Josi Awni-Lewi: Różnice pomiędzy wersjami

<!-- Cytaty dodawaj w osobnym haśle! -->

{{Osobne|Ciotka Farhuma nie była dziwką}}

 

* Pamięć to mysz, która chrobocze w nocnej ciemności, noce bowiem są przybytkiem żalu

 

 

==Wypowiedzi==

 

* Czasami mam ochotę złapać ich za rękaw i zatrzymać. Wprawdzie kiedyś można wrócić, ale nie da się cofnąć czasu, na niektóre rzeczy może być za późno.

 

* Czuję, że Polska obejmuje mnie, a ja chcę, żeby mnie kochano. Polska okazała się wielką niespodzianką.

 

* Jestem podzielony na osobę państwową i prywatną, jakbym miał dwie głowy

 

* Myślałem, że mnie pobiją, oplują, że będę musiał ukrywać swoją izraelskość, żydowskość, uważać na to, co mówię, ale nie. Z Polakami nie można tylko mówić o liczbie ofiar, nie wolno porównywać, bo od razu zachmurzają się, obrażają, muszą być mistrzami świata w cierpieniu.

 

* Nie żyjemy w utopii. Życie jest bardziej skomplikowane niż postępowe slogany.

 

* Tamten ból jest czymś, do czego mogę się przytulić z moim prywatnym smutkiem, potrzebuję go, jest jak emocjonalna kotwica.

 

* Wcześniej byłem uprzedzony tak jak inni Izraelczycy. Pamiętam siebie sprzed dziesięciu lat, jak mówię do kolegów w Berlinie: „Jest kilka państw na świecie, w których nigdy nie chciałbym być, np. Polska”. Zapytasz: dlaczego? Bo myślałem, że Polska mnie nie lubi. Teraz wiem, że mój pogląd był głupi i niesprawiedliwy. Chodzi oczywiście o antysemityzm, o którym wiele słyszałem, ale z którym się tu właściwie nie spotkałem. Nie bądźmy naiwni, Polska ma niekorzystny wizerunek wśród Żydów w Izraelu, a szczególnie poza Izraelem.

* Za każdym razem, kiedy podejrzewam, że jestem szczęśliwy – uciekam.

 

* [[Holocaust]]