Ludwig Feuerbach: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
m interwikidane, dr zmiana
Linia 3:
 
==''Wykład filozofii Leibniza''==
* Ale oczywiście, co dla człowieka jest a posteriori, to dla filozofa jest a priori; skoro już bowiem człowiek zgromadził doświadczenia i ujął je w pojęcia ogólne, to filozof oczywiście może sobie wydawać sądy syntetyczne a priori. Co tedy dla wcześniejszej epoki jest sprawą doświadczenia, dla późniejszej jest sprawą rozumu...rozumu…
 
* To, co ma samowiedzę, istnieje i jest, i zwie się duszą. Pewni jesteśmy istnienia naszej duszy wcześniej, nim jesteśmy pewni istnienia własnego ciała. Oczywiście, świadomość jest pierwsza, ale tylko pierwsza dla mnie, nie sama w sobie. W rozumieniu odpowiadającym mojej świadomości ISTNIEJE, BO JESTEM ŚWIADOMY, ale w rozumieniu odpowiadającym mojemu ciału JESTEM ŚWIADOMY, PONIEWAŻ ISTNIEJE. Kto z tych dwojga ma racje? Ciało, to znaczy natura, czy tez świadomość, to znaczy Ja? Naturalnie, że Ja; bo jakżebym JA mógł SOBIE SAMEMU odmówić słuszności? Ale czy, ja mogę naprawdę oddzielić świadomość od własnego ciała, czy mogę myśleć sam i tylko sam?
Linia 13:
* Celem moim było sprawić, abyście wy moi słuchacze z przyjaciół boga, stali się przyjaciółmi człowieka, z ludzi wierzących – ludźmi myślącymi, z ludzi modlących się – ludźmi działającymi, z kandydatów do tamtego świata – badaczami tego świata, z chrześcijan, którzy wedle swego wyznania są „na pół zwierzętami, na pół aniołami” – ludźmi, pełnymi ludźmi.
 
* Choć jednak człowiek wyabstrahował przestrzeń i czas z rzeczy przestrzennych i czasowych, mimo to uważa czas i przestrzeń za pierwsze, podstawowe warunki istnienia tych rzeczy. Myśli sobie zatem, że świat, tj. ogół wszystkich rzeczy rzeczywistych, materia, treść świata, powstał W przestrzeni i W czasie. (...) W rzeczywistości jest wprost odwrotnie...odwrotnie… nie przestrzeń i czas są założeniem dla rzeczy, lecz rzeczy są założeniem dla przestrzeni i czasu. Wszak przestrzeń albo rozciągłość zakłada coś, co jest rozciągłe, a czas, a ruch – czas jest przecież tylko pojęciem wyabstrahowanym z ruchu – zakłada coś, co się rusza. Wszystko jest przestrzenne i czasowe.
 
* „Czyż zatem między bytem i myśleniem jest wieczna przepaść i sprzeczność?” (cyt. z Hegla) W głowie zapewne tak; ale w rzeczywistości jest ona dawno przezwyciężona – co prawda, tylko w sposób odpowiadający rzeczywistości, a nie twoim szkolnym pojęciom – przezwyciężona po prostu przez pięć zmysłów.
Linia 57:
[[Kategoria:Myśliciele ateistyczni]]
[[Kategoria:Niemieccy filozofowie]]
 
[[az:Lüdviq Feyerbax]]
[[bg:Лудвиг Фойербах]]
[[bs:Ludwig Andreas Feuerbach]]
[[cs:Ludwig Feuerbach]]
[[de:Ludwig Feuerbach]]
[[en:Ludwig Andreas Feuerbach]]
[[hr:Ludwig Feuerbach]]
[[hy:Լյուդվիգ Ֆոյերբախ]]
[[it:Ludwig Feuerbach]]
[[lt:Liudvigas Fojerbachas]]
[[nl:Ludwig Feuerbach]]
[[pt:Ludwig Feuerbach]]
[[ru:Людвиг Фейербах]]
[[sk:Ludwig Andreas Feuerbach]]
[[sv:Ludwig Feuerbach]]
[[tr:Ludwig Andreas Feuerbach]]
[[uk:Людвіґ Фейєрбах]]
[[zh:路德维希·安德列斯·费尔巴哈]]