Josué de Castro: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m kat.
m interwikidane, dr zmiana
 
Linia 4:
 
* Przeprowadzone ostatnio badania warunków egzystencji w różnych krajach południowoamerykańskich odkryły zadziwiający fakt, że zachodnia półkula należy do wielkich obszarów, na których panuje niedożywienie i głód. Jest to tym bardziej zaskakujące, że reszta świata uważała zawsze kontynenty Ameryki za kraje mlekiem i miodem płynące, zasobne w niezmierne bogactwa naturalne. A w Ameryce Południowej nie ma ani jednego kraju, którego ludność nie cierpiałaby głodu. Wszystkie kraje trapi ta klęska z tą jedynie różnicą, że w pewnych okręgach jest ona bardziej dotkliwa niż w innych. W zależności od stopnia nasilenia głodu Ameryka Południowa może być podzielona na dwie części: obszar A, gdzie żywienie jest wyjątkowo wadliwe, a ludność cierpi głód na skutek niedostatecznej ilości pożywienia, oraz obszar B, gdzie warunki odżywiania nie są tak złe… Obszar A obejmuje trzy czwarte powierzchni całego kontynentu; należą tu: Wenezuela, Kolumbia, Peru, Boliwia, Ekwador, Chile, północno-wschodnia i najbardziej południowa część Argentyny, zachodnia część Paragwaju i północna Brazylia.
** Źródło: ''Geografia głodu'', cyt. za: Grzegorz Jaszuński, ''op. cit.'', s. 318.
 
* Ze wszystkich kontynentów świata Azja najbardziej zasługuje na miano ziemi człowieka, lecz zarazem i ziemi głodu… Nigdzie indziej głód nie wycisnął tak wyraźnego piętna na strukturze społeczeństw ludzkich.
** Źródło: Grzegorz Jaszuński, ''op. cit.'', s. 247.
 
 
Linia 18:
[[Kategoria:Geografowie]]
[[Kategoria:Lekarze]]
 
 
[[pt:Josué de Castro]]