Wersja z 19:50, 22 lip 2006 edytuj Pietras1988 (dyskusja \| edycje) 59 edycji kilka literówek sie --> się ← poprzednia edycja		Wersja z 12:15, 11 wrz 2006 edytuj anuluj edycję Zero (dyskusja \| edycje) Administratorzy interfejsu, Patrolujący, Administratorzy 32 104 edycje + następna edycja →
Linia 1: [[bs:Henry David Thoreau]] [[de:Henry David Thoreau]] [[en:Henry David Thoreau]] [[es:Henry David Thoreau]] [[fr:Henry David Thoreau]] [[gl:Henry David Thoreau]] [[he:הנרי דיוויד תורו]] [[pt:Henry Thoreau]] [[sk:Henry David Thoreau]] [[sl:Henry David Thoreau]] [[ku:Henry David Thoreau]] [[Kategoria:Amerykańscy pisarze\|Thoreau, Henry]] [[Kategoria:Filozofowie\|Thoreau, Henry]] '''[[w~~:pl~~:Henry David Thoreau\|Henry David Thoreau]]''' (1817 - 1862), amerykański pisarz i filozof, teoretyk i praktyk obywatelskiego nieposłuszeństwa. == [[Państwo]] / [[władza]] == Czy obywatel powinien -– choćby tylko na chwilę, choćby w najmniejszym stopniu -– podporządkowywać swoje sumienie prawodawcy?; po co w takim razie każdy człowiek ma sumienie? Funkcjonariusze państwowi w większości przypadków nie kierują się ani rozsądkiem, ani pobudkami moralnymi; sami siebie traktują jak drewno, ziemię i kamienie; a przecież ludzi drewnianych można by po prostu ciosać z pnia i też spełnialiby te same funkcje, co owi obywatele, wzbudzający nie większy szacunek niż kukły czy sterta śmieci. Jeżeli rządowa machina wymaga od Ciebie abyś był pośrednikiem niesprawiedliwości wobec innych, wtedy, powiadam Ci, złam prawo. Linia 15 ⟶ 14: Należy kultywować szacunek dla sprawiedliwości, a nie dla prawa. Osiągnęlibyśmy jeszcze trochę więcej, gdyby rząd nie wchodził nam czasami w drogę. Państwo nigdy celowo nie staje twarzą w twarz z ludzkim umysłem -– ani z intelektem, ani z moralnością -– ale tylko z ciałem i zmysłami; nie jest uzbrojone w rozum, ani w uczciwość wyższego rzędu, lecz w większą siłę fizyczną. Państwo to głupkowata instytucja, bojaźliwa niczym kobieta ze swoimi srebrnymi łyżkami, i że nie potrafi odróżnić przyjaciół od wrogów; straciłem zatem dla niego resztki szacunku i tylko się nad nim litowałem. Prawo nigdy w najmniejszym stopniu nie wpływało na to, że ludzie stawali się bardziej sprawiedliwi. Rząd jest tylko organem wybranym przez naród, aby wypełniał jego wolę; zanim jednak naród zdąży go w swych celach wykorzystać, organ ten dokonuje nadużyć i ulega deprawacji. Rząd nigdy sam nie popierał żadnych przedsięwzięc inaczej, jak tylko przez ochocze usunięcie się im z drogi; nie on zapewnia wolność, nie on daje wykształcenie -– wszystko czego dokonaliśmy, dokonaliśmy dzięki cechom charakteru właściwym Amerykanom. Rząd to w najlepszym wypadku jedynie wygodny kompromis. W takim państwie, w którym rząd niesprawiedliwie więzi ludzi, jedynym miejscem odpowiednim dla sprawiedliwego człowieka jest więzienie. Linia 46 ⟶ 45: Ludzie żyją, umierają i grzebani są pod długami. Luksus osłabia i niszczy narody. Nie istnieje nic, nawet zbrodnia, co stanowiłoby większe przeciwieństwo, poezji, filozofii, ba -– życia samego, aniżeli owa ustawiczna pogoń za zyskiem. Nie ma dnia, aby pracujący człowiek znalazł czas na prawdziwą rzetelność albo pozwolił sobie na utrzymanie najprostszych, ludzkich stosunków z sąsiadami, albowiem cena jego pracy spadłaby na rynku. Niemal wszystkie sposoby, którymi zdobywa się pieniądze, ubliżają człowiekowi. Linia 71 ⟶ 70: == [[Pacyfizm]] == Bezpośrednim i naturalnym rezultatem przesadnego szacunku dla prawa jest sytuacja żołnierzy, których szeregi -– pułkownik, kapitan, kapral, szeregowcy i cała reszta -– widuje się maszerujące na wojnę, ale na przekór własnej woli, ba, na przekór własnemu zdrowemu rozsądkowi i sumieniu. Naród nasz musi znieść niewolnictwo i przerwać wojnę z Meksykiem, choćby miał za to zapłacić swoim istnieniem jako naród. Nie chcę się kłócić z żadnym człowiekiem, ani z żadnym narodem. Linia 106 ⟶ 105: Nie trzeba nam otępiałego społeczeństwa Którego się domaga twoja powściągliwość, Ni tej głupoty -– wbrew naturze -– co nic nie wie O smutki i radości; ni wymuszonego Biernego hartu ducha, który błędnie chwalisz Linia 121 ⟶ 120: A gdy zobaczysz nowy brzask na firmanencie, Popróbuj tylko dociec, kim byli ci wielcy. [T. Carew] Prorocy i zbawcy nie tyle krzepili ludzi w ~~nadzei~~nadziei, ile pocieszali zalęknionych. == [[Wolność]] == Linia 134 ⟶ 133: == Inne == Dzieci potrzebują miłości -– szczególnie wtedy gdy na nią nie zasługują. ** Zobacz też: [[dziecko]], [[miłość]] Jakże próżnym jest zasiadać do pisania, jeśli nie wstało się, by żyć. Zdrowo jest być od czasu do czasu chorym.

Henry David Thoreau: Różnice pomiędzy wersjami