Rainer Maria Rilke: Różnice pomiędzy wersjami

** Źródło: ''Przypomnienie'', tłum. [[Mieczysław Jastrun]]

 

 

* Czymże mógłbym być dla nich, skoro nie mam żadnego zawodu, żadnych praw w oczach tych ludzi?

* Jednakże mimo wszystko czuję w sobie coś, co każe mi czekać. Tak wiele nowych rzeczy tłoczy się przede mną, nie umiem tego nawet nazwać i rozróżnić. Ach, o jakiejś chwili ogarnąć spojrzeniem las i morze, chłonąć tę wspaniałość natury i czekać: a jasność się stanie.

 

 

* Inni jednak są samotnikami z charakteru i nie zostali stworzeni do życia we wspólnocie. Każdy związek kryje w sobie zagrożenie i wrogość, każdy dom jaki buduję sobie, przygniata ich, bowiem nie mają ojczyzny, która by go udźwignęła, najukochańsi zaś ludzie, którzy ich otaczają, wciągają ich w ciasny krąg codzienności, spoza której próżno sięgać dalekich przestrzeni.

* Każda miłość wymaga zbyt wielkich trudów, to ciężar ponad siły, tylko w miłości do Boga odnajdujemy lekkość i wytchnienie.

 

 

* Kto mówi o zwycięstwie? Przetrwanie jest wszystkim.

** Źródło: tom ''Godzina powagi'', tłum. Janina Brzostowska

 

 

 

* Miłość polega na tym, że dwie samotności ochraniają się, dotykają i pozdrawiają.

* O Panie, własną śmierć każdemu daj,<br />daj umieranie, które z życia płynie,<br />gdzie miał swą miłość, swój ból i swój raj.<br /><br />Bo my jesteśmy tylko liść, łupina.<br />A wielka Śmierć, co w każdym tkwi w głębinie,<br />oto jest owoc, cel i praprzyczyna.

** ''O Herr, gib jedem seinen eignen Tod,<br />das Sterben, das aus jenem Leben geht,<br />darin er Liebe hatte, Sinn und Not.<br /><br />Denn wir sind nur die Schale und das Blatt.<br />Der große Tod, den jeder in sich hat,<br />das ist die Frucht, um die sich alles dreht.'' (niem.)

 

* Podczas tej niezapomnianej zimy rozmawialiśmy raz o tym, czy twórca istotnie różni się od innych ludzi. Pamiętasz? Dopiero dzisiaj znam odpowiedź. Twórca to człowiek o dalekim widzeniu, przed którym szeroko odsłania się przyszłość. Artysta nigdy nie będzie mógł żyć życiem ludzi przeciętnych. Gdy on staje się z biegiem lat ruchliwszy, głębszy, dojrzalszy, bardziej twórczy, gdy żyje nadając kształt swym marzeniom, zwykły człowiek ubożeje duchem i powoli, powoli zamiera. Artysta jest jak wieczność, co przenika w głąb dni.

** Źródło: ''Zapiski Maltego Lauridsa Brigge''

 

 

* Sława jest sumą nieporozumień, jakie zbierają się wokół nowego nazwiska.

 

 

* Uczę się patrzeć. Nie wiem, dlaczego wszystko głębiej wchodzi we mnie, a nie zatrzymuje się w tym miejscu, gdzie się dawniej zawsze kończyło. Posiadam wnętrze, o którym nie wiedziałem. Wszystko tam teraz wchodzi. Nie wiem, co tam się dzieje.

 

* Wszystkie istnienia jedną przeniknięte przestrzenią:<br />świata wewnętrzną przestrzenią. Ptaków cichy sznur,<br />przelatuje na wskroś. A ja, który pragnę róść,<br />spoglądam na świat, i we mnie rośnie drzewo.<br /><br />Troszczę się, a we mnie trwa dom i byt.

 

* Zetknięcie nasze jest jak pociągnięcie<br />smyczka, oboje łączy nas ze sobą,<br />żeby dwie struny jednym brzmiały głosem.

** Źródło: ''Pieśń miłosna'', tłumaczenie [[Adam Pomorski]]

 

** Źródło: [[s:Księga godzin (Rilke)|''Księga godzin'']], ''O pielgrzymstwie'', wyd. L. Chomińskiego, Wilno 1935, s. 90, tłum. Witold Hulewicz.