Stefan Rowecki: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Odsjbm (dyskusja | edycje)
+1
Odsjbm (dyskusja | edycje)
+1
Linia 31:
** Autor: major [[Janina Karasiówna]]
** Źródło: Tomasz Szarota, redakcja naukowa, ''Stefan Rowecki w relacjach'', Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1988, ISBN 83-211-0943-8, s. 204.
 
* Rowecki wychował żołnierzy Armii Krajowej w zasadach „zaciętej i ofiarnej walki”. Tej pełnej zdecydowania bojowego postawy nie zmienił do końca swego dowodzenia, do chwili aresztowania go przez Gestapo.
** Autor: gen. bryg. Tadeusz Pełczyński
** Źródło: Tomasz Szarota, redakcja naukowa, ''Stefan Rowecki w relacjach'', Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1988, ISBN 83-211-0943-8, s. 173
** Zobacz też: [[Armia Krajowa]], [[gestapo]]
 
* Rowecki budował Armią Krajową i kierował nią z niezłomną siłą swej energii, z wiernością dla naczelnego wodza – odzyskania niepodległości, z głębokim zrozumieniem spraw społecznych, ze znajomością zagadnień ustroju demokratycznego. Był przekonany, że żołnierz Armii Krajowej zarówno w swej konspiracyjnej walce, jak i w końcowej akcji bojowej, będzie miał za sobą cały naród. Według Roweckiego bojowa działalność dywersyjna Armii Krajowej poza zadawaniem strat i szkód nieprzyjacielowi spełnia dwa zadania: po pierwsze – daje niezbędną zaprawę bojową zarówno żołnierzowi konspiracyjnemu, jak i kadrze przyszłych dowódców powstańczych; po drugie – utrzymuje społeczeństwo w napięciu walki, która nie powinna ustawać, a nawet musi stopniowo nasilać się, aby w końcowej fazie wojny przejść w jawną walkę powstańczą.