Szlachta: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
Trzeciak (dyskusja | edycje)
+, notka
Trzeciak (dyskusja | edycje)
+, notka
Linia 15:
* Sejmikować wielce rada,<br />Za sejmikiem aż przepada,<br />Prędka zgoda, prędka zwada.<br />Sejmik, szklanka, pohulanka,<br />Chwała braci, żarty z panka,<br />Taki szlachcic ze zaścianka.
** Autor: [[Teofil Lenartowicz]], ''Zagrodowa''
 
* Siedząc na tłustym połciu ziemi, - szlachcic ufał swojej szabli, pyskatości swej i sprytowi. Rozum, jako konstrukcja władających przyrodą urządzeń, - był mu niepotrzebny. Nie wchodził w rachubę. Był przyjmowany, jako rękodajny, o ile się podobał. Nie ma narodu tak mało poszanowania mającego dla indywidualności twórczej, twardą pracą wykuwającej sobie rozumienie świata, władzę nad nim, jak my właśnie. Każdy gotów tu uznawać cudzą formę indywidualnego kaprysu, byleby ogólna podstawa, całej klasie wspólna beztroskliwa wygoda nie została zagrożona. Odciąwszy się od świata, szlachcic polski zaczął się od niego gruntownie odsypiać.
** Autor: [[Stanisław Brzozowski]]
** Źródło: ''[[s:Legenda Młodej Polski/III|Legenda Młodej Polski]]'', rozdz. III.
 
* Szabel nam nie zabraknie, szlachta na koń wsiędzie,<br />Ja z synowcem na czele, i? – jakoś to będzie!.