Paweł VI: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
→Inne: +1 |
+3 |
||
Linia 1:
[[Plik:Pope Paul VI. 1967.jpg|mały|<center>Paweł VI</center>]]
'''[[w:Paweł VI|Paweł VI]]''' (właśc. '''Giovanni Battista Montini'''; 1897–1978) – błogosławiony Kościoła katolickiego, włoski duchowny katolicki, papież.
==Encyklika ''Humanae Vitae''==
* Kościół nie da się nikomu prześcignąć w chwaleniu i zalecaniu korzystania z rozumu w działaniu, co człowieka jako rozumne stworzenie tak ściśle zespala z jego Stwórcą.
Linia 72:
* Strzeżmy się poglądu, że Kościół powszechny jest sumą lub, jeśli wolno powiedzieć, federacją Kościołów partykularnych. Sam Kościół, powszechny w swoim powołaniu i w swoim posłaniu, skoro zapuszcza korzenie na terenach o różnych warunkach kulturowych, społecznych i ustrojowych, przybiera w każdej części globu inny wymiar zewnętrzny i odmienne rysy.
** Źródło: adhortacja apostolska ''Ewangelii nuntiandi'' 62.
* Swąd szatana wdarł się do świątyni Boga przez jakąś szczelinę. Łatwo można dostrzec szerzące się zwątpienie, brak pewności, rozłam, niezadowolenie i konflikt.
** Źródło: „Zawsze Wierni” nr 1 (176), styczeń-luty 2015, s. 14.
* Tracimy język wieków chrześcijaństwa. Stajemy się jakby intruzami i dyletantami w literackim gmachu tekstów sakralnych. Przy okazji żegnamy się w jakimś sensie z tym niezrównanym, cudownym zjawiskiem artystycznym i duchowym, jakim jest śpiew gregoriański. Mamy powody, by odczuwać żal, a nawet by się martwić. Bo czymże zastąpimy ten anielski język? Zaiste, wielka jest cena tej ofiary.
** Źródło: [[Romano Amerio]], ''Iota Unum. Analiza zmian w Kościele katolickim w XX wieku'', Wydawnictwo Antyk, 2009, s. 723.
** Zobacz też: [[łacina]], [[nadzwyczajna forma rytu rzymskiego]]
* W Kościele zapanował teraz klimat niepewności, samokrytyki, można by niemal powiedzieć samozniszczenia. Jakby Kościół sam siebie prześladował.
** Opis: wypowiedź z 7 grudnia 1968 r.
** Źródło: „Zawsze Wierni” nr 1 (176), styczeń-luty 2015, s. 14.
* W sposób specjalny pozdrawiamy i błogosławimy naszą umiłowaną Polskę zawsze wierną, „Polonia semper Fidelis”, w której przed laty przebywaliśmy i która zawsze pozostanie bliska naszemu sercu.
** Opis: pozdrowienie po koronacji, 30 czerwca 1963.
* W wielu dziedzinach sobór wciąż nie zapewnił nam uspokojenia; raczej wzmógł problemy i trudności, które w żaden sposób nie przyczyniają się do wzmocnienia królestwa Bożego w Kościele i w duszach.
** Źródło: „Zawsze Wierni” nr 1 (176), styczeń-luty 2015, s. 14.
* Widzę obecnie jasno, że największą przysługą, jaką mógłbym oddać Kościołowi, byłoby moje odejście z tego świata. Proszę tylko Boga, by mój następca mógł działać w mniej straszliwych uwarunkowaniach.
| |||