Carl von Clausewitz: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
Luxetowiec (dyskusja | edycje) →O naturze wojny: uzupenienie cytatów |
||
Linia 11:
==''O naturze wojny''==
<small>(niem. ''Über die Natur des Krieges'', wyd. Jirafa Roja, Warszawa 2011, tłum. Andrzej Hildebrandt, ISBN 9788389143761)</small>
* Emocje uwalniające się w czasie wojny muszą wcześniej w postaci uśpionej istnieć w narodach.
** Źródło: s. 35.
* Generał Scharnhorst, który napisał najlepszy podręcznik Wojny, jaki powstał do dziś dnia, uważał przykłady historyczne za niezmiernie ważne i sam w podziwu godny sposób z nich korzystał. Gdyby przeżył tę Wojnę, na której poległ, część czwarta jego poprawionego traktatu o artylerii większe jeszcze dałaby świadectwo owego analitycznego i bystrego ducha, przez który przesiewał swe bogate doświadczenia.
** Źródło: s. 84.
* Jeśli dwie strony uzbroiły się do walki, musiało popchnąć je do tego uczucie wrogości, i tak długo jak są uzbrojone, czyli nie rozmawiają o pokoju, uczucie to musi trwać. Uczucie to może zostać zawieszone przez którąś ze stron tylko w jednym przypadku: jeśli ''oczekuje ona na korzystniejszy moment do uderzenia''.
Linia 17 ⟶ 23:
* Na koniec wreszcie nawet ostateczny wynik całej Wojny nie zawsze może być uważany za absolutny. Państwo pokonane widzi go tylko jako przemijające zło, które w późniejszym terminie może się dać zrównoważyć działaniami politycznymi.
** Źródło: s. 23.
* Nienawiść narodowa, zwykle obecna w naszych Wojnach, stanowi substytut osobistej wrogości wobec drugiego człowieka. Czasem jednak się zdarza, że jej brakuje. Wówczas, nawet jeśli z początku nie ma żadnych nieprzyjaznych uczuć, wrogość pojawia się jako rezultat walki, gdyż akt przemocy popełniony wobec nas na rozkaz wrogiego dowódcy, wzbudzi w nas chęć odwetu na bezpośrednim sprawcy, a nie na dowódcy, na którego rozkaz popełniono ów akt. Jest to ludzkie, a może zwierzęce uczucie; niemniej jednak tak właśnie jest.
** Źródło: s. 55.
* Stało się zatem tak, iż nasze książki teoretyczne i krytyczne zamiast być przejrzystymi i prostymi dysertacjami, których autorzy zawsze wiedzieliby przynajmniej, co chcą powiedzieć, a czytelnik wiedziałby, co czyta - pełne są technicznych określeń nie służących niczemu prócz tworzenia barier pomiędzy czytelnikiem a autorem. Często dzieje się jeszcze gorzej; prace są niczym puste naczynia, a sam autor nie ma pojęcia, o co mu chodzi, zadowala się ogólnikami, które wyrażone w prostym języku stałyby się niestrawne nawet dla niego samego.
** Źródło: s. 83.
* Widzimy zatem, iż pojęcie równowagi sił nie może wyjaśnić przerwania działań, ale że kończy się problemem ''oczekiwania na'' korzystniejszą chwilę.
** Źródło: s. 26–27.
* Wojna jest częścią stosunków międzyludzkich. </br>Mówimy, iż Wojna nie należy do królestwa Nauki czy Sztuki, ale do królestwa życia społecznego. Jest to konflikt wielkich interesów, a jedyną cechą odróżniającą go od innych konfliktów jest to, że ulega rozwiązaniu poprzez przelew krwi.
** Źródło: s. 71.
* Wojna jest zatem aktem przemocy, mającym na celu nagięcie przeciwnika do naszej woli. </br> Aby stawić czoło przemocy, przemoc zbroi się w wynalazki Nauki i Techniki. Towarzyszą jej ograniczenia, słabe i niemal niedostrzegalne, zwane przepisami Prawa Międzynarodowego, które przemoc sama sobie narzuca, ale nie warto o nich mówić, ponieważ w niewielkim tylko stopniu zagrażają jej możliwościom.
| |||