Wersja z 23:16, 17 wrz 2013 edytuj Zero (dyskusja \| edycje) Administratorzy interfejsu, Patrolujący, Administratorzy 32 159 edycji m red., ort., lit., dr zmiana ← poprzednia edycja		Wersja z 15:29, 24 sty 2014 edytuj anuluj edycję Zero (dyskusja \| edycje) Administratorzy interfejsu, Patrolujący, Administratorzy 32 159 edycji m dr zmiana następna edycja →
Linia 9: * Kto się rozczarowuje wolnością, ten ją zdradza i sam sobie wystawia świadectwo skretynienia. ** Źródło: rozmawiała Ewa Gil-Kołakowska, ''Nigdy niczego nie żałowałem'', „Przegląd” nr 17/2004, 19 kwietnia 2004. * O ile wiem, poszło o miłość. Było tak. Dziadek chciał czy mógł załatwić mamie studia w Paryżu, ale mama pojechała za tatą najpierw do Leningradu, potem do Kijowa. A ponieważ był to koniec stalinizmu, rok 1955, 1956, zobaczyli na własne oczy, jak wygląda ten wymarzony ustrój, jak funkcjonuje. I – jak to się mówi – łuski spadły im z oczu. Tam też zostałem spłodzony, a dokładnie, podczas burzy na Morzu Czarnym, podczas wycieczki rodziców statkiem „Rossija” – dawniej „Adolf Hitler”. Linia 73: ** Źródło: ''Wojna postu z karnawałem'', 1990 * Dwór ma swoje zalety:<br />Po komnatach – kobiety,<br />W radach szlachta zasiada -–<br />Jeno nie ma z kim gadać. Źródło: ''Jan Kochanowski'', 1992 Linia 103: Źródło: ''Nawiedzona wiek XX'' * I Ta, co ciemność ma kłaść na powiekach,<br />Przy której milknie gwar szczęścia i waśni,<br />Kruszą się twierdze zamiarów człowieka -–<br />Też trwa bez ruchu, cicha i daleka,<br />Bo i śmierć czeka<br />Na dalszy ciąg baśni. Źródło: ''Wyznanie Kalifa, czyli o mocy baśni'', 1999 Linia 119: Źródło: ''Rozmowa'', 1991 * Jak wstyd jest żyć wśród pięknych koni<br />Podstępnym, człekożerczym życiem;<br />Miast doskonałość z nimi gonić- –<br />Po łokcie babrać się w korycie. Źródło: ''Podróże Guliwera. Houyhnhnm'', 1989 Linia 157: Źródło: ''Ze sceny'', 1977 * Komu w głowie błędny rycerz i naiwny wasal,<br />Nawet dzieci baśń obśmieją; przetrwać – pierwsza rzecz!<br />Jeśli złapie ktoś zarazę niedzisiejszych zasad -–<br />Krwi utoczą mu lekarze: lecz się z marzeń, lecz! ** Źródło: ''Pożytek z odmieńców'', 1993 Linia 182: * Mniej ważne – ile czasu trawisz,<br />Niż – z jakim trawisz go wynikiem. Źródło: ''Testament ~~'95~~’95'', 1995 ===N=== Linia 198: Zobacz też: [[Adam i Ewa]] * Nie leje łez<br />Na mroku próg -–<br />Potężny jest <br />Mój Bóg. Źródło: ''Śniadanie z Bogiem'', 2000 Linia 269: Źródło: ''Odpowiedź na ankietę „Twój system wartości”'', 1995 * Powie ktoś, że w tej balladzie intencja nieczysta…<br />Jam po prostu jest rusofil -–<br />Antykomunista. Źródło: ''Rehabilitacja komunistów'', 1987 Linia 282: Źródło: ''Kasandra'', 1978 * Są narody, które znają<br />W dziejach swoich każdy kamyk<br />Tak że mało o to dbają -–<br />A my mamy – Białe Plamy.<br /><br />Plam tych biel – historię naszą<br />Skupia w sobie, niby w lustrze:<br />Wizje czasów, które straszą,<br />Wizje – których się nie ustrzec. Źródło: ''Ballada o bieli'', 1987 Linia 297: Źródło: ''Według Gombrowicza narodu obrażanie'', 1993 * Spójrzcie na królów naszych poczet -–<br />Kapłanów durnej tolerancji.