis: o swej kochance [[Katarzyna II|Katarzynie II Wielkiej]].
** Źródło: Helmut Werner, ''Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii'', tłum. Monika Gajowa, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, tłum. Monika Gajowa, ISBN 8389632241, s. 199-200199–200.
 
* Odwaga i cierpliwość.
Linia 16:
* Szkoda czasu i atłasu, byś się wdzierał do Parnasu.
** Opis: gdy po koronacji jakiś wierszokleta złożył powinszowanie, napisane na białym atłasie, wiersze Poniatowski wdzięcznie przyjął, ale do ich autora powiedział j.w.
** Źródło: [[s:Encyklopedia_staropolskaEncyklopedia staropolska/Atłas|Encyklopedia Staropolska Glogera, hasło „atłas”]] za Wojcickiego Przysłowia t. I, strs. 13, i t. III, strs. 70.
 
* Trzeba było przed sejmikiem kilka dni z rzędu rezonować od rana do wieczora z tą ciżbą, podziwiać ich brednie, zachwycać się ich płaskimi konceptami, a nade wszystko ściskać ich brudne kapcańskie osoby...osoby…
** Opis: o czasach kiedy musiał zabiegać o poparcie na sejmikach.
 
==O Stanisławie Poniatowskim==
* Dopiero, gdy zapanował Stanisław August, mogły się ukazać drukiem "''Organy"'' Węgierskiego przeciw groźnej ciemnocie Chmielowskiego; mógł z królewskiej poręki powstać ów medal dla Konarskiego, "który„który odważył się być mądrym"mądrym” wbrew posępnemu fanatyzmowi. Dopiero za Pomiatowskiego...Poniatowskiego… - tak można by (a nawet należałoby) ciągnąć długą i chwalebną listę zdarzeń, zjawisk, nade wszystko zaś okazji służących oświeceniu, swobodzie myśli, szerokim perspektywom intelektualnym i uczuciowym społeczeństwa.
** Autor: [[Szymon Kobyliński]], ''Tajemnice pocztu Matejki'', Instytut Wydawniczy Nasza Księgarnia, Warszawa, 1984, s. 122.
 
* Sto tysięcy kosztował, ja bym dwakroć łożył,<br />By Stanisław skamieniał, a Jan Trzeci ożył.
** Opis: wierszyk przylepiony do pomnika króla w Łazienkach po jego odsłonięciu w 1788 roku. Treść wiersza spotykana jest w kilku wersjach.
 
* Z dni tego króla, kochane dziecko!<br />To zapamiętać ci warto:<br />Że to za niego właśnie, zdradziecko,<br />Ojczyznę twoją rozdarto.<br />I znikła Polska z państw Europy,<br />W trój rozszarpana niegodnie...niegodnie…<br />A król pod dumnej carycy stopy,<br />Złożył koronę swą w Grodnie.
** Autor: [[Władysław Bełza]], [https://pl.wikisource.org/wiki/Dawni_królowie_tej_ziemi/Stanisław_August_Poniatowski ''Stanisław August Poniatowski''] w: ''Dla dzieci'' (cykl: ''Dawni królowie tej ziemi''), wyd. Księgarnia H. Altenberga, drukował Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Lwów, 1897.
 
{{Wikisource|Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego}}
 
 
{{DEFAULTSORTSORTUJ:Poniatowski, Stanisław August}}
[[Kategoria:Autorzy pamiętników i dzienników]]
[[Kategoria:Katarzyna II]]