Filioque: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+7 |
+4 |
||
Linia 5:
** Autor: św. [[Epifaniusz z Salaminy]], ''Panarion'', 54/74, 7.
* Dlatego jeśli Syn ma od Ojca wszystko, co On [tj. Ojciec] ma, to z pewnością ma od Ojca to, że Duch Święty pochodzi także od Niego [tj. Syna].
** ''Si enim quidquid habet, de Patre habet Filius; de Patre habet utique ut et de illo procedat Spiritus sanctus'' (łac.)
** Autor: św. [[Aureliusz Augustyn z Hippony]], ''De Trinitate'', XV, 26, 47.
* Duch [Święty] nie jest żadną miarą zmienny. Jeżeliby podlegał zmianie, to niedoskonałość ta dotknęłaby samej natury Boskiej. Jest On bowiem [Duchem] Boga i Ojca; podobnie jest On także Duchem Syna: jako Ten, który z obydwóch (ex amphoin), czyli z Ojca przez Syna (egoun ek Patros dia Hyiou) istotowo wypływa.
** Autor: św. [[Cyryl z Aleksandrii]], ''O czci i kulcie w duchu i w prawdzie'', ks. I.
* Duch Święty pochodzi wiekuiście od Ojca i Syna, i swoją istotę (essentia) i swoje istnienie (esse subsistens) ma jednocześnie od Ojca i od Syna, i od Obydwu jakby od jednej zasady i jednego tchnienia (spiratio) pochodzi.
Linia 16 ⟶ 19:
** Opis: orzeczenie synodu toledańskiego III (589 r.), kan. 2,
** Źródło: H. Denzinger, A. Schönmetzer, ''Enchiridion symbolorum: definitionum et declarationum de rebus fidei et morum'', n. 470.
* Jeśli ktoś mówi, że jedyny Pan Jezus Chrystus został otoczony chwałą przez Ducha Świętego, jak gdyby On używał obcej mocy, która posługiwała się mocą Ducha Świętego i jak gdyby od Niego otrzymał władzę nad duchami nieczystymi oraz moc dokonywania wśród ludzi znaków Bożych, i że to nie był Jego własny Duch (proprium Filii Spiritum), mocą którego dokonał znaków Bożych - niech będzie wyklęty.
** Autor: św. [[Cyryl z Aleksandrii]], ''IX Anatematyzm''.
* (...) musimy przyznać, że Ojciec i Syn są przyczyną Ducha Świętego, nie dwoma przyczynami, lecz jak Ojciec i Syn są jednym Bogiem i Stwórcą odnośnie stworzenia, tak są jedną przyczyną [tj. zasadą] odnośnie Ducha Świętego.
Linia 21 ⟶ 27:
** Autor: św. [[Aureliusz Augustyn z Hippony]], ''De Trinitate'', V, 14, 15.
* Nawet jeśli założymy, że nie jest On [tj. Duch Święty] z Boga [Ojca], ale [tylko] przez Chrystusa, to tak naprawdę nie istnieje.
** Autor: św. [[Bazyli Wielki]], ''List 52'', rozdz. 4.
Linia 28 ⟶ 34:
** Autor: św. [[Hilary z Poitiers]], ''De Trinitate'', 12, 57.
* Ojciec dał to Synowi, aby to, co od Niego, to i od Syna pochodziło. (...) A więc jak Ojciec ma życie w sobie samym i tak też dał i Synowi, aby miał życie w sobie, tak dał Mu, aby z Niego pochodziło życie, jak pochodzi z Niego [tj. Ojca].
** Autor: św. [[Aureliusz Augustyn z Hippony]], ''Homilia 99 o J 16, 13''; PL 35, 1890; przekład polski: W. Szołdrski, W. Kania, seria: Pisma Starożytnych Pisarzy (PSP) 15, zeszyt 2, s. 251-252.
Linia 41 ⟶ 47:
** ''Spiritus quoque sanctus cum precedit a Patre et Filio, non separatur a Patre non separatur a Filio'' (łac.)
** Autor: św. [[Ambroży z Mediolanu]], ''O Duchu Świętym'', I, 11, 120.
* Ten, który rodzi,<br />Ten, który jest zrodzony,<br />Ten, który od Obu pochodzi.
** ''sit qui genuit,<br />alius qui genitus est,<br />alius qui de utroque processit''.
** Autor: św. [[Leon I Wielki]], list ''Quam Laudabiliter''.
* Wielka jest święta i niezrozumiała tajemnica Trójcy, Boga Ojca, Boga Syna, Boga Ducha Świętego, Trójca niepodzielna (...). [Jest] właściwe Duchowi Świętemu, że od Ojca i Syna pochodzi z jednej Boskiej istoty.
** ''Magnum est sanctae et incomprehensibile mysterium Trinitatis, Deus Pater, Deus Filius, Deus Spiritus sanctus, Trinitas indivisa (…) proprium Spiritus sancti ut de Patre et Filio procederet sub una substantia Deitatis'' (łac.)
** Autor: św. [[Hormizdas]], ''List 79 (Ad Iustinum Augustum)''.
* Wierzę w Ducha Świętego, od Ojca i Syna pochodzącego.
** ''Credo sanctum Spiritum a Patre et Filio processisse'' (łac.)
** Autor: św. [[Grzegorz z Tours]], ''Historia Franków''.
* (...) wierzę, że Duch Święty pochodzi nie z innego źródła, jak z Ojca przez Syna.
| |||