Nacjonalizm: Różnice pomiędzy wersjami

==E==

* Ewolucja endecji ukazała nam narodziny reakcyjnego nacjonalizmu jako oficjalnej ideologii burżuazji polskiej. Nacjonalizm ten wytworzył sobie papkę duchową z tradycji państwowej Polski szlacheckiej, ze wzorów pruskich, zoologicznego antysemityzmu i wybitnie kołtuńskiego parafiańskiego klerykalizmu. Przyswoił on sobie na okrasę zewnętrzny kult ruchów powstańczych – wyjąwszy powstanie w 1863 roku, które endecja do dziś uważa za „żydowsko-masońską machinację”. Lecz był on w Polsce, jak wszędzie, zaprzeczeniem rewolucyjnego patriotyzmu, wyparciem się tych wszystkich idei, które przyświecały ruchom powstańczym. Nacjonalizm godził się doskonale z płaszczeniem się wobec rządów zaborczych i wolał utrzymywany przez te rządy policyjny „ład i porządek” od niebezpiecznej dla tego ładu wszelkiej, w tym oczywiście również i najbardziej patriotycznej ruchawki ludowej.

 

==F==

==J==

* Jakkolwiek to mierzi dzisiejszych nacjonalistów faszystowskiej marki, wielbiących średniowiecze i pomstujących na „demokrację”, fakt dziejowy jest niezbity, grzech pierworodny niezatarty: Ojczyzna narodziła się w zwycięskiej wojnie w obronie zdobyczy rewolucji, która była zarazem wojną przeciw arystokracji i szlachcie, przeciw dawnej klasie panującej. Nobliwi emigranci, o ile nie położyli głów pod nóż gilotyny, znaleźli się w Koblencji – w obozie francuskiej Targowicy. Naród, miłość ojczyzny, patriotyzm – są to na równi z ideą demokracji, zwierzchnictwa ludu, przedstawicielstwa ludowego wytwory ideologiczne rewolucji burżuazyjno-demokratycznej, pociski wybuchowe myśli rewolucyjnej, zrodzone w ogniu walki klasowej.

 

* Jeśli ktoś wyznaje ideologię „Polska dla Polaków”, to od razu staje do ostrej konfrontacji z naszą narodową epopeją, która wszak zaczyna się od słów: „Litwo, ojczyzno moja”. To jest absolutnie wspaniałe, że arcydzieło polskiego języka i synteza polskości tak się właśnie zaczynają. Dzięki temu można zasadnie mówić, że polski ruch nacjonalistyczny jest w rzeczywistości wymierzony w prawdziwą polską tradycję, a wręcz jest antypolski.