Joanna Szczepkowska: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
nowy cytat |
m format, dr zmiana |
||
Linia 3:
==Cytaty z utworów==
===''Kiedy gasną światła''===
* Kupiłem wejściówkę i wszedłem na salę. Światło już gasło, a widownia ucichła (
** Zobacz też: [[widownia]]
* Kim jestem? Z pewnością kimś innym niż byłem kiedyś. Kim byłem kiedyś? Byłem widzem. Chłopakiem z ostatniego rzędu.
* Obserwowałem Pani cień. Czasem nie wiedziałem na kogo patrzeć – na Panią, czy na ten
===''Kocham Paula McCartneya''===
Linia 19:
* Nie ma już ani brzydkich, ani pięknych kobiet, bo one są produkowane w tej samej fabryce.
* – (
==Wypowiedzi==
Linia 31:
===B===
* Bardzo lubię zwykłych ludzi. (
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/joannasz.htm „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 8 maja 2004]
Linia 39:
* Chętnie słucham argumentów, nawet gdy się stykam z poglądami, które wydają mi się obrzydliwe. Zaciskam zęby i w miarę spokojnie zadaję pytania.
** Źródło: „Existence”
* Chodzę po mieście, spaceruję z psem po parku, nie mam zegarka, więc pytam ludzi, która jest godzina. Nie prowokuję ich do tego, żeby patrzyli na mnie jak na gwiazdę. Urodziłam się wśród znanych ludzi, widziałam, jak sława ich wichrowała, i wiem, że mnie ona nie jest potrzebna. Jestem częścią ulicy – nie chodzę w ciemnych okularach, nie stawiam kołnierza, nie przemykam ukradkiem.
Linia 45:
* Chyba niezbyt dobrze czuję się w filmie z rozmachem, który ciągnie za sobą szaloną presję sukcesu i pieniędzy. Męczę się w takim akwarium.
** Źródło: „Existence”
* '''Dziennikarka:''' Co decyduje o wielkości aktora?<br />'''Joanna Szczepkowska:''' Myślę, że to samo, co decyduje o wielkości malarza. Pewna równowaga między talentem a rzemiosłem. I jeszcze trzeba dodać gust artystyczny. Tak, gust. Można mieć wielki talent, ale nie mieć gustu. Ludzie prawdziwie utalentowani przez rolę mówią coś więcej, niż jest napisane. Ich role to opowieść o człowieku.
** Źródło: „Existence”
* Czasem jeden wers wiersza, którego być może nigdy nie wydam, może mi zabrać całą noc. Ale to jest moje życie i tak wykorzystuję swój czas.
** Źródło: „Existence”
* Czasem muszę odetchnąć od teatru, zetknąć się z prawdziwym życiem, bo przychodzi czas, kiedy męczy mnie ciągłe tworzenie iluzji. Teatr jest fantastyczny, ale zgodnie z tym, co powiedział Władysław Gomułka, który raz w życiu był w teatrze – „to takie bujdy”. W tym wypadku miał rację
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html „Gala” nr 20
* Czy ktoś może sobie wyobrazić, że Zapasiewicz uchodził za niezdolne dziecko w utalentowanej teatralnej rodzinie? Bo pochodził z rodziny wielkich Kreczmarów, współtwórców tego, co w Polskim teatrze znaczące. I ku ich przerażeniu nieśmiały, zamknięty w sobie Zbigniew uciekł z wydziału chemii, gdzie studiował, i dał się wciągnąć tam, gdzie trzeba kochać samego siebie i z wiarą pozwalać na siebie patrzeć.
** Opis: o [[Zbigniew Zapasiewicz|Zbigniewie Zapasiewiczu]].
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/76756.html „Gazeta Wyborcza” nr 167
===D===
* (
** Źródło: „Existence”
===F===
Linia 69:
===G===
* (
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm „Rzeczpospolita”, 25 października 2008]
* Gdy weszłam do literackiego świata, to felietonami odbierałam sobie sama pomysły na opowiadania. Nie mogę być sama dla siebie konkurencją.
** Źródło: „Existence”
* Gdzieś mi umknęło poczucie współtworzenia teatru.
** Źródło: „Existence”
===I===
* (
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18950 „Dziennik Gazeta Prawna”, 13 lutego 2010]
** Zobacz też: [[Wojciech Tochman]]
Linia 91:
** Zobacz też: [[Adam Mickiewicz]]
* (
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dscw.htm „Dziennik Teatralny”, Katowice, 29 stycznia 2008]
* (
** Źródło: „Existence”
* Jeśli utwór jest zadany, z góry uznany za arcydzieło – przy takim natłoku wydarzeń, nazwisk, bitew – śmiertelnie nudzi.
