Dawid (król Izraela): Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 13:
* Skoro jednak Księga Sędziów mówi o klasycznej epoce bohaterów w historii Hebrajczyków, nie wolno nam pominąć największego z nich – króla Dawida. (…) zwieńczeniem biblijnej narracji jest Dawid. To do niego, twórcy hebrajskiej Jerozolimy i założyciela Zjednoczonego Królestwa dwunastu plemion, prowadzą wszystkie opisane w Biblii wydarzenia. Po nim są już schyłek i upadek, słabość i klęska, aż po wygnanie, trudny powrót i wreszcie męczeństwo i diasporę. Dawid stanowi zwornik wielkiego biblijnego łuku.
** Autor: [[Paul Johnson]], ''Bohaterowie'', wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, s. 36.
 
* Zmiłuj się nade mną, królu Dawidzie! Wspomnij na słabość ludzką, a miłosierdzie Boże! Pan Bóg miłował cię i wywyższał nad ludźmi. Miałeś wszystko: królestwo, chwałę, bogactwo, żony i dzieci. Lecz będąc na dachu, zobaczyłeś żonę biednego i skusił cię grzech. Zabrałeś żonę Uriasza, a jego zabiłeś mieczem Ammonitów. Będąc bogatym, odebrałeś biedakowi ostatnią jego owieczkę, a jego samego zgubiłeś. Tak też i ja czyniłem. Ale przypomnij sobie, jak pokutowałeś, mówiłeś wówczas: ''Wyznaję swoją winę i żałuję, że popełniłem grzech swój.'' Ja też tak postąpiłem. Nie możesz mnie nie wpuścić [do Raju].
** Autor: [[Lew Tołstoj]], ''Pokutujący grzesznik''
** Źródło: "W drodze", 1986, nr 11-12, s. 137-139., tłum. Wacława Maria Korzyn, cyt. za: ''Legendy chrześcijańskie'', PROMIC – Wydawnictwo Księży Marianów MIC, Warszawa, 2006, s. 342-343., tłum. Adam Szymanowski, wybór: Stanisław Klimaszewski, Luigi Santucci