Édouard Daladier: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
definiens |
nowy cytat |
||
Linia 9:
** Opis: Daladier wypowiedział powyższe słowa będąc witanym po powrocie z konferencji w Monachium, na której zgodzono się na żądania Hitlera w sprawie Czechosłowacji.
** Źródło: Edward Rożek, ''Promotor „polityki obłaskawiania”'', przeł. Waldemar Żyszkiewicz, „W Sieci”, 17–23 marca 2014, s. 73
==O Édouardzie Daladierze==
* Gdy Liga Narodów okazała się słabą protezą, [francuska] polityka zagraniczna opierała się na rezygnacji Francji ze swego militarnego i politycznego przywództwa oraz na wycofaniu się nie tyle na pozycje niepozbawionej nadziei polityki ustępstw (wymagających posiadania jakichś strategii i inicjatywy), ile raczej na pozycje pozbawionego złudzeń politycznego pesymizmu, którego najbardziej wymownym symbolem był powracający z Monachium w roku 1938 Édouard Daladier. Świadom tego, iż nie podjął walki o interesy narodowe zarówno Czechosłowacji, jak i Francji, spodziewał się konfrontacji z falą patriotycznego oburzenia, a tymczasem ku swemu najwyższemu zdumieniu, był w kraju witany przez wiwatujące tłumy uszczęśliwionych rodaków.
** Autor: [[Tony Judt]], ''Brzemię odpowiedzialności. Blum, Camus, Aron i francuski wiek dwudziesty'', tłum. Michał Filipczuk, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2013, s. 24.
| |||