Saddam Husajn: Różnice pomiędzy wersjami

** Źródło: PAP, 30 sierpnia 2002

 

** Źródło: PAP, 24 lutego 2002

 

** Źródło: PAP, 30 września 2001

 

** Źródło: PAP, 6 września 2002

 

** Opis: w przemówieniu, 17 stycznia 2003.

 

** Opis: podczas swojego procesu w Iraku, 29 maja 2006.

 

* Muktada? I to nazywacie męstwem?

 

* Nie bój się, nas wszystkich to czeka.

 

* Nigdy mnie nie pokonacie. Nigdy! Nawet jeśli przybędziecie z całego świata i poprosicie o pomoc wszystkie złe duchy na świecie.

 

* Radzę wam jako Irakijczyk, że gdybyście byli w sytuacji, że musielibyście wydać wyrok śmierci, musicie pamiętać, że Saddam jest wojskowym i w tym przypadku werdykt musiałby brzmieć „śmierć przez rozstrzelanie, a nie przez powieszenie”.

 

* Umrę z honorem i bez lęku, dumny z mego kraju i mojego arabskiego narodu, ale amerykańscy okupanci wycofają się upokorzeni i przegrani. Przez najbliższe lata będą oglądać rzeki krwi. Wietnam przy tym zblednie.

==Komentarze po powieszeniu Saddama==

* Saddam Husajn popełnił odrażające zbrodnie i okrucieństwa przeciwko narodowi irackiemu. Nigdy nie powinniśmy zapominać ofiar jego zbrodni. Każdy kraj członkowski powinien sam decydować o karze śmierci.

 

* Zdjęcia z egzekucji były odrażające i barbarzyńskie, ale nie wdaję się w rozważania, czy (Saddam) na to zasługiwał. Co do procesu, wszyscy eksperci prawa międzynarodowego uznali, że był nielegalny, ponieważ przeprowadzono go pod okupacją.

==O Saddamie Husajnie==

* Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.