Józef Bilczewski: Różnice pomiędzy wersjami

* Gdyby w jednej osobie chcieć zebrać wszystko, co wojna powszechnie niosła, czym obarczała, jakiego wymagała hartu i co trzeba było mieć w sobie, w swym życiu wewnętrznym, żeby zmienne losy wojny wytrzymywać i przetrzymać, żeby być nad wojnę silniejszym (...…); gdyby na przykładzie jednego człowieka chcieć wyrazić wiarę w Prawdę i w to, że wszelka prawda opiera się na nadprzyrodzonej, że religia jest wszelkiej prawdy w stosunkach ludzkich niezmożonym fundamentem; gdyby w postać istniejącego w rzeczywistości człowieka ująć Nadzieję, że ideały urzeczywistnić się dadzą, sprawiedliwość zatryumfuje (...) gdyby jednym imieniem wyrazić Miłość uosobioną, mistyczną ku Bogu, płomienną ku Ojczyźnie, a stałą i równą ku wszelkim obowiązkom, których wypełnianie nie dopuszcza ni wahań ni lęku; słowem: gdyby w jednej osobie zebrać wszystko, co w wielkiej wojnie było charakteru, siły ducha i gotowości do poświęceń, a zarazem nieustępliwości od katolickiego i polskiego pionu – wskazałbym na osobę arcybiskupa lwowskiego, ks. Józefa Bilczewskiego.</br>Przetrwał we Lwowie wszystkie okupacje i wojnę rysko-polską zawsze jednaki, jednakowo posągowy; prawdziwie z jednej urobiony bryły. Z nadmiernej obfitości grozy wojny długiej a straszliwej, największym przygnębieniem był mu napad tej Rusi; i w tym także był wyrazicielem nas wszystkich. Nigdy, ani w najgorszych przypadłościach wojny nie przestał diecezją rządzić naprawdę i kierować.(…) Osobowość zaś miał tak potężną i z takim wpływem na umysły, iż napawał innych własnym duchem i budził wiarę, że tyle zła skończy się jednak na dobrem. Był to prawdziwie mąż Boży.