Linia 103:
===K===
* Kiedy czytam, to się denerwuję, że nie piszę. Gdy piszę, to myślę, że trzeba by coś przeczytać. Cały czas uczę się języków. Jestem jak postać na indyjskich rysunkach, która ma 10 rąk. czytam kilka książek naraz. Czytam wiersze, bo potrzebuję innego spojrzenia na świat. Poezja jest mi niezbędna do życia jak tlen.
** Źródło: „Existence”
* Kiedy telewizja zaproponowała mi wywiad o powieści „Kocham Paula McCartneya” z osobą, która nie jest dziennikarzem, tylko żoną znanego aktora, odmówiłam, mimo że to oczywiście duża promocja. Co mi z takiej promocji, która polega na rozmowie z kimś, kto niczego nie przeczytał. Ale może nie mam racji.
Linia 109:
===L===
* (
** Źródło: „Existence”
* Ludzie włączają telewizor od razu po przyjściu do domu, jakby tam było prawdziwe życie, nie potrafią żyć domem, patrzą na innych, porównują się, zazdroszczą. To choroba naszego czasu. Ale uleczalna czasem jedną, dobrą rozmową.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html „Gala” nr 20
* Lupa jest prawdziwym artystą, a z prawdziwymi naprawdę rzadko można się spotkać. To jest człowiek, dla którego każde szeregowe przedstawienie jest najwyższą stawką. Każde. A kiedy robi nawet taką uwagę, która przewraca myślenie o roli, to po prostu ma rację. Myślę, że niezwykle przy tym spotkaniu skorzystałam – niezależnie od rezultatu. Inna rzecz, że świat Krystiana Lupy jest dla mnie trudny do zaakceptowania.
Linia 120:
===M===
* (
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html „Gala” nr 20
* Mam „spokojne” ADHD. Nadpobudliwość psychoruchowa mnie nie dotyczy. Wchodzę w pustki, odpływam, zapominam. Dekoncentruję się. Dawniej udawałabym, że z panią rozmawiam, nawet do rzeczy, a tak naprawdę rozmyślałabym na przykład o pani spódnicy, która przypomina mi wodę. To, że dziś potrafię się skupić, wynika z wiedzy o ADHD. Diagnozę postawiono mi trzy lata temu. To jedno z ważniejszych wydarzeń w moim życiu. Odwiedzałam lekarzy najróżniejszych specjalizacji: „Nic pani nie jest. Artyści bywają roztrzepani”. W końcu trafiłam do psychoterapeutki neurologa. Pokazałam jej mój zeszyt ze szkoły. W środku bałagan: notatki, wiersz napisany różową kredką, obok równania chemiczne. „A może pani ma ADHD?”, zapytała lekarka. Zrobiłam testy. „Jest pani podręcznikowym przypadkiem”, usłyszałam. Uff. To ulga usłyszeć, że coś takiego mają też inni.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/50624.html „Twój Styl” nr 1, 28 stycznia 2008]
** Zobacz też: [[ADHD]]
Linia 131:
* Mam wielki problem z codziennością i cały czas uczę się wypełniać rachunki i wykonywać uciążliwe czynności, które są dla mnie udręką. Muszę sobie zrobić listę najprostszego dnia je wykonać, od zrobienia śniadania po obcięcie paznokci. Inaczej niesie mnie w zupełnie inną stronę.
** Źródło: „Existence”
* Moja codzienność to jazda bez trzymanki. Wielka improwizacja. Znajomy biznesmen mawia: Joasia, twoje życie jest jak włoska gospodarka. Nie ma prawa działać, ale działa. ADHD-owcy często wpadają w tarapaty, na przykład finansowe. Mnie zdarza się dwa razy zapłacić ten sam rachunek. I nie uczę się na własnych błędach. „Kto się raz sparzył, ten na zimne dmucha”: ADHD-owiec sto razy włoży palec do gorącej wody w tym samym garnku.
Linia 141:
* Moje życie cały czas jest na cienkiej lince i nigdy nie wiem, kiedy spadnę. Za mną nic nie stoi. Nic. Wychowałam się w świecie antyku, mojemu dzieciństwu towarzyszył Sokrates. Ogromne wrażenie zrobiła na mnie jego decyzja, kiedy mógł uniknąć śmierci, a jednak uznał, że on również powinien podlegać prawu.
** Źródło: „Existence”
* Moje życie w sensie artystycznym spełniło się ponad oczekiwania. Do szkoły teatralnej poszłam jako dziecko aktorskie, więc dobrze wiedziałam, że to się może skończyć życiem w ciągłym czekaniu, widziałam wielu niespełnionych aktorów. Ale bakcyl teatru był silniejszy i prawdę mówiąc, od pierwszych kroków na scenie nie zdarzyło mi się czekać na telefon. Może dlatego, że pisanie stało się moim drugim „tworzywem”, a tutaj nikt nie musi do mnie dzwonić – trzeba tylko wstać odpowiednio rano.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html „Gala” nr 20
* Można zrobić bardzo współczesny teatr, oparty na klasycznym tekście. I dla odmiany – można zrobić bardzo staroświecką rzecz, opartą na tekście współczesnym.
Linia 152:
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm „Rzeczpospolita”, 25 października 2008]
* Mówiąc wprost – nam aktorom płaci się za przedstawienia, a nie za próby. Jeżeli są tylko próby, a nie ma i nie ma przedstawienia, to my dosłownie dopłacamy do swojego zawodu, zamiast zarabiać, jak każdy, kto zdecydował się na pracę w instytucji. Taka osoba jak ja, która nie podejmie z zasady nigdy żadnej roli w serialu, znajduje się wtedy raczej na pozycji jakiejś harcerki niż osoby, która ma prawo do pewnego
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18950 „Dziennik Gazeta Prawna”, 13 lutego 2010]
* (
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20464 „Gazeta Wyborcza”, 10 kwietnia 2010]
* Myślę, że nikt nie wie, ile ról się nie zagrało z powodu cenzury. Natomiast muszę powiedzieć, że w wolnej Polsce na cztery zaproponowane mi główne role w filmie nie zagrałam ani jednej.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/84051.html PAP,
===N===
* Na temat moich felietonów powstało sporo prac magisterskich, więc ja się o sobie dużo dowiaduję. Gdy wydałam zbiór opowiadań ''Fragmenty z życia lustra'', to dopiero pytania czytelników zaczęły mnie naprowadzać na klucze interpretacyjne. A odpowiedzi na ogół mają swoje korzenie w dzieciństwie.
** Źródło: „Existence”
* Napisałam felieton skierowany do Kingi Preis. Jest wspaniałą aktorką, ale w jednym z wywiadów powiedziała, że marzy o reklamach, i hipokrytami nazwała aktorów zarzekających się, że nie chcą w nich występować. Musiałam zaprotestować, bo odmówiłam bardzo dużych pieniędzy, co najmniej kilka razy, wcale nie dlatego, że jestem zakłamana.
Linia 169:
** Zobacz też: [[Kinga Preis]]
* (
** Opis: o [[Bronisław Geremek|Bronisławie Geremku]].
** Źródło: „Existence”
* Nie chciałabym żyć w strachu, czy jestem dostatecznie popularna. Wychowałam się w środowisku artystycznym i naprawdę widziałam, jak zmienia się mentalność, gdy ktoś sprowadza swoją duszę artystyczną do takiego bożka. Nie chcę być bożkiem. Chcę dobrze zagrać, chcę dobrze napisać. To wszystko.
** Źródło: „Existence”
* Nie interesuje mnie to, że aktorzy nie są członkami ZASP-u. Stowarzyszenie powinno walczyć o wszystkich aktorów.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20931 „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 28 kwietnia 2010]
* (
** Źródło: „Existence”
* Nigdy nie można powiedzieć, skąd się biorą pomysły literackie. Bo to był pomysł na teatr, ale w gruncie rzeczy rodzaj takiego pomysłu natury literackiej.
Linia 191:
* Pani Helena pojawiła się w naszym domu, kiedy miałam siedem dni, i została. Jej rodzina mieszkała na Starej Pradze. Ponieważ byłam wychowywana w dużym stopniu przez nią, krążyłam między domem aktorskim, domem dziadka z kulturą antyczną i wielkimi pisarzami, jak Iwaszkiewicz, oraz między domem na Pradze, gdzie była dyscyplina do bicia dzieci, muchy na lepach i naprawdę twarde i biedne życie z kartoflanką.
** Źródło: „Existence”
** Zobacz też: [[Jarosław Iwaszkiewicz]]
* Pisanie to dramatyczna samotność. Po okresie takiej samotności jestem głodna nawet tych naszych głupstw teatralnych.
** Źródło: „Existence”
* (
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm „Rzeczpospolita”, 25 października 2008]
Linia 234:
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pttst.htm „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 6 maja 2008]
* (
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/84879.html ''Szczepkowska'']
* To byli ludzie, którzy spędzali czas na rozmowach, i przez to przekazywali klimat teatru, tradycje. Dziś młode aktorskie pokolenie rozmawia o ratach, ile pali ich samochód i po spektaklu szybciutko wychodzi. Teatr pustoszeje i brakuje poczucia fachu. Jeśli jestem z fachu, to znam jego historię.
** Opis: o aktorach dawniej i dziś.
** Źródło: „Existence”
===W===
* (
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm „Rzeczpospolita”, 25 października 2008]
* W zawód jest wpisane to, że się walczy o rolę. Ja nie walczę, choć nie wiem, czy to moja wada, czy zaleta. Natomiast kiedy klamka zapadła, to już się nie powinno walczyć.
** Źródło: „Existence”
* (
** Źródło: „Existence”
* Wystarczy, że się gwiazdeczka sfotografuje z jakimś biednym dzieckiem i już w haśle widnieje „pomaga”, a mnóstwo wolontariuszy nie ma prawa głosu. Ich nie ma. Więc wolałabym być wśród wolontariuszy i zachować anonimowość.
** Źródło: „Existence”
===Z===
* (
** Opis: o nagrodach.
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/84047.html ''Skazana na nagrodę'', „Gazeta Wyborcza” nr 285, dodatek „Wysokie Obcasy”, 5 grudnia
* Zagranica dla mojego pokolenia była miejscem bajkowego, ale i prawdziwego życia. Myśmy byli tylko cieniami zagranicy.
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm „Rzeczpospolita”, 25 października 2008]
* Zaspokoić potrzebę bycia z kimś, kto też pamięta magię dzieciństwa. To jest szczególnie ważne dla jedynaków (
** Źródło: [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm „Rzeczpospolita”, 25 października 2008]
===Ż===
* Żadnemu psychoanalitykowi nie pozwoliłabym wykonać nad sobą pracy, która uwolniłaby mnie od patrzenia na świat z naiwnością dziecka. To daje poczucie wolności.
** Źródło: ''Złote myśli'',
==O Joannie Szczepkowskiej==
* (
** Autor: Jacek Wakar, [http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18944 „Dziennik Gazeta Prawna”, 13 lutego 2010]
Linia 277:
** Źródło: [http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_szczepkowska_joanna culture.pl]
* JOANNA SZCZEPKOWSKA (w dół) – po latach przerwy wróciła na deski sceniczne, ale powrót nie okazał się szczęśliwy, najwyraźniej nie dostroiła się do zespołu i grała swoje partie bez względu na partnerów, jakby z innego teatru. Jej Catherine z
** Autor: Tomasz Miłkowski, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/58979.html „Przegląd” nr 35
* Mama uniesie wszystko.
** Autor: [[Hanna Konarowska]], córka aktorki, [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html „Gala” nr 20
* Moim zdaniem w szerszym planie to właśnie politykom Joanna Szczepkowska pokazała nagie pośladki. Lupę, choć znalazła się z nim w dramatycznym konflikcie, uważa za wielkiego reżysera. Powiedziała to wielokrotnie. Ale dla niektórych od złożonych prawd ważniejsza jest pupa.
Linia 290:
* Szczepkowska należy do tej niewielkiej grupy aktorów, którzy nie akceptują obowiązującego powszechnie wśród młodych reżyserów trendu. Pozwala on artystom ze swego nieprzygotowania do pracy czynić atut. Przychodzą na pierwszą próbą zza rysem pomysłu na przedstawienie, a reszta ma się zdarzyć później. Na próbach na nowo pisze się klasyczne bądź oryginalne teksty. Premiera niczego nie zamyka, bowiem i podczas pierwszego pokazu dzieło jest jeszcze niegotowe. Szczepkowska godzi się na szukanie, ale jednocześnie żąda profesjonalizmu. Zadaje pytania – najzupełniej podstawowe – a na takie progresywnym reżyserom najtrudniej odpowiadać.
** Autor: Jacek Wakar, [http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18944 „Dziennik Gazeta
* Szczepkowska, odkąd powiedziała to swoje słynne:
** Autor: [[Wojciech Majcherek]], [http://wojciech-majcherek.blog.onet.pl/17.12 ''Szczepkowska'']
Linia 305:
[[Kategoria:Laureaci nagrody im. Zbyszka Cybulskiego]]
[[Kategoria:Laureaci Wiktorów]]
[[Kategoria:Laureaci nagrody im. Leona Schillera]]▼
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (1944-1989)]]
Linia 312 ⟶ 313:
[[Kategoria:Polscy publicyści]]
[[Kategoria:Polscy aktorzy telewizyjni]]
▲[[Kategoria:Laureaci nagrody im. Leona Schillera]]
[[Kategoria:Polscy pisarze współcześni]]
|