Wikicytaty

Zygmunt Bauman: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Anulowanie wersji 404310 autora 77.65.43.59 (dyskusja)
m interwikidane, format, dr zmiana
Linia 31:
 
* Drugą połowę zeszłego wieku w sferze ekonomicznej zdominowały dwa na pozór niepodważalne założenia, które wpłynęły głęboko na zachowania indywidualne i zbiorowe. Pierwsze brzmiało: PKB kraju stanowi panaceum na wszystkie problemy społeczne, jego wzrost oznacza, że wszystkie bolączki zostaną rozwiązane. Drugie – dążenie do szczęścia idzie łeb w łeb ze wzrostem konsumpcji.<br />To przekonanie zrodziło bardzo dużo cierpienia i w sferze materialnej, i w duchowej, naruszyło też poważnie zasoby naturalne naszej planety.
** Źródło: rozmowa Giulio Brottiego, ''Szczęście to nie kawa rozpuszczalna'', „L’Osservatore Romano”, 20 października 2013, przeł. Katarzyna Pawłowska-Salińska, „Gazeta Wyborcza”, 26-2726–27 października 2013.
** Zobacz też: [[wzrost gospodarczy]]
 
Linia 91:
==N==
* Nie wystarczy ogłosić człowieka autorem własnego losu, ponoszącym pełnię wynikającej z własnych działań odpowiedzialności. Trzeba nadto dać mu środki na wywiązanie się z niej. A jest to zadanie społeczeństwa.
** Źródło: [http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20131002/bauman-wolnosc-bezpieczenstwo-no-i-wybieraj-tu ''Wolność, bezpieczeństwo...bezpieczeństwo… No i wybieraj tu!'', krytykapolityczna.pl, 2 października 2013]
 
==O==
Linia 126:
* „Solidarność” była zjawiskiem charakterystycznym dla minionego już społeczeństwa producentów, gdy w społeczeństwie konsumentów jest już tylko z nostalgii poczętą fanaberią, choćby nawet członkowie nowego wspaniałego świata konsumentów roili się w tych samych sklepach i w tych samych dniach i godzinach, wiedzeni przez „niewidzialną rękę rynku” z tym samym powodzeniem, z jakim zaganiani byli do taśm montażowych przez szefów i wynajętych przez nich nadzorców.
** Źródło: [http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/BaumanOprzetrwaniuTymrazemsocjaldemokracji/menuid-1.html krytykapolityczna.pl, 11 marca 2011]
** Zobacz też: [[Solidarność|„Solidarność”]]
 
* Sposób życia przyjęty od pewnego czasu przez gatunek ''Homo sapiens'', sposób ochrzczony mianem „kapitalizmu”, (…) polega, nie tyle na samoodtwarzaniu się, ile na kompulsywnej ekspansji; nie mógł kapitalistyczny sposób życia i ludzkiego współżycia trwać inaczej niż na drodze „reprodukcji rozszerzonej” wbudowanej w jego sposób istnienia – będącej jego sposobem istnienia.
Linia 143:
 
==U==
* Upadek muru berlińskiego był nie tylko uwolnieniem świata od groźby totalitaryzmu i zagłady nuklearnej. (...…) To nieprawda, że strach wynikał tylko z tego, że gromadziły się głowice. Tam było coś więcej – ciśnienie mitu alternatywnego społeczeństwa. (...…) Bano się, że jeśli nie zrobi się czegoś, żeby załatać dziury w sytuacji społecznej w świecie demokracji kapitalistycznej, to ludzie się zbuntują w imię tamtej alternatywy. Taką drogą komunizm narzucał poniekąd reszcie świata porządek dnia: podjęcie takich zadań jak walka z niedolą, upokorzeniem, upośledzeniem ludzkim, rekompensata za rolę klasy robotniczej w procesie tworzenia bogactwa, prawo do edukacji dla wszystkich czy opieka zdrowotna. Podjąwszy się tych zadań, kapitalistyczna reszta świata robiła to za pośrednictwem socjaldemokracji, która pchała w tym kierunku, z o wiele większym powodzeniem niż sam komunizm.
** Źródło: [http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20130628/bauman-cisnienie-utopii ''Nieśmiertelność nadziei'', krytykapolityczna.pl, 28 czerwca 2013]
** Zobacz też: [[komunizm]], [[socjaldemokracja]]
 
* Uważam, że nie mają racji optymiści, którzy twierdzą, że żyjemy w najlepszym ze światów, ani też pesymiści, którzy podejrzewają, że optymiści mogą mieć rację...rację… Przyłączam się do trzeciej kategorii naszych współczesnych – ludzi z nadzieją, którzy uważają, że świat można uczynić bardziej dla ludzi gościnnym, niż jest w tej chwili.
** Źródło: [http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20130628/bauman-cisnienie-utopii ''Nieśmiertelność nadziei'', krytykapolityczna.pl, 28 czerwca 2013]
 
Linia 163:
 
* Wolność jest zawsze dotknięta koniecznością kompromisu. Wolność absolutna, która jednocześnie godzi obie strony, jest niemożliwa. Granice są przedmiotem nieustannych sporów. Ciągle będziemy negocjować, kłócić się. Każde rozwiązanie będzie zadowalało kogoś, a wściekało kogoś innego. Każde rozwiązanie będzie wystawione na falę zmiennych mód. Raz będzie to najlepsze rozwiązanie z możliwych, za chwilę pojawi się następne, lepsze. Ten spór o granice między dozwolonym i niedozwolonym, moralnym i niemoralnym będzie trwał, bo tych granic nie da się ustalić raz na zawsze, a ludzie nigdy nie przestaną próbować tego robić.
** Źródło: ''Księga cytatów 2013'', „Gazeta Wyborcza”, 21-2221–22 grudnia 2013.
 
* Wszystkie dostępne kapitalizmowi sposoby radzenia sobie z kłopotami, które sam na co dzień i w masowej skali wytwarza, zakładają nieprzerwany wzrost dochodów. A znów ów wzrost dochodów „reprodukcją rozszerzoną” zwany jest nie do pomyślenia bez znajdowania i przechwytywania pod eksploatację coraz to nowych „ziem dziewiczych”, dotąd przez kapitalizm nietkniętych, a więc dotąd jego logice samopożerania nie poddanych, z sił żywotnych (czytaj: dochodowego potencjału, zdolności pomnażania zysków) jeszcze nie wyssanych i z żyzności nie obrabowanych.
Linia 201:
** Źródło: [http://ksiazki.wp.pl/gid,15765802,page,5,tytul,Za-co-narodowcy-tak-nie-cierpia-Zygmunta-Baumana-Zycie-i-tworczosc-slynnego-profesora,galeria.html ''Za co narodowcy tak nie cierpią Zygmunta Baumana? Życie i twórczość słynnego profesora'']
 
* W zgodnej opinii socjolog Zygmunt Bauman jest jednym z najbardziej autorytatywnych interpretatorów ludzkiej kondycji w obecnej epoce. Bauman stworzył celny obraz "płynnej„płynnej nowoczesności"nowoczesności” by wskazać na rozpowszechnione poczucie niepewności, w którym jak się wydaje zanika jakikolwiek punkt odniesienia.
** Autor: [[Giulio Brotti]]
** Źródło: „L’illusione''L’illusione di una felicità solubile”solubile'', oficjalny„L’Osservatore dziennik watykański L’Osservatore RomanoRomano”, 20.10. października 2013
 
 
Linia 216:
[[Kategoria:Socjaliści]]
[[Kategoria:Teoretycy ponowoczesności]]
 
[[cs:Zygmunt Bauman]]
[[en:Zygmunt Bauman]]
[[es:Zygmunt Bauman]]
[[it:Zygmunt Bauman]]
[[nl:Zygmunt Bauman]]
[[pt:Zygmunt Bauman]]
[[tr:Zygmunt Bauman]]
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/wiki/Zygmunt_Bauman”