<br />Twarze jak katalogi zboczeń<br />Niesionych z Niemiec, Włoch i Francji!<br />W obłokach rozbujane dusze,<br />Ciała lubieżne i ułomne,<br />Fikcyjne pakty i sojusze,<br />Zmarnotrawione sny koronne -–<br /><br />Nie czyja inna – lecz ich wina:<br />Sojusz Hitlera i Stalina! ** Źródło: ''Tradycja'', 1986 Linia 310: ===Ś=== * Śmierci nie znamy osobiście -–<br />Jak dotąd – umierali inni…<br />Jeśli to piekło jest, lub czyściec -–<br />Niebu nic nie jesteśmy winni. Źródło: ''Weterani'', 1997 Linia 326: Źródło: ''Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego'', 1980 * Trudno uwierzyć, że pośród popiołów -–<br />Gdzie strach pozostał i buduje schrony<br />Żyje dziwaczne plemię półaniołów<br />Już nie wielbionych jeszcze nie strąconych. Źródło: ''Bajka o Polsce'', 1978 Linia 338: Źródło: ''Petroniusz bredzi'', Osowa 2003 * Tym galeonem barykady<br />Planetę ognia opływamy<br />Nic nie widzący, niewidoczni -–<br />Przejrzyste cienie dni.<br />W popiołu plusz się zapadamy,<br />W który zmieniły się pokłady,<br />Niebo się coraz wyżej złoci,<br />Okręt nabiera krwi. Źródło: ''Barykada (Śmierć Baczyńskiego)'', 1987 Linia 361: Źródło: ''Ostatnia mapa Polski'', 1983 * Wciąż mu nie dość <br />Zmylonych dróg -–<br />Uparty gość <br />Mój Bóg. Źródło: ''Śniadanie z Bogiem'', 2000 Linia 367: Źródło: ''Ararat'', 1988 * Więc cóż jest piękno? Wód słoneczne bryzgi?<br />Diament w popiołach? Pamięć? Doskonałość?<br />Gdyby to tylko – byłoby za mało! -–<br />Dusza, rozpięta raz na Krzyżu Myśli<br />– Wyrazi – Całość! Źródło: ''Ostatnie dni Norwida'', 1987 Linia 395: Źródło: ''Warchoł'', 1993 * Zniszczą – odtworzą, zbudują – połamią<br />Żadne się na nich nie znajdzie lekarstwo<br />Gdy skrzydła świata przypną już do ramion -–<br />Poniosą w kosmos genialne bestialstwo ** Źródło: ''Pochwała człowieka'', 1997 Linia 424: * Ten sam problem miałem ja (co zrobić z za dobrą pamięcią?), słysząc i czytając (w prasie wszelkich odłamów) bombastyczne peany nad grobem „wielkiego Polaka”, J. Kaczmarskiego, jakby wszystkich ogarnęła amnezja i jakby nie liczyło się, że ów „bard” przez całą drugą połowę lat 90-ych opluwał polski Kościół, „polski antysemityzm” i wszelkie „polactwo” hurtem. Wyemigrował do Australii (później wrócił), tłumacząc, że robi to dlatego, iż nienawidzi Polaków (sic!). Tam udzielał prasie wywiadów, w których wszystko co polskie (papieża, religię, patriotyzm itd.) odsądzał od czci i wiary grubymi słowy, bez przerwy wałkując mantrę „polskiego antysemityzmu”. Lecz może ci ogarnięci zbiorową amnezja nie czytali tych jego wywiadów i wspominków (ja czytałem, bo Polonia australijska przysyłała mi gazety), i dlatego nie wiedzą, tak jak mało kto wie, iż godzinę przed śmiercią ów wojujący Żyd pojednał się na wiedeńskim szpitalnym łóżku z chrześcijańskim Bogiem, przyjmując wiarę katolicką, którą tyle lat ganił jako wredny kult. Tak na wszelki wypadek… Autor: [[Waldemar Łysiak]] Źródło: ''Rzeczpospolita kłamców – Salon'', wyd. Nobilis, 2004, ISBN: ~~83-917612-5–8~~8391761258. * Wspominam go jako człowieka o dużym apetycie na życie, bardzo pracowitego. Umiejętnie zmuszał mnie do pracy.

Jacek Kaczmarski: Różnice pomiędzy wersjami