Pol Pot: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 24:
==O Pol Pocie==
* Anioł zniszczenia.
** Opis: jeden z przydomków Pol Pota
** Źródło: José María López Ruiz, ''Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata'', tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 299
* Był on naprawdę elegancki - miał miły uśmiech, łagodne, bystre oczy... Niezwykle ciepłym głosem, bez kartki, wygłosił ponadgodzinne kazanie. Rozprawiał na temat nieuchronnie zbliżającej się wietnamskiej inwazji - ciągle w tym samym łagodnym tonie - wyrażając przekonanie, że Amertykanie i europejskie wojska NATO będą w jego imieniu interweniować i podejmą walkę z Wietnamczykami i ich radzieckimi sojusznikami na polach ryżowych i drogach Kambodży. Nie było mowy o przerwaniu jego wypowiedzi, o zadaniu pytań na temat warunków życia Kambodżan, egzekucji czy pól śmierci. W wizji Pol Pota nie mieściło się nic poza wskazaniem wrogów i uzasadnieniem swojego postępowania.
** Autor: [[Elizabeth Becker]], ''Pol Pot Remembered'', news.bbc.co.uk., 20 kwietnia 1998
Linia 31 ⟶ 35:
** Opis: z tabliczki w języku angielskim i khmerskim postawionej przy jego miejscu pochówku wystawionej przez Ministerstwo Turystyki
** Źródło: Jean-Louis Margolin, ''Sześć śmierci Pol Pota'' w: ''Ostatnie dni dyktatorów'', wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, tłum. Anna Maria Nowak, s. 123
* Straszliwa wojna w Wietnamie (łącznie z jej pierwszą częścią, rozpętaną przez Francję, znaną jako wojna w Indochinach) poza znisczeniem domów, terenów i wszelakich przejawów życia w Indochinach, stworzyła całą serię potworów, które raz były na usługach mocarstw zachodnich (Francji lub USA) lub komunistycznych (ZSRR i Chiny). Taki był przypadek Pol Pota, który ze wszelkimi honorami został przyjęty w poczet potworów minionego XX wieku.
** Autor: José María López Ruiz, ''Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata'', tłum. Agata Ciastek, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006, s. 297
* Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
| |||