Pier Paolo Pasolini: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[w:Pier Paolo Pasolini|Pier Paolo Pasolini]]''' (1922–1975) – włoski pisarz, dramaturg, malarz, poeta, scenarzysta i reżyser filmowy.

** Źródło: [http://art.webesteem.pl/14/pasolini.php webesteem magazine]

 

 

* Tylko ten, kto w nic nie wierzy (choćby się łudził, że w coś wierzy), może mieć w sobie miłość do życia (jest to jedyna miłość prawdziwa, czyli – uważam – wyłącznie bezinteresowana): oczywiste zatem, że twórca kocha życie. Jego miłość pod pewnymi względami jest zwykła i znajoma: jej zwyczajność i swojskość tłumaczą się faktem, że jest on dziś drobnomieszczaninem żyjącym wśród drobnomieszczaństwa i że często on sam również pada ofiarą drobnomieszczańskiego złudzenia, że świat i historia są rzeczywiste, a zatem że istnieją także obowiązki, które musi on lojalnie wypełniać.

 

* Umrzeć jest absolutną koniecznością, ponieważ dopóki żyjemy, jesteśmy pozbawieni sensu. Jedynie dzięki śmierci nasze życie jest wykorzystane do wyrażenia siebie.

* W dyktaturze każdy boi się każdego, a jeden boi się najbardziej.

 

** Zobacz też: [[Antonio Gramsci]]

 

* Widz dla twórcy jest po prostu innym twórcą. To on ma zdecydowanie rację, a nie socjologowie, politycy, pedagodzy itd. Gdyby widz był istotnie podporządkowany twórcy, tzn. gdyby był jednostką masy (socjologowie), bądź obywatelem, którego należy zindoktrynować (politycy), bądź wreszcie dzieckiem, które należy wyedukować (pedagodzy), wówczas nie można by też mówić o twórcy. Nie jest on przecież ani pomocą społeczną, ani propagandzistą, ani nauczycielem w szkole.

 

* Widz to nie ktoś, kto niczego nie pojmuje, kto się bulwersuje, kto nienawidzi, kto się śmieje; widz to ktoś, kto rozumie, kto sympatyzuje, kto kocha i kto się pasjonuje. Taki widz sieje zgorszenie w równym stopniu co twórca: obaj łamią porządek zachowawczości wymagający albo milczenia, albo sprawozdania złożonego w zwykłym języku, który nie odbiega od przeciętnej.

** Zobacz też: [[publiczność]]

 

** Zobacz też: [[wolność]]

 

* Wolność to prowadzący do samookaleczenia zamach na zachowawczość. Wolności nie można zatem manifestować inaczej jak tylko przez duże lub małe męczeństwo. A każdy męczennik zadaję mękę sobie samemu ręką zachowawczo nastawionego oprawcy.

 

* Wolność widza polega na tym, że cieszy się wolnością innego człowieka.

 

* Współczesna laickość jest „nową wartością” zrodzoną z burżuazyjnej entropii, w której religia zanika jako autorytet i forma władzy, trwa zaś jeszcze jako naturalny produkt ogromnej konsumpcji oraz daje się wciąż wykorzystać w postaci folklorystycznej.

 

* Pier Paolo Pasolini przez całe życie walczył na dwa fronty: przeciwko faszystom, których wrogość wobec wolności poznał dotkliwie, samemu będąc synem jednego z nich; ale także przeciwko łatwiźnie pozornego antyfaszyzmu, masce burżujskiego konformizmu, który w dalekosiężnych skutkach dla kultury jest jeszcze groźniejszy, bo fałszuje rzeczywistość, kradnie pojęciom ich radykalność. Mało tego, będąc człowiekiem lewicy, nie wahał się w imię jej ideałów atakować włoskiej partii komunistycznej, gdy ta, zgodnie z nakazami kominternowskiej solidarności, wspierała agresję Związku Sowieckiego na Węgry (1956). Potępiał też wkroczenie wojsk sowieckich do Czechosłowacji (1968) i krytykował rozruchy studenckie w 1968 roku.

 

* Przy tobie Rimbaud wydaje się pensjonarką.

 

{{DEFAULTSORT:Pasolini, Pier Paolo}}

[[Kategoria:Włoscy reżyserzy filmowi]]

[[Kategoria:Włoscy scenarzyści]]

[[Kategoria:Włoscy dziennikarze]]

[[Kategoria:Włoscy komuniści]]