Polska: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
→Z: +, notka |
+, notka |
||
Linia 36:
* Chcieliście Polski, no to ją macie.
** Autor: [[Konstanty Ildefons Gałczyński]], ''Skumbrie w tomacie'', 1936
* Chętnie powtarza się frazesy o „przedmurzu Zachodu”. Nieszczególnie wyszliśmy na tej historycznej roli. Poza tym — może czas byłby przestać być czyimś przedmurzem, czy nawet murem, i pomyśleć o własnej budowli.
** Autor: [[Julian Brun]]
** Źródło: [http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article446 ''Stefana Żeromskiego tragedia pomyłek'', www.nowakrytyka.pl]
* Choćby z diabłem, byle do wolnej Polski.
Linia 359 ⟶ 363:
* To pan nie wie, jak Polska wygląda?! Taki prawie kwadrat z cyckiem u góry!
** Źródło: skecz ''Kupuj w domu'' kabaretu [[Kabaret Ciach|Ciach]]
*Tragizm położenia Polski nie ma tym polega, że tu jest Armia Czerwona, tam — przyczajony niemiecki militaryzm. Straszne jest co innego: nasze nieprzystosowanie do rozmiarów sił żywotnych narastających poza naszymi granicami. Z jednej strony mamy kapitalistyczny Zachód, przewodzony przez klasę i o olbrzymiej przeszłości i wciąż jeszcze niewyczerpanej energii. Burżuazja tamtejsza powoli wyrastała z ciasnych zaułków miast średniowiecznych, stwarzała w zaciekłej walce z kościołem naukę świecką i technikę, hartowała się w zapasach z przywilejami feudalizmu i monarchii, skupiła dokoła siebie narody, ulepiła je na modłę swych pojęć i zasad, dokonała i wciąż jeszcze dokonuje rzeczy epokowych. Po drugiej stronie — nieznane tworzywo dziejowe, wykuwane w bryle ludzkości przez nową klasę społeczną, bulgocącą żywiołowym rozmachem, gotową wziąć się za bary z resztą świata, mającą za sobą krótką błyskawicową epopeę, przed sobą — wiarę w swój wszech ludzki mesjanizm... Co reprezentujemy my w środku? Czym będziemy w tym twardym świecie, w tej z dnia na dzień piętrzącej się dokoła nas historii? Dla ogromnej większości inteligencji polskiej problemat ten zgoła nie istnieje.
** Autor: [[Julian Brun]]
** Źródło: [http://www.nowakrytyka.pl/spip.php?article446 ''Stefana Żeromskiego tragedia pomyłek'', www.nowakrytyka.pl]
* Trzeba nam teraz wszystkiej energii, zwłaszcza energii polskiej (…). Moja Polska to kraj, który najbardziej ucierpiał od wojny. Gdyby moje poświęcenie mogło go uratować, chętnie bym się posłużył mym wielkim kanonierskim batem. Jesteśmy najszlachetniejszą i najbardziej nieszczęśliwą, ale i najdzielniejszą rasą świata.
| |||