Benedykt XVI: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+2 |
+6 |
||
Linia 43:
* Katolik nie powinien zatem narzucać innym swoich religijnych przekonań, lecz winien wspomagać racjonalny dyskurs.
** Źródło: wywiad dla Katolickiej Agencji Informacyjnej, lipiec 2004.
* Kościoła nie można „zrobić”, można go tylko otrzymać, i to otrzymać stąd, gdzie już jest i gdzie naprawdę jest: z sakramentalnej wspólnoty Ciała Chrystusowego, przenikającego dzieje.
Linia 88:
* Nie powinniśmy myśleć, że chrześcijaństwo w najbliższej przyszłości stanie się znowu masowym ruchem i powróci taka sytuacja jak w Średniowieczu. Nie można się tego spodziewać w obecnych warunkach, ale przyznajmy też, że masowość nigdy nie była największą wartością chrześcijaństwa. Lenin nauczył nas, że dla przyszłości decydujące znaczenie mają silne mniejszości, mające coś do powiedzenia i dające coś społeczeństwu [śmiech].
** Źródło: wywiad dla Katolickiej Agencji Informacyjnej, lipiec 2004
==O==
* Obecnie przekazywanie znaku pokoju często prowadzi w kościele do sporego zamieszania, które, dość niespodziewanie, przerywa zaproszenie, by patrzyć na Baranka Bożego. Jeśli w chwili ciszy rzeczywiście wszyscy skierują oczy serca na Baranka, może stać się ona czasem błogosławionego milczenia.
** Źródło: ''Duch liturgii'', przeł. Eliza Pieciul, Christianitas, Poznań 2002, s. 189.
** Zobacz też: [[znak pokoju]]
* „Obraz Boga” nie jest w człowieku czymś, co można sfotografować lub dojrzeć okiem kamery. Oczywiście obraz ten da się zobaczyć, ale jedynie dzięki nowemu spojrzeniu wiary. Można go zobaczyć tak, jak można dostrzec w człowieku dobroć, uczciwość, wewnętrzną prawdę, pokorę, miłość – wszystko to, co upodabnia do Boga.
** Źródło: ''Duch liturgii'', przeł. Eliza Pieciul, Christianitas, Poznań 2002, s. 76, 77.
** Zobacz też: [[człowiek]]
==P==
* Podczas gdy dla muzułmanina Koran jest czystą mową Boga, który nie korzysta z pośrednictwa człowieka, to chrześcijanin wie, że Bóg mówił przez ludzi, stąd też czynnik ludzko-historyczny przynależy do działania Bożego. Dlatego słowo biblijne wypełnia się dopiero w odpowiedzi Kościoła, którą nazywamy Tradycją.
** Źródło: ''Duch liturgii'', przeł. Eliza Pieciul, Christianitas, Poznań 2002, s. 151.
** Zobacz też: [[Tradycja Apostolska]]
* Podczas konklawe modliłem się do Boga, żeby mnie nie wybrano. Tym razem jednak Bóg wyraźnie mnie nie posłuchał.
** Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 4 maja 2005.
* Pokłon oddany Bogu nigdy nie jest „nienowoczesny”, gdyż odpowiada prawdzie naszego bytu. A jeśli człowiek współczesny już tego się oduczył, to jako chrześcijanie we współczesnym świecie tym bardziej powinniśmy nauczyć się tego na nowo i nauczyć także naszych bliźnich.
** Źródło: ''Duch liturgii'', przeł. Eliza Pieciul, Christianitas, Poznań 2002, s. 183.
* Pozdrawiam wiernych języka polskiego. Dziękuję wam za dobroć i za modlitwy. Z serca wam błogosławię.
Linia 111 ⟶ 127:
==R==
* Radykalizacja metody historyczno-krytycznej ujawnia dziś wyraźnie, że zasada „tylko Pismo” nie może stać się podstawą Kościoła i wspólnoty wiary. Pismo jest tylko wtedy Pismem, gdy żyje w żywym podmiocie – Kościele. Tym bardziej zakrawa na absurd, że niemało osób ponownie zabiera się dziś za konstruowanie liturgii z „samego Pisma”, w rekonstrukcjach tych utożsamiając Pismo z popularnymi, egzegetycznymi opiniami, myląc opinię z wiarą. Liturgia, która jest „robiona”, opiera się na opinii i słowie człowieka; jest zbudowana na piasku i pozostaje pusta niezależnie od tego, jakim ludzkim kunsztem będzie się ją ozdabiać. Jedynie szacunek dla odgórności i zasadniczej niedowolności liturgii może zapewnić nam to, co jest naszą nadzieją: święto, w którym zbliża się do nas to, co wielkie, to, czego nie robimy sami, lecz co otrzymujemy jako dar.
** Źródło: ''Duch liturgii'', przeł. Eliza Pieciul, Christianitas, Poznań 2002, s. 150.
** Zobacz też: [[Biblia]], [[liturgia]], [[sola scriptura]]
* Raj powinien być podobny do mojej młodości.
** Źródło: „Forum”, 18 czerwca 2012
Linia 210 ⟶ 230:
* Z jednej strony nie chcemy umierać; zwłaszcza ci, którzy nas kochają nie chcą naszej śmierci. Z drugiej jednak, nie pragniemy też istnieć w nieskończoność, a także ziemia nie została stworzona z taką perspektywą.
** Źródło: encyklika ''Spe salvi'', 11
* Znak pokoju jest przekazywany zgodnie z Ewangelią według św. Mateusza (5, 23-25) nie przed komunią, lecz przed przygotowaniem darów, co warto by wprowadzić do całego obrządku rzymskiego, jeżeli znak pokoju jako taki ma zostać utrzymany.
** Źródło: ''Duch liturgii'', przeł. Eliza Pieciul, Christianitas, Poznań 2002, s. 152.
==O Benedykcie XVI==
| |||