Ludzie bezdomni: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:StefanZeromski.jpg|mały|<center>Stefan Żeromski</center>]]

'''[[w:Ludzie bezdomni|Ludzie bezdomni]]''' – powieść autorstwa [[Stefan Żeromski|Stefana Żeromskiego]].

* Praca nasza to jest walka ze śmiercią. Co może się porównać z pracą lekarza? Czy praca na roli, czy w fabryce, czy "zajęcie" urzędnika, kupca, rzemieślnika nawet żołnierza? Każda myśl tutaj, każdy krok, każdy czyn, musi być zwyciężaniem ślepych i strasznych sił natury.

** Postać: Tomasz Judym

 

* Ze wszech stron, z oczu każdego chorego patrzy w nas zaraza i śmierć. Gdy zbliża się cholera, gdy wszyscy ludzie tracą rozsądek, zamykają w pośpiechu szachrajskie kramy swoje i uciekają, lekarz sam jeden idzie na przeciwko tej niedoli kraju. Wówczas widać dopiero w lustrze, czym my jesteśmy. Wówczas słuchają naszych rad, naszych zleceń, postanowień i rozkazów.

** Postać: Tomasz Judym

 

* Świat jest to chytry przemysłowiec, który nie myśli wcale pieniędzy zebranych wydawać w tym celu, ażeby biedny pracowniczek mógł sobie lepiej a wygodniej przepędzać życie.

** Postać: Doktor Płowicz

 

* Jeżeli przychodzą do mnie po radę, to niech jej słuchają! W przeciwnym razie nie leczę, nie leczę wcale! Jeśli nie niszczę źródeł śmierci...

** Postać: Tomasz Judym

 

* Mnie imponują ludzie odważni. A to znaczy być wyśmiewanym, być zadręczonym tym wiecznym śmiechem, jak chory indyk przez stado, to ja wiem najlepiej.

** Postać: Doktor Chmielnicki

 

* My sami każdemu z przechodzących wrzucamy jakąś bryłkę ciężaru. To samo czynią z nami bliźni nasi. Nic darmo...

** Postać: Tomasz Judym

 

* Medycyna to jest medycyna, to jest fach. Ja się nauczyłem, wydałem pieniądze, włożyłem ogrom pracy, ja umiem, mam patent - więc leczę.

** Postać: Doktor Chmielnicki

 

* Medycyna będzie wykreślała drogi życia masom ludzkim, podniesie je i świat odrodzi.

** Postać: Tomasz Judym

 

[[Kategoria:Polskie powieści]]