Paweł VI: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m ort., lit., dr zmiana |
+3 |
||
Linia 17:
** Opis: w Rzymie do grupy kleryków i księży.
** Źródło: „Le Figaro”, 9 grudnia 1968
* Kościół znajduje się w niespokojnej godzinie samokrytyki, lub raczej „autodestrukcji". Jest to gorzki i skomplikowany obrót spraw, którego nikt po soborze się nie spodziewał. Kościół praktycznie sam siebie biczuje.
** Źródło: J. Orlandis, ''Kościół katolicki w drugiej połowie XX wieku'', tłum. P. Skibiński, Radom 2007, s. 92, 93.
** Zobacz też: [[Sobór Watykański II]]▼
* Krytykować to nie znaczy burzyć, ale precyzować.
Linia 25 ⟶ 29:
** Opis: w odpowiedzi na pogląd, że Sobór Watykański II oderwał Kościół od tradycji.
** Źródło: Michel de Saint Pierre, ''Sainte Colere'', Editions de la Table Ronde, Paris 1965.
▲** Zobacz też: [[Sobór Watykański II]]
* Ludzkość jest ciężko chora. Przyczyną tej choroby jest nie tylko zmniejszanie zasobów naturalnych i ich chciwe gromadzenie przez niewielu, ile raczej rozkład braterskiej więzi między ludźmi, jak i między narodami.
Linia 31 ⟶ 34:
* Nasze ręce są jeszcze zbroczone krwią z ostatnich wojen światowych.
** Źródło: „New York Times”, 2 stycznia 1970
* Nikt na przykład nie może pragnąć nowości tam, gdzie byłaby ona zdradą wiary; wiary nie można wymyślić, nie wolno nią dowolnie kierować; wiara jest darem, należy jej strzec i nią żyć. Inne rozumowanie może nas doprowadzić do naruszenia wspólnoty kościelnej. (...) Kościół zawsze jest jeden, wspólny, hierarchiczny i jednomyślny. Takim właśnie uczynił go Chrystus, a tradycja apostolska przyczyniła się do jego rozwoju: „Ja jestem prawdziwym krzewem winnym - powiedział Chrystus - wy latoroślami". Nie zapomnimy nigdy tego zadziwiającego obrazu ewangelicznego. Gałęzie krzewu winnego muszą być podcinane; gdy bowiem odetniemy gałęzie nie przynoszące owocu, inne będą obficiej owocować. Nowość dla samej nowości nie może znaleźć usprawiedliwienia, zwłaszcza gdy poczynimy ustępstwa na rzecz charakterystycznych pokus naszych czasów skłonnych do całkowitego obalenia tradycji, historii i doświadczenia, poprzez które otrzymaliśmy Dobrą Nowinę i dzięki którym istnieje dziś Kościół. Może niektórzy chcieliby zapomnieć o przejętej od przodków spuściźnie, a wychodząc od punktu zerowego, stworzyć na swój sposób Kościół zupełnie nowy i dostosowany do własnych upodobań.
** Opis: Audiencja Generalna, 4 sierpnia 1971.
** Źródło: [[Tomasz Terlikowski]], ''Koń trojański w mieście Boga'', Wydawnictwo AA s.c., Kraków 2012, s. 6, 7.
* Religia jest jak płonąca lampa w ciemnym pokoju naszych doświadczeń.
Linia 43 ⟶ 50:
* W sposób specjalny pozdrawiamy i błogosławimy naszą umiłowaną Polskę zawsze wierną, „Polonia semper Fidelis”, w której przed laty przebywaliśmy i która zawsze pozostanie bliska naszemu sercu.
** Źródło: pozdrowienie po koronacji, 30 czerwca 1963
* Wydawałoby się, że po soborze nadejdzie słoneczna pogoda dla Kościoła. Nastąpił czas burz, mgieł i ciemności.
** Źródło: J. Orlandis, ''Kościół katolicki w drugiej połowie XX wieku'', tłum. P. Skibiński, Radom 2007, s. 93.
==O Pawle VI==
| |||