Sutta Nipata: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
dodano nowy wpis
m dr zmiana
 
Linia 3:
** Źródło: 330
 
* (...) człowiek, który jest łagodny i przytomny, bez ślepej wiary niczemu nie okazuje niechęci. (...) Ponieważ rozumie, jakimi rzeczy są, jest wolny od zależności i nie polega na niczym. Dla niego nie ma już lgnięcia do istnienia i nieistnienia.
** Źródło: 853–856
 
Linia 12:
** Źródło: 1114
 
* Jakiekolwiek by nie były żywe istoty: słabe lub silne, (...) małe lub duże (...), te, które się rodzą lub mają się narodzić; bez wyjątku, niech wszystkie istoty będą szczęśliwe!
** Źródło: 146–147
 
Linia 24:
** Źródło: 1119
 
* Kiedy ktoś wzniesie się ponad, wtedy nie masz dla niego żadnej miary. (...) Nie można powiedzieć, że nie istnieje. Kiedy wszelakie sposoby bycia, wszystkie zjawiska zostały przekroczone, wtedy także wszelkie opisy zostały przekroczone.
** Źródło: 1076
 
Linia 36:
** Źródło: 729
 
* Prawda jest zapewne jedna i ten, kto ją zna nie wdaje się w dysputy. (...) Nie istnieją różne prawdy na świecie z wyjątkiem tych wnioskowanych przez złudne percepcje. Przyjmując czystą sofistykę w swych poglądach, utrzymują dualizm – „to jest prawdziwe, a tamto jest nieprawdziwe.” (...) Wolny od wszystkich teorii mędrzec nie wdaje się w spory na tym świecie.
** Źródło: 884–894
 
* Słowa prawdy nie mogą umrzeć. (...) A słowa, które wypowiada Budda, słowa, które prowadzą do kresu cierpienia, są najcenniejsze ze wszystkich słów.
** Źródło: 453–454
 
Linia 72:
** Źródło: 720–721
 
* Wszystko jedno, czego się chwytamy (...). Dlatego, mnisi, dostrzegając, że nie powinno się chwytać czegokolwiek, będąc uważnymi, powinniście widzieć istoty, które są przykute do przywiązań jako istoty podległe śmierci.
** Źródło: 1103–1104
 
* Życie jest nieprzewidywalne i niepewne na tym świecie. Życie tutaj jest trudne, krótkie i naznaczone cierpieniem. (...) Istota żywa może umrzeć w każdej chwili. (...) Na równi młodzi, jak i starzy, czy są głupi, czy mądrzy, zostaną pochwyceni w potrzasku śmierci. Wszystkie istoty zmierzają do śmierci. (...) Więc śmierć i starość są powszechne. Dlatego mądrzy nie lamentują, widząc naturę świata. (...) Człowiek, który wyrwał cierń, który nie ma przywiązań, który osiągnął spokój umysłu, przekroczył wszelki smutek – taki – jest niewzruszony.
** Źródło: 574–593