Nacjonalizm: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Trzeciak (dyskusja | edycje)
→‎J: +, notka
Trzeciak (dyskusja | edycje)
+, notka
Linia 20:
* Doświadczenie historyczne pokazuje zresztą, że etnonacjonalizm czy faszyzm są właściwie niemożliwe w imperiach, w których ludność jest tak bardzo wymieszana jak u nas. Faszyzm węgierski zyskał moc dopiero po utracie większości terytorium po traktacie z Trianon z 1920 roku, w granicach habsburskich byłby w zasadzie nie do pomyślenia.
** Autor: [[Borys Kagarlicki]], rozmowa Sławomira Sierakowskiego i Michała Sutowskiego, „Krytyka Polityczna” nr 27–28/2011.
 
==E==
* Ewolucja endecji ukazała nam narodziny reakcyjnego nacjonalizmu jako oficjalnej ideologii burżuazji polskiej. Nacjonalizm ten wytworzył sobie papkę duchową z tradycji państwowej Polski szlacheckiej, ze wzorów pruskich, zoologicznego antysemityzmu i wybitnie kołtuńskiego parafiańskiego klerykalizmu. Przyswoił on sobie na okrasę zewnętrzny kult ruchów powstańczych – wyjąwszy powstanie w 1863 roku, które endecja do dziś uważa za „żydowsko-masońską machinację”. Lecz był on w Polsce, jak wszędzie, zaprzeczeniem rewolucyjnego patriotyzmu, wyparciem się tych wszystkich idei, które przyświecały ruchom powstańczym. Nacjonalizm godził się doskonale z płaszczeniem się wobec rządów zaborczych i wolał utrzymywany przez te rządy policyjny „ład i porządek” od niebezpiecznej dla tego ładu wszelkiej, w tym oczywiście również i najbardziej patriotycznej ruchawki ludowej.
** Autor: [[Julian Brun]], [http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article494&var_mode=calcul"Przyczynek do kwestii narodowej"]
 
==F==