Przysłowia abisyńskie: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
 
Kaariokaa (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
* Antylopa skacze, wyskakuje, ale zawsze na ziemię opadnie.
 
* Bogactwem biednego są łzy.
 
* Bydło lęka się przepaści, człowiek — nienawiści.
 
* Była droga — poszedł przez las; miał muła — poszedł piechotą.
 
* Cechą króla jest samemu gromadzić i niszczyć samemu.
 
* Ci, którzy razem wzrośli, wzajemnie sobą pogardzają.
 
* Co słońce ogląda i człowiek zobaczy.
 
* Cudzoziemiec nigdy się nie zadomowi.
 
* Człowiek robi dla przyjaciela, naczelnik dla psa.
 
* Człowiek w trudnej sytuacji żeni się z ciężarną.
 
* Człowiek widzi mrużące się oko, Bóg - potykające się serce.
 
* Człowiek wytrwały w przyjaźni, wytrwały będzie w nienawiści.
 
* Człowiek, który się nie myli, drzewo, które się nie pali - nie istnieją.
 
* Czoło - nie patrzące oko.
 
* Czym budzi się szacunek? Władzą? — Nie! Słowami.
 
* Darmozjad i dygnitarz nie oddalają się bez przyczyny.
 
* Deszcz i dziecko darzy się nieszczerą pochwałą.
 
* Dokąd wymyka się dziecko i dym - nigdy nie wiadomo.
 
* Duża siła — mała zręczność.
 
* Dziecko, które nie zna pieszczoty, mówiąc nie uśmiecha się.
 
* Dzięki soli chwali się pieprz.
 
* Gazela jak lew chciała zawyć; pękła z wysiłku.
 
* Gdy brakuje piwa, nie ma zgody męża z żoną.
 
* Gdy deszcz nie pada, dach zostaje cały; kobieta wtedy cała, gdy gość nie przybywa.
 
* Gdy pan domu odpoczywa, gość się pożywia.
 
* Gdy zjada się świętego orła, nazywa się go perliczką.
 
* Gdzie jest kobiet za wiele, tam kapusta się przypala.
 
* Głupi gospodarz doprowadza do upadku własny dom.
 
* Głupiec mnoży sobie świąteczne dni.
 
* Głupotę wykształconego można przyrównać górze.
 
* Gość i śmierć przychodzą niespodzianie.
 
* Gość jest najpierw jak złoto, potem - jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.
 
* Gość jest najpierw jak złoto, potem jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo,
 
* Gość zaproszony, wół zjedzony.
 
* Grzech zmazuje skrucha, obelgę - grzywna.
 
* Gwiżdże się potem — najpierw układa się wargi.
 
* I uprawne pole, i usta nie zawsze ofiarowują pożywienie.
 
* Igła, nie wiedząc o swej własnej dziurce, służy do łatania dużych dziur.
 
* Interes zależy od gwarancji, odpowiedź - od języka.
 
* Jak bliskie wydaje się niebo, gdy nie sięga się po nie.
 
* Jak kolec jest sprawcą czyjegoś bólu - tak dzieło dokucza swojemu twórcy.
 
* Jak niebo niedotykalna jest rzecz powierzona.
 
* Jaka potrawa jest najsmaczniejsza? Ta, którą się je o głodzie.
 
* Jakie jest zadanie szyi? Umożliwić rozglądanie się wokół.
 
* Jakie to dziwne, gdy złodziej okrada złodzieja!
 
* Jakie trudności mogą grozić rodzinie, która się wzajemnie wspomaga?
 
* Jeden dzień grzechu - rok skruchy.
 
* Jedność daje siłę, wolność powiększa wiedzę.
 
* Jedynak trzyma raz z matką, raz z ojcem.
 
* Jeśli nie mielesz, nie zakurzysz się; oczerniają cię, gdy cię nie ma.
 
* Kamień, podrzucony w górę, spadając uderza w głowę.
 
* Każdy całuje swoje dziecko, tak jak każdy zbiera swoje zasiewy.
 
* Każdy dzień przynosi jakieś zło.
 
* Kłamstwem nie zyskuje się życzliwości.
 
* Kobieta wzgardzona, talerz pusty, dom opuszczony - to jest zupełnie to samo!
 
* Kochać swego niewolnika jest głupotą.
 
* Kolacja i światło dzienne, synowa i teściowa - to nie są sprawy do pogodzenia.
 
* Koń będzie prowadził, ale nie będzie walczył.
 
* Koń, któremu ufano, zrzucił jeźdźca przez łeb.
 
* Kopnięty pies nie wyje tak, jak jego serce.
 
* Kora jednego drzewa nie przylega do innego.
 
* Koza urodziła bliźnięta: jedno na kowalski miech, drugie na pergamin do pisania.
 
* Król bez doradców nie będzie rządził nawet roku.
 
* Kto jest nieufny, niech ogradza swój dom.
 
* Kto kocha kobiety, wpada w ogień piekielny.
 
* Kto ma dziecko, sam jest jak dziecko.
 
* Kto ma wszystkiego w bród, traci rozsądek.
 
* Kto nie zna miary w jedzeniu, noc spędza na wymiotowaniu.
 
* Kto nienawidzi swojego ojca, tego wygna ojciec cudzy.
 
* Kto przeklina (swoją) rodzinę, cuchnie.
 
* Kto sprzecza się z ojcem, tego usta staną się trędowate.
 
* Kto ukrywa chorobę, nie znajdzie leku.
 
* Kto wie, strzeże się; kto zapomina, tego zranią,.
 
* Kto żyje poza swoim krajem, jest jak osioł objuczony i koń spętany,
 
* Któż orze zepsutym pługiem? Któż wytacza proces, jeżeli czuje strach?
 
* Kwiat nie daje słomy,
 
 
[[Kategoria:Przysłowia|Abisyńskie